Sofia Goggia
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
G.S. Fiamme Gialle | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
30.11 2013, Beaver Creek (7. miejsce - super G) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
26.11 2016, Killington | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Sofia Goggia (ur. 15 listopada 1992 w Bergamo) – włoska narciarka alpejska, dwukrotna medalistka igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Na arenie międzynarodowej Sofia Goggia po raz pierwszy pojawiła się 28 listopada 2007 roku w Livigno, gdzie w zawodach juniorskich w gigancie nie ukończyła pierwszego przejazdu. W 2010 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Regionie Mont Blanc, zajmując szóste miejsce w zjeździe. Startowała także na rozgrywanych trzy lata później mistrzostwach świata juniorów w Quebecu, jednak nie ukończyła żadnej konkurencji.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 28 grudnia 2011 roku w Lienzu, gdzie nie zakwalifikowała się do pierwszego przejazdu giganta. Pierwsze pucharowe punkty wywalczyła 30 listopada 2013 roku w Beaver Creek, zajmując siódme miejsce w supergigancie. Blisko trzy lata później, 26 listopada 2016 roku w Killington po raz pierwszy stanęła na podium zawodów tego cyklu, zajmując trzecie miejsce w gigancie. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Francuzka Tessa Worley i Nina Løseth z Norwegii.
W 2013 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Schladming, gdzie była między innymi czwarta w supergigancie. Walkę o medal przegrała tam z Julią Mancuso z USA o 0,05 sekundy[1]. Na tych zawodach zajęła także siódme miejsce w superkombinacji oraz 22. miejsce w zjeździe. Podczas rozgrywanych cztery lata później mistrzostw świata w Sankt Moritz zajęła trzecie miejsce w gigancie, ulegając tylko Tessie Worley i Mikaeli Shiffrin z USA[2]. W sezonie 2016/2017 zajęła trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej i klasyfikacji giganta, a w klasyfikacji zjazdu była druga. Rok później była najlepsza w klasyfikacji zjazdu, a w klasyfikacji generalnej była tym razem czwarta.
W 2018 roku na igrzyskach w Pjongczangu została mistrzynią olimpijską w zjeździe, wyprzedzając Norweżkę Ragnhild Mowinckel i Lindsey Vonn z USA[3]. Na tych samych igrzyskach była też między innymi jedenasta w gigancie i supergigancie.
W październiku 2018 doznała złamania kości strzałkowej na treningu co wykluczyło ją ze startów do końca tego roku kalendarzowego[4].
31 stycznia 2021 doznała kontuzji kolana podczas treningu supergiganta w Garmisch-Partenkirchen, która wykluczyła ją z mistrzostw świata w Cortina d’Ampezzo[5].
Została wyznaczona jako chorąży reprezentacji Włoch na igrzyska olimpijskie w Pekinie w 2022, ale jej start w tej imprezie był niepewny z powodu kontuzji kolana odniesionej 23 stycznia 2022 na trasie supergiganta w Cortina d’Ampezzo[6]. Ostatecznie wystartowała na igrzyskach, zdobywając w zjeździe srebrny medal, ustępując tylko Corinne Suter ze Szwajcarii[7].
W sezonach 2020/2021, 2021/2022 i 2022/2023 zwyciężała w klasyfikacji zjazdu. Łącznie 21 razy stanęła na podium, odnosząc piętnaście zwycięstw. Na mistrzostwach świata w Courchevel/Méribel w lutym 2023 roku była jedenasta w supergigancie[8], a w zjeździe została zdyskwalifikowana[9].
