Spaleniec (grzbiet)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Widok z Pasma Gubałowskiego

Spaleniec – jeden z dwóch grzbietów (północno-wschodni), opadających spod Sarniej Skały do Kotliny Zakopiańskiej w polskich Tatrach Zachodnich. Jego górna część oddziela Dolinę Białego od Doliny ku Dziurze. Kolejno od południa na północ znajdują się w nim: turnia Zawieszka i wzniesienie Łomik, na którym Spaleniec rozdziela się na dwa grzbiety; obydwa noszą nazwę Spaleniec[1]:

Spaleniec jest całkowicie porośnięty lasem i nie prowadzą nim szlaki turystyczne. Znajduje się na obszarze ochrony ścisłej Regle Zakopiańskie. Jedynie do podnóży jego zachodniego grzbietu doprowadza czarny szlak turystyczny (do jaskini Dziura)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wyd. „WiT” s.c., 2006, ISBN 83-89580-00-4.
  2. Władysław Cywiński, Tatry. Giewont, Poronin: Wyd. Górskie, 1994, ISBN 978-83-7104-002-3, OCLC 749766988.