Sonic the Hedgehog (gra komputerowa 16-bit)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sonic the Hedgehog
Ilustracja
Logo gry
Producent

Sonic Team[1]

Wydawca

Sega[1]

Dystrybutor

PL: Nissho Iwai[2]

Projektant

Hirokazu Yasuhara (projektant gry), Naoto Ōshima (projektant postaci)

Główny programista

Yūji Naka

Data wydania

czerwiec 1991[3]

Gatunek

gra platformowa[1]

Tryby gry

gra jednoosobowa

Wymagania sprzętowe
Platforma

Sega Mega Drive, telefon komórkowy, Wii

Nośniki

kartridż

Kontrolery

gamepad, klawiatura telefonu komórkowego

Sonic the Hedgehog – pierwsza gra komputerowa z serii Sonic the Hedgehog, która ukazała się na konsolę Sega Mega Drive w 1991 roku[1]. W założeniach gra miała być znacznie szybsza, a sterowanie postacią – wygodniejsze. Dzięki temu właśnie tytułowi niebieski jeż Sonic szybko stał się maskotką Segi.

Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]

Szalony Dr. Robotnik porwał wszystkie zwierzęta i postanowił zamienić je wszystkie w roboty (badniki). Jedynym ratunkiem dla zwierząt może być niebieski jeż Sonic. Wykorzystując swoją niezwykłą prędkość i zwinność pokonuje kolejne strefy, aby dotrzeć do Dr. Robotnika i pokonać go, ratując zniewolone zwierzaki. Gra kończy się wstawką filmową w której to niebieski jeż biegnie przez zielone tereny wśród uwolnionych zwierząt.

Jako pierwsza gra z serii, tytuł nie posiada zbyt skomplikowanej fabuły w porównaniu np. do Sonic Adventure, gdzie wątki fabularne są bardziej rozbudowane.

Przebieg gry[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Sonic the Hedgehog (seria).

Układ plansz jest horyzontalny. Aby dostać się do końca poziomu najczęściej trzeba biec w prawą stronę. Gracz kontrolując niebieskiego jeża niszczy napotkane po drodze roboty zderzając się z nimi. Jest to możliwe ponieważ podczas skoku Sonic kuli się, w tej zaś pozycji może zadawać obrażenia przeciwnikom. Przy większej prędkości Sonic może również skulić się w biegu.

Ponadto zebranie min. 50 pierścieni i wskoczenie do wielkiego pierścienia na samym końcu poziomu, powoduje przeniesienie bohatera do bonusowego poziomu, gdzie można zdobyć jeden z sześciu szmaragdów[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Sonic the Hedgehog (1991) - Genesis. IGN. [dostęp 2013-12-10]. (ang.).
  2. Sega - Dostawca - Nissho Iwai Corporation. „Video Club”. 29, s. 84. Classics. 
  3. Stace Harman: Sonic the Hedgehog – 20th Anniversary Special. VG247, 2011-06-23. [dostęp 2015-10-30]. (ang.).
  4. Justin Towell: Sonic's 2D classics re-reviewed. GamesRadar, 2008-04-16. [dostęp 2015-10-30]. (ang.).