Sowiecka Formuła 1
| Państwo | |
|---|---|
| Dyscyplina | |
| Data założenia |
1960 |
| Data rozwiązania |
1976 |
| Zwycięzcy | |
| Pierwszy zwycięzca |
Walerij Szachwerdow (1960) |
| Ostatni zwycięzca |
Władimir Grekow (1976) |
Sowiecka Formuła 1 – mistrzostwa Formuły 1 organizowane w ZSRR sporadycznie między 1960 a 1976 rokiem.
W 1960 roku po raz pierwszy Centralny Automobilklub ZSRR wprowadził klasyfikację samochodów wyścigowych wzorowaną na międzynarodowej. Formuła 1 początkowo obejmowała samochody o pojemności silnika do 2500 cm³[1]. W 1963 roku ograniczono pojemność silników do 1500 cm³, jak w ówczesnej międzynarodowej Formule 1[1]. Chociaż mistrzostwa nie były zaaprobowane przez CSI, to podobnie jak w Południowoafrykańskiej oraz Brytyjskiej Formule 1, przepisy były podobne do tych narzucanych przez CSI. Mimo tego, w serii jeździły tylko trzy modele zbliżone specyfikacjami do samochodów Formuły 1: ChADI-8, MADI-01 i Moskwicz G5.
ZSRR, organizując mistrzostwa, chciał pokazać wyższość świata socjalistycznego nad kapitalistycznym w dziedzinie sportów motorowych. Ten cel nie został osiągnięty. Gdy w 1970 roku Jurij Andriejew wygrał mistrzostwa włoskim samochodem Formuły 3 De Sanctis wyposażonym w silnik Ford Cosworth, wśród władz radzieckich nastąpiła panika[potrzebny przypis]. Chęć pokazania wyższości konstrukcji socjalistycznych była tak silna, że rząd wprowadził bardzo wysokie opłaty, jakie kierowca musiał złożyć, gdy korzystał z nadwozia bądź silnika wyprodukowanego poza blokiem sowieckim.
W 1968 roku w miejsce Formuły 1 rozegrano mistrzostwa Formuły 5[2]. Pod koniec swojego istnienia seria zmieniła się w typ Formuły Libre, jako że pojawiły się tu samochody, które nie spełniały wymagań popularniejszych: Radzieckiej Formuły 3 i Formuły Wostok, na przykład ZiŁ-112S z silnikiem o pojemności 7 litrów. W 1977 roku w radzieckiej klasyfikacji samochodów wyścigowych zaprzestano wyróżniać Formułę 1[1].
Mistrzowie[edytuj | edytuj kod]
| Sezon | Mistrz | Zespół | Samochód | Wyś. | Zw. | Pkt. |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1960 |  Walerij Szachwerdow
|
Sowieckaja Armia Leningrad | GA-22-Wołga GAZ | 2 | 1 | 14 |
| 1963 | Jurij Czwirow
|
Trud Moskwa | Moskwicz G4 | 2 | 1 | 16 |
| 1964 | Gieorgij Surguczew
|
Trud Moskwa | Melkus 63-Wartburg | 2 | 2 | 20 |
| 1965 | Wiktor Szczawielew
|
Trud Moskwa | Moskwicz G4A | 3 | 2 | 40 |
| 1966 | Władimir Bubnow
|
Trud Moskwa | Moskwicz G4A | 4 | 0 | 66 |
| 1967 | Jewgienij Pawłow
|
DOSAAF Leningrad | ASK-Wołga GAZ | 2 | 1 | 178 |
| 1969 | Wadim Rżecicki
|
Trud Moskwa | Moskwicz G5 | 4 | 0 | 24 |
| 1970 | Jurij Andriejew
|
Spartak Moskwa | De Sanctis-Ford | 1 | 1 | – |
| 1971 | Madis Laiv
|
Kalev Tallinn | Estonia 16M-Moskwicz | 3 | 2 | 266 |
| 1972 | Jurij Tierieniecki
|
Trud Moskwa | Moskwicz G5M | 3 | 2 | 284 |
| 1973 | Nikołaj Kazakow
|
Trud Moskwa | Moskwicz G5M | 3 | 1 | 256 |
| 1974 | Henry Saarm
|
Kalev Tallinn | Estonia 17-Wołga GAZ | 4 | 3 | 300 |
| 1975 | Guram Dgebuadze
|
Spartak Tbilisi | Estonia 16M-Moskwicz | 4 | 2 | ? |
| 1976 | Władimir Grekow
|
Spartak Krasnodar | Estonia 18-WAZ | 4 | 3 | 300 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Aleksiej Rogaczew: Soviet Formula 1 Championship. teamdan.com. [dostęp 2011-10-06]. (ang.).
- Moskwicz-G5, "Awtoliegendy SSSR" Nr 93, DeAgostini 2012, ISSN 2071-095X, (ros.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona poświęcona sportom motorowym w ZSRR. ussr-autosport.ru. [dostęp 2011-10-09]. (ros.).