Przejdź do zawartości

Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna bezdźwięczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna bezdźwięczna
Numer IPA 140
x
Jednostka znakowa

x

Unikod

U+0078

UTF-8 (hex)

78

Inne systemy
X-SAMPA x
Kirshenbaum x
IPA Braille
Przykład
informacjepomoc
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem [x]. Dźwięcznym odpowiednikiem jest spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna dźwięczna [ɣ].

Artykulacja

[edytuj | edytuj kod]

W czasie artykulacji tej spółgłoski:

Warianty

[edytuj | edytuj kod]

Opisanej powyżej artykulacji może towarzyszyć dodatkowo:

  • wzniesienie środkowej części grzbietu języka w stronę podniebienia twardego, mówimy wtedy o spółgłosce zmiękczonej (spalatalizowanej): [xʲ]
  • przewężenie w gardle, mówimy spółgłosce faryngalizowanej spółgłosce: [xˤ]
  • zaokrąglenie warg, mówimy wtedy o labializowanej spółgłosce [xʷ]

Przykłady

[edytuj | edytuj kod]

Pisownia

[edytuj | edytuj kod]