Niemirów (województwo podlaskie)

Niemirów

{{{rodzaj miejscowości}}}
Państwo	podlaskie
Powiat	siemiatycki
Gmina	Mielnik
Liczba ludności (2006)	240
Strefa numeracyjna	(+48) 85
Tablice rejestracyjne	BSI
SIMC
Położenie na mapie brak Brak mapy: podlaskie Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

{{Polska miejscowość infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | miejscowość podstawowa = | rodzaj miejscowości = | współrzędne = | alt zdjęcia = Nieznane pola: "flaga wsi", "sekundE", "herb wsi", "minutE", "stopniN", "minutN", "sekundN", "stopniE", "mapa wsi", "dopełniacz wsi" oraz "herb artykuł".

Fragment miejscowości z drewnianą zabudową

Plac w centralnej części miejscowości, dawny rynek

Kościół św. Stanisława Biskupa i Męczennika

Prom na Bugu

Niemirów – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Mielnik. Leży przy granicy z Białorusią, nad rzeką Bug.

W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie białostockim.

Historia

W okolicy stwierdzono cmentarzyska z grobami w obstawie kamiennej (w typie mazowieckim) i kurhany (w typie ruskim) świadczące o istnieniu w XIII wieku w tym rejonie równoległego osadnictwa z zachodu i wschodu. Pierwszy gród powstał tu jednak już w XI-XII wieku. Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z roku 1495, kiedy nosiła nazwę Niwice. W 1548 r. wieś otrzymał od króla Zygmunta Augusta Stanisław Niemira herbu Gozdawa z Ostromęczyna. Jego wnuk Stanisław Niemira, kasztelan podlaski, uzyskał dla miejscowości prawa miejskie i zmienił nazwę na dzisiejszą. Położenie przy drodze handlowej i przeprawie przez Bug sprzyjało rozwojowi miasta. W 1620 r. właściciele wytyczyli duży rynek i ufundowali kościół. Od 1631 r. Niemirów występuje w dokumentach jako miasto. Po zniszczeniach "potopu" szwedzkiego i najazdu Rakoczego zostało tu w 1662 r. zaledwie 88 mieszkańców. W 1709 r. właścicielem miasta był chorąży mielnicki Antoni Niemira. Odbudowa miasta nastąpiła po 1738 r., kiedy właścicielem miasta został ród Czartoryskich. Za staraniem kanclerza wielkiego litewskiego księcia Michała Czartoryskiego, w roku 1775 Niemirów otrzymał od króla Stanisława II Augusta prawo do dwóch targów w tygodniu i dwóch jarmarków w roku, co spowodowało rozwój handlu i napływ ludności żydowskiej.

W latach 1795-1807 zbiegały się tu granice trzech zaborów.

W czasie zaborów Niemirów znalazł się w zaborze rosyjskim. W XIX wieku własność Niemojewskich i Szaniawskich, od 1851 własność rządowa. Podczas powstania styczniowego w pobliżu Niemirowa rozegrała się 4 lutego 1863 bitwa oddziału Romana Rogińskiego ze ścigającymi go wojskami rosyjskimi Iwana Nositza. W 1921 r. Niemirów liczył 120 domów i 777 mieszkańców, z czego dużą część stanowili Żydzi. We wrześniu 1939 roku ludność została zmuszona przez władze radzieckie do opuszczenia miasta ponieważ na Bugu powstała granica radziecko-niemiecka. Część drewnianych domów przeniesiono do prowizorycznej osady pod lasem, oddalonej o ok. 1 km. Mieszkańcy wrócili po zajęciu terenów przez Niemców w 1941 r. Prawa miejskie Niemirów utracił w 1944 r. po zniszczeniach wojennych.

Obiekty zabytkowe i turystyczne

O dawnej, miejskiej przeszłości Niemirowa świadczy jedynie zachowany układ urbanistyczny z rynkiem, zamienionym w ogrodzony plac, i wychodzącymi z niego uliczkami. Przy niektórych zachowała się stara, drewniana zabudowa.

• Przy północnej stronie rynku stoi barokowo-klasycystyczny kościół św. Stanisława, ufundowany przez kanclerza Michała Fryderyka Czartoryskiego w 1780 r., ze stiukowymi dekoracjami. Jego projektantem był prawdopodobnie Jan Samuel Becker. Ukończył budowę w 1791 r. generał ziemi podolskich Adam Kazimierz Czartoryski. Stiuki zdobią również jasne wnętrze oraz fronton świątyni. Po powstaniu styczniowym zamknięty od 1866 do roku 1905 roku. W tym czasie nieskutecznie próbowano zamienić go w cerkiew. Poprzedni stojący w jego miejscu kościół z 1620 r. spłonął w 1775 r. Kościół otoczony jest murem z murowaną barokowo-klasycystyczną bramą-dzwonnicą z 1823 r. zbudowanym przez ks. Marcina Niemyskiego.
• Nad rzeką znajduje się Góra Zamkowa ze średniowiecznym grodziskiem z XI - XII wieku z rowem i wałami. Grodzisko strzegło przeprawy przez rzekę. Leżało niegdyś nad Bugiem, który później zmienił koryto i płynie w odległości ok. pół kilometra.
• W lesie, tuż przy granicy pozostały resztki cmentarza żydowskiego z zachowanymi nielicznymi macewami. Większość nagrobków została zniszczona przez żołnierzy radzieckich, którzy użyli ich do budowy schronów na Linii Mołotowa. Kilka takich schronów zachowało się na północ od miasteczka.
• Przy Bugu czynna jest przeprawa promem (poza okresami, gdy Bug zalewa doprowadzającą do promu drogę). Najbliższy most przez rzekę znajduje się w odległych o ponad 25 km Kózkach.

Inne miejscowości o nazwie Niemirów: Niemirów, Niemirówek, Niemirówek-Kolonia