Sezon 2023/2024 zakończyła przedwcześnie, po tym jak złamała nogę podczas treningu. Kontuzja wykluczyła ją ze startów do końca sezonu[10]. W klasyfikacji generalnej zajęła ostatecznie siódme miejsce, a w klasyfikacji zjazdu była trzecia.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
11. | 15 lutego | 2018 | Pjongczang | Gigant | 2:20,02 | +1,78 | Mikaela Shiffrin |
11. | 17 lutego | 2018 | Pjongczang | Supergigant | 1:21,11 | +0,54 | Ester Ledecká |
1. | 21 lutego | 2018 | Pjongczang | Zjazd | 1:39,22 | – | – |
DNS1 | 22 lutego | 2018 | Pjongczang | Superkombinacja | 2:20,90 | - | Michelle Gisin |
2. | 15 lutego | 2022 | Pekin | Zjazd | 1:31,87 | +0,16 | Corinne Suter |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
4. | 5 lutego | 2013 | Schladming | Supergigant | 1:35,39 | +0,57 | Tina Maze |
7. | 8 lutego | 2013 | Schladming | Superkombinacja | 2:39,92 | +2,77 | Maria Höfl-Riesch |
22. | 10 lutego | 2013 | Schladming | Zjazd | 1:50,00 | +2,85 | Marion Rolland |
10. | 3 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Supergigant | 1:32,34 | +0,91 | Nicole Schmidhofer |
DNF2 | 10 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Superkombinacja | 1:58,88 | - | Wendy Holdener |
4. | 12 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Zjazd | 1:32,85 | +0,52 | Ilka Štuhec |
3. | 16 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Gigant | 2:05,55 | +0,74 | Tessa Worley |
2. | 5 lutego | 2019 | Åre | Supergigant | 1:04,89 | +0,02 | Mikaela Shiffrin |
15. | 10 lutego | 2019 | Åre | Zjazd | 1:01,74 | +1,02 | Ilka Štuhec |
DNF2 | 14 lutego | 2019 | Åre | Gigant | 2:01,97 | - | Petra Vlhová |
DNS2 | 6 lutego | 2023 | Courchevel/Méribel | Kombinacja | 1:57,47 | - | Federica Brignone |
11. | 8 lutego | 2023 | Courchevel/Méribel | Supergigant | 1:28,06 | +0,76 | Marta Bassino |
DSQ | 11 lutego | 2023 | Courchevel/Méribel | Zjazd | 1:28,03 | - | Jasmine Flury |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
DNF | 31 stycznia | 2010 | Region Mont Blanc | Supergigant | 1:32,21 | - | Marine Gauthier |
DNF2 | 1 lutego | 2010 | Region Mont Blanc | Slalom | 1:34,47 | - | Christina Geiger |
6. | 4 lutego | 2010 | Region Mont Blanc | Zjazd | 1:20,89 | +1,34 | Jéromine Géroudet |
46. | 5 lutego | 2010 | Region Mont Blanc | Gigant | 1:38,34 | +4,77 | Mona Løseth |
DNS1 | 21 lutego | 2013 | Québec | Slalom | 1:52,10 | - | Magdalena Fjällström |
DNS2 | 22 lutego | 2013 | Québec | Gigant | 2:22,23 | - | Lisa-Maria Zeller |
DNS | 24 lutego | 2013 | Québec | Supergigant | 1:00,89 | - | Stephanie Venier |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]- sezon 2013/2014: 85.
- sezon 2014/2015: 123.
- sezon 2015/2016: 38.
- sezon 2016/2017: 3.
- sezon 2017/2018: 4.
- sezon 2018/2019: 22.
- sezon 2019/2020: 11.
- sezon 2020/2021: 9.
- sezon 2021/2022: 6.
- sezon 2022/2023: 5.
- sezon 2023/2024: 7.
Miejsca na podium
[edytuj | edytuj kod]- Killington – 26 listopada 2016 (gigant) – 3. miejsce
- Lake Louise – 2 grudnia 2016 (zjazd) – 2. miejsce
- Lake Louise – 4 grudnia 2016 (supergigant) – 3. miejsce
- Sestriere – 10 grudnia 2016 (gigant) – 2. miejsce
- Val d’Isère – 16 grudnia 2016 (superkombinacja) – 3. miejsce
- Val d’Isère – 17 grudnia 2016 (zjazd) – 3. miejsce
- Maribor – 7 stycznia 2017 (gigant) – 2. miejsce
- Cortina d’Ampezzo – 28 stycznia 2017 (zjazd) – 2. miejsce
- Cortina d’Ampezzo – 29 stycznia 2017 (supergigant) – 2. miejsce
- Jeongseon – 4 marca 2017 (zjazd) – 1. miejsce
- Jeongseon – 5 marca 2017 (supergigant) – 1. miejsce
- Aspen – 15 marca 2017 (zjazd) – 3. miejsce
- Val d’Isère – 16 grudnia 2017 (supergigant) – 2. miejsce
- Val d’Isère – 17 grudnia 2017 (supergigant) – 3. miejsce
- Kranjska Gora – 6 stycznia 2018 (gigant) – 3. miejsce
