Soligorsk
52°49′12″N 27°31′48″E/52,820000 27,530000.jpg)
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Rejon | |||||
| Prawa miejskie |
1963 | ||||
| Powierzchnia |
9,19 km² | ||||
| Populacja (2019) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+375 174 | ||||
| Kod pocztowy |
223710 | ||||
Położenie na mapie obwodu mińskiego  | |||||
Położenie na mapie Białorusi  | |||||
| 52°49′12″N 27°31′48″E/52,820000 27,530000
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Soligorsk (biał. Салігорск, Salihorsk, ros. Солигорск) – miasto na Białorusi, w obwodzie mińskim, na południe od Słucka, nad Zbiornikiem Soligorskim na Słuczy (lewy dopływ Prypeci). Jest centrum administracyjnym rejonu soligorskiego. W 2019 liczba mieszkańców wynosiła 106 289[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Osada powstała w 1958 wraz z kopalnią soli, początkowo nazwaną Starobińską od pobliskiego miasta Starobina[2]. W 1959 nadano osadzie obecną nazwę i status osiedla robotniczego, a w 1963 nadano prawa miejskie.
W mieście istnieje przemysł chemiczny (głównie wytwarzanie nawozów potasowych), spożywczy, elektromaszynowy, mineralny, drzewny i lekki.
W Soligorsku działa pięć parafii prawosławnych, należących do dekanatu soligorskiego eparchii słuckiej Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego[3]. W 1993 w mieście powstała rzymskokatolicka parafia św. Franciszka, a w latach 1997–2001 wzniesiono kościół i klasztor franciszkański, należący do Prowincji Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny Zakonu Braci Mniejszych w Katowicach[4].
Demografia
[edytuj | edytuj kod]
Według danych ze spisu z 2009 miasto zamieszkiwali głównie Białorusini (88 811 osób), Rosjanie (8439), Ukraińcy (1141) i Polacy (185), żadna inna narodowość nie przekraczała liczebnie 100 osób.
Współpraca
[edytuj | edytuj kod]Miejscowość partnerska:
Sport
[edytuj | edytuj kod]Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Plac Centralny -
Cerkiew Narodzenia Bogurodzicy -
Kościół św. Franciszka -
Ratusz -
Sąd rejonowy -
-
Pomnik Lenina
.jpg)
.jpg)
Ludzie związani z Soligorskiem
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Численность населения на 1 января 2019 г. и среднегодовая численность населения за 2018 год по Республике Беларусь в разрезе областей, районов, городов и поселков городского типа. [dostęp 2020-08-09]. (ros.).
- ↑ History. Soligorsk.by. [dostęp 2020-08-09]. (ang.).
- ↑ СОЛИГОРСКОЕ БЛАГОЧИНИЕ. sluck-eparchiya.by. [dostęp 2020-12-16]. (ros.).
- ↑ Soligorsk, Białoruś Klasztor Franciszkanów - Misje Zakonu Braci Mniejszych. Misje-OFM.pl. [dostęp 2020-08-09]. (pol.).
- ↑ a b c Численность населения на 1 января 2011 года и среднегодовая численность населения за 2010 год по Республике Беларусь в разрезе областей, районов, городов, поселков городского типа. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-11)]. (ros.).
- ↑ Численность населения на 1 января 2017 г. и среднегодовая численность населения за 2016 год по Республике Беларусь в разрезе областей, районов, городов и поселков городского типа. [dostęp 2020-08-09]. (ros.).
- ↑ Численность населения на 1 января 2018 г. и среднегодовая численность населения за 2017 год по Республике Беларусь в разрезе областей, районов, городов и поселков городского типа. [dostęp 2020-08-09]. (ros.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona
- Wiadomości z Soligorsku
- Soligorsk. soligorsk-city.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-20)].
- Strona miasta. saligorsk.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-05)].
