Sominy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sominy
wieś
Ilustracja
Kościół pw. MB Królowej Polski
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

bytowski

Gmina

Studzienice

Liczba ludności 

306

Strefa numeracyjna

59

Kod pocztowy

77-143[2]

Tablice rejestracyjne

GBY

SIMC

0751545

Położenie na mapie gminy Studzienice
Mapa konturowa gminy Studzienice, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Sominy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Sominy”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Sominy”
Położenie na mapie powiatu bytowskiego
Mapa konturowa powiatu bytowskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Sominy”
Ziemia54°02′12″N 17°38′18″E/54,036667 17,638333[1]
Chata owczarza w Sominach

Sominy (kaszub. Sominë, niem. Sommin) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Studzienice[3][4], na Pojezierzu Bytowskim, na północnym brzegu jeziora Somińskiego na obrzeżach Zaborskiego Parku Krajobrazowego. Wieś jest siedzibą sołectwa Sominy, w którego skład wchodzą również Sominki (kasz. Sominczi 10 mieszkańców) i Koźlice.

Stara wieś zamieszkana przez ludność kaszubską, która nadal posługuje się swoim językiem. Od 1918 do 8 maja 1945 Sominy były niemiecką miejscowością graniczną (granica z Polską przebiegała zachodnim krańcem wsi poprzez jezioro Dywańskie), ludność była wówczas narażona na prześladowania. Podczas II wojny światowej hitlerowcy wielu mieszkańców aresztowali i uwięzili w obozach koncentracyjnych[5]. Znajduje się tu placówka Ochotniczej Straży Pożarnej. Dzisiejsze Sominy przekształcają się coraz szybciej w wieś letniskową. We wsi jest drewniany kościół i zagroda kaszubska z 1824 roku.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.

Miejscowość leży na północy kraju na Pojezierzu Kaszubskim w odległości 20 kilometrów od najbliższego miastaBytowa.

Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Sominy[3][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0751551 Koźlice część wsi
0751568 Sominki przysiółek

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Według rejestru zabytków NID[6] na listę zabytków wpisane są:

  • drewniany kościół filialny pw. MB Królowej Polski z 1756, zbudowany przez budowniczego Westphala z Bytowa jako zbór ewangelicki. W 1783 świątynia została oszalowana w 1910 odnowiona, dobudowano wówczas zakrystię. Wieża o dwóch kondygnacjach, czteroboczna, hełm namiotowy, szpiczasty, kryty gontem, nr rej.: A-254 z 19.03.1960[5]
  • dom (chałupa) nr 19, 1 poł. XVIII w., nr rej.: A-840 z 9.11.1971
  • dom nr 54, 1 poł. XIX w., nr rej.: 892 z 8.02.1975 (nie istnieje)
  • drewniana stajnia w zagrodzie nr 17 z pocz. XIX w., nr rej.: A-477 z 16.04.1965[7].
  • budynek szkoły z XIX w.[8]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 126678
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1174 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. a b GUS. Rejestr TERYT
  5. a b Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 248-249, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482.
  6. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 5 [dostęp 2016-08-20].
  7. Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 189, ISBN 978-83-7495-133-3.
  8. Dariusz Jędrzejewski 15 rowerowych krain na aktywny urlop w Polsce, National Geographic, 2013, ISBN 978-83-7596-461-5