- Bad Kleinkirchheim – 14 stycznia 2018 (zjazd) – 1. miejsce
- Cortina d’Ampezzo – 19 stycznia 2018 (zjazd) – 1. miejsce
- Åre – 14 marca 2018 (zjazd) – 2. miejsce
- Åre – 15 marca 2018 (supergigant) – 1. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 26 stycznia 2019 (supergigant) – 2. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 27 stycznia 2019 (zjazd) – 2. miejsce
- Crans Montana – 23 lutego 2019 (zjazd) – 1. miejsce
- Sankt Moritz – 14 grudnia 2019 (supergigant) – 1. miejsce
- Roza Chutor – 2 lutego 2020 (supergigant) – 2. miejsce
- Val d’Isère – 18 grudnia 2020 (zjazd) – 2. miejsce
- Val d’Isère – 19 grudnia 2020 (zjazd) – 1. miejsce
- Sankt Anton – 9 stycznia 2021 (zjazd) – 1. miejsce
- Crans Montana – 22 stycznia 2021 (zjazd) – 1. miejsce
- Crans Montana – 23 stycznia 2021 (zjazd) – 1. miejsce
- Lake Louise – 3 grudnia 2021 (zjazd) – 1. miejsce
- Lake Louise – 4 grudnia 2021 (zjazd) – 1. miejsce
- Lake Louise – 5 grudnia 2021 (supergigant) – 1. miejsce
- Sankt Moritz – 11 grudnia 2021 (supergigant) – 2. miejsce
- Val d’Isère – 18 grudnia 2021 (zjazd) – 1. miejsce
- Val d’Isère – 19 grudnia 2021 (supergigant) – 1. miejsce
- Cortina d’Ampezzo – 22 stycznia 2022 (zjazd) – 1. miejsce
- Crans-Montana – 27 lutego 2022 (zjazd) – 3. miejsce
- Lake Louise – 2 grudnia 2022 (zjazd) – 1. miejsce
- Lake Louise – 3 grudnia 2022 (zjazd) – 1. miejsce
- Sankt Moritz – 16 grudnia 2022 (zjazd) – 2. miejsce
- Sankt Moritz – 17 grudnia 2022 (zjazd) – 1. miejsce
- Cortina d’Ampezzo – 20 stycznia 2023 (zjazd) – 1. miejsce
- Crans-Montana – 26 lutego 2023 (zjazd) – 1. miejsce
- Kvitfjell – 4 marca 2023 (zjazd) – 2. miejsce
- Soldeu – 15 marca 2023 (zjazd) – 2. miejsce
- Sankt Moritz – 8 grudnia 2023 (supergigant) – 1. miejsce
- Sankt Moritz − 9 grudnia 2023 (zjazd) – 2. miejsce
- Val d’Isère – 17 grudnia 2023 (supergigant) – 3. miejsce
- Altenmarkt-Zauchensee – 13 stycznia 2024 (zjazd) – 1. miejsce
- Cortina d’Ampezzo – 26 stycznia 2024 (zjazd) – 3. miejsce
- Cortina d’Ampezzo – 27 stycznia 2024 (zjazd) – 3. miejsce
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Schladming (AUT) World Championships Women's Super G February 05, 2013 [online], fis-ski.com [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ St. Moritz (SUI) World Championships Women's Giant Slalom February 16, 2017 [online], fis-ski.com [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Jeongseon Alpine Centre - Alpine Skiing - Ladies' Downhill - Official Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 21 lutego 2018. [dostęp 2018-02-21]. (ang.).
- ↑ Alpejski Puchar Świata: Sofia Goggia kontuzjowana. PAP, 20 października 2018. [dostęp 2018-10-27]. (pol.).
- ↑ Sofia Goggia to miss ski world championships after suffering knee injury in Garmisch [online], olympics.com [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ W niedzielę doznała kontuzji, ale chce na igrzyska. Sofia Goggia będzie walczyć o Pekin. Eurosport, 24 stycznia 2022. [dostęp 2022-01-27]. (pol.).
- ↑ Beijing (CHN) Olympic Winter Games Women's Downhill February 15, 2022 [online], fis-ski.com [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Courchevel Meribel (FRA) World Championships Women's Super G February 08, 2023 [online], fis-ski.com [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Courchevel Meribel (FRA) World Championships Women's Downhill February 11, 2023 [online], fis-ski.com [dostęp 2024-03-23] (ang.).
- ↑ Italian star Sofia Goggia suffers broken leg in training accident, becoming latest injury-stricken skier this season [online], cnn.com [dostęp 2024-03-23] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- GOGGIA Sofia. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2013-02-11]. (ang.).