Sopieszyno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sopieszyno
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

wejherowski

Gmina

Wejherowo

Liczba ludności (2023)

485[2]

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

84-215[3]

Tablice rejestracyjne

GWE

SIMC

0176704[4]

Położenie na mapie gminy wiejskiej Wejherowo
Mapa konturowa gminy wiejskiej Wejherowo, na dole znajduje się punkt z opisem „Sopieszyno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Sopieszyno”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Sopieszyno”
Położenie na mapie powiatu wejherowskiego
Mapa konturowa powiatu wejherowskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Sopieszyno”
Ziemia54°32′50″N 18°13′36″E/54,547222 18,226667[1]

Sopieszyno (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Sopieszëno) – wieś w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Wejherowo[5][4]. Leży na północno-wschodnim obrzeżu Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego i Obszaru Chronionego Natura 2000 przy trasie drogi wojewódzkiej nr 224.

Wieś szlachecka położona była w II połowie XVI wieku w powiecie puckim województwa pomorskiego[6]. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Wieś jest siedzibą sołectwa Sopieszyno w którego skład wchodzą również Sopieszyno-Wybudowanie, Kotłówka, Borowo, Wygoda i Biała leżąca przy DW224 ok. 2 km od Sopieszyna. Wieś jest ostatnią, należącą do gminy Wejherowo jadąc DW224 od strony Wejherowa.

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Sopieszyno[5][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0176733 Borowo osada
0176710 Kotłówka część wsi
0176740 Wygoda przysiółek

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy raz wzmiankowana już w 1399. Do 1918 Sopieszyno znajdowało się pod administracją zaboru pruskiego, obowiązującą nazwą niemieckiej administracji dla Sopieszyna była nazwa Soppieschin. Od końca I wojny światowej wieś znajdowała się ponownie w granicach Polski (ówczesny powiat morski II Rzeczypospolitej). Podczas okupacji niemieckiej nazwa Soppieschin w 1942 została przez nazistowskich propagandystów niemieckich (w ramach szerokiej akcji odkaszubiania i odpolszczania nazw niemieckiego lebensraumu) zweryfikowana jako zbyt kaszubska i przemianowana na nowo wymyśloną i bardziej niemieckąSophienhof.[7]

Sopieszyno dzisiaj[edytuj | edytuj kod]

We wsi rozwija się budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne. Na niektórych obszarach miejscowości obowiązuje ochrona konserwatorska ze względu na starą, kaszubską zabudowę oraz odnalezione kilka lat temu cmentarzysko mogił skrzynkowych. Wieś posiada dość ubogą infrastrukturę – brak kanalizacji, wodociąg gminny nie dociera do wszystkich mieszkańców, niepełne jest oświetlenie ulic. We wsi jest jeden sklep spożywczy, 1 plac zabaw, przystanki PKS Wejherowo, boisko do piłki nożnej, kaplica i strefa rekreacyjna z siłownią zewnętrzną nad stawem. Przez wieś, na północnych jej krańcach przebiega gazociąg średniego ciśnienia relacji Szczecin-Gdynia.

Ludność[edytuj | edytuj kod]

Ludność miejscowości w latach:

  • 1780 - 52 mieszkańców (36 katolików, 16 ewangelików)
  • 1885 - 74 mieszkańców (57 katolików, 17 ewangelików)
  • 1910 - 97 mieszkańców [7]
  • 2002 - 313 mieszkańców
  • 2006 - 318 mieszkańców
  • 2011 - 416 mieszkańców
  • 2012 - 428 mieszkańców
  • 2014 - 422 mieszkańców
  • 2023 - 456 mieszkańców[8]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 126697
  2. BIP gminy, sołectwa i sołtysi. Stan ludności w dn. 31.12.2023 [dostęp=2024-02-27]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1174 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Rejestr TERYT
  5. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku : suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2021, k. 1.
  7. a b Gemeindeverzeichnis Deutschland 1900. Uli Schubert. [dostęp 2015-08-15]. (niem.).
  8. BIP gminy. Liczba mieszkańców zameldowanych na pobyt stały w dniu 31.12.2022 [dostęp 2023-01-18]