Solec-Zdrój

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Solec Zdrój)
Solec-Zdrój
wieś
Ilustracja
Łazienki w parku zdrojowym
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

buski

Gmina

Solec-Zdrój

Liczba ludności (2011)

865[2][3]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

28-131[4]

Tablice rejestracyjne

TBU

SIMC

0271035[5]

Położenie na mapie gminy Solec-Zdrój
Mapa konturowa gminy Solec-Zdrój, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Solec-Zdrój”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Solec-Zdrój”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Solec-Zdrój”
Położenie na mapie powiatu buskiego
Mapa konturowa powiatu buskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Solec-Zdrój”
Ziemia50°22′00″N 20°53′13″E/50,366667 20,886944[1]
Strona internetowa

Solec-Zdrój (do 1974 Solec[6]) – wieś uzdrowiskowa w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Solec-Zdrój[7][5]. Leży na łagodnym wzniesieniu na skraju Wyżyny Małopolskiej i Kotliny Sandomierskiej nad rzeką Rzoską, 17 km na południowy wschód od Buska-Zdroju.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie kieleckim.

Miejscowość jest siedzibą gminy Solec-Zdrój.

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Solec-Zdrój[7][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
1016300 Cegielnia część wsi
1016316 Janów część wsi
1016322 Las Strażnicki część wsi

Historia Solca[edytuj | edytuj kod]

Nazwa wsi pochodzi od słonych źródlisk występujących dawniej na pobliskich łąkach. Istnienie wsi potwierdzone jest już od I poł. XIV w. W poł. XV w. jej właścicielem był Jan Feliks Tarnowski, a do ówczesnej parafii soleckiej należało 6 wsi. Od 1508 r. Solec wraz z sąsiednim Zborowem przeszedł we władanie rodziny Zborowskich. Od XVIII w. zaczęto z miejscowych wód warzyć sól. W 1815 r. radca górniczy Królestwa Polskiego Becker w trakcie poszukiwania soli odkrył we wsi źródła wód mineralnych. Do kąpieli zaczęto ich używać od ok. 1820 r., po poznaniu właściwości leczniczych. W 1837 r. Karol Godeffroy założył w Solcu uzdrowisko. Wybudowano wówczas budynki leczniczo-kąpielowe i mieszkaniowe oraz przyłączono do Solca przyległe 100 ha lasu iglastego.

W 1974 roku zmieniono nazwę wsi z Solec na Solec-Zdrój[6].

Solec-Zdrój dziś[edytuj | edytuj kod]

Dziś Solec-Zdrój jest niewielką miejscowością liczącą niespełna 900 mieszkańców. Jest również siedzibą gminy uzdrowiskowej. Na kuracjuszy czeka 400 miejsc. W uzdrowisku leczy się choroby narządu ruchu i reumatyczne, jak również choroby skóry i alergię. W pobliżu uzdrowiska w wyniku przeprowadzonych badań geologicznych natrafiono na solankę o zawartości siarkowodoru 8-krotnie większą niż dotychczas eksploatowane źródła. Jest to unikalne ujęcie wód mineralnych tego typu na świecie.

Solec-Zdrój jest punktem początkowym szlak turystyczny czerwony czerwonego szlaku turystycznego prowadzącego do Buska-Zdroju. Przez wieś przechodzi szlak turystyczny zielony zielony szlak turystyczny z Wiślicy do Grochowisk.

Uzdrowisko[edytuj | edytuj kod]

Uzdrowisko Solec-Zdrój to niewielkie, zaciszne i bardzo spokojne uzdrowisko, oddalone od ośrodków przemysłowych i otoczone licznymi lasami. Obiekty uzdrowiska zlokalizowane są w Parku Zdrojowym, do którego przylega kompleks lasu sosnowego i miejscowy zalew wodny. Najcenniejszym bogactwem naturalnym uzdrowiska i podstawą kuracji są pozyskiwane tutaj wody lecznicze. Solecka siarka jest najsilniejszą dostępną wodą leczniczą w Polsce i jedną z najlepszych w Europie. Taką renomę zawdzięcza nie tylko stężeniu jonów siarczkowych, wynoszącym 103 mg/litr, ale także wysokiej mineralizacji. Posiada ona wysoką wartość leczniczą, szczególnie w schorzeniach narządu ruchu, schorzeniach reumatycznych oraz ortopedyczno-urazowych.

Od 1837 roku skutecznie leczone są tu: reumatoidalne zapalenia stawów, zesztywniające zapalenia stawów kręgosłupa, gościec tkanek miękkich, zapalenia korzonków nerwowych, stany pourazowe, dyskopatie, nerwobóle, choroby skóry, choroby układu krążenia i układu oddechowego, nerwice, zatrucia metalami ciężkimi oraz osteoporoza.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • Zespół uzdrowiska, XIX, XX w. wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: bez numeru z 30.07.2019)[8]
    • łazienki 1922–26,
    • sanatorium „Świt” 1875,
    • pensjonat „Jasna” 1907,
    • stróżówka, obecnie pawilon parkowy 1907,
    • pawilon kąpieli mułowych 1932–34,
    • willa „Prus” 1903–08,
    • willa „Irena” 1911,
    • założenie parkowe XIX, XX w.
  • Cmentarz parafialny z I połowy XIX w. wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.67 z 31.08.1992)[8]

Inne obiekty o charakterze historycznym:

Atrakcje turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Wspólnoty wyznaniowe[edytuj | edytuj kod]

Sport[edytuj | edytuj kod]

W miejscowości działa klub piłki nożnej, GKS Strumyk Solec-Zdrój, założony w 2016 roku.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 126425
  2. Wieś Solec-Zdrój w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2019-07-07] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1173 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. a b M.P. z 1974 r. nr 22, poz. 130.
  7. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  8. a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2022-06-13].
  9. Solec-Zdrój, św. Mikołaja B.W. [online], diecezja.kielce.pl [dostęp 2023-08-15].
  10. Zbory i placówki [online], chwe.pl [dostęp 2023-08-15].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]