Hajnówka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
Konarski (dyskusja | edycje)
Linia 153: Linia 153:


=== Polska Rzeczpospolita Ludowa ===
=== Polska Rzeczpospolita Ludowa ===
* [[1944]] (18 VII) – ponowne zajęcie Hajnówki przez wojska [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]], Hajnówka liczy już tylko 8 tys. mieszkańców
* [[1944]] Hajnówka liczy już tylko 8 tys. mieszkańców
* [[1945]] kwiecień, maj – w pobliżu Hajnówki przebywał oddział [[5 Wileńska Brygada AK|5 Wileńskiej Brygady Armii Krajowej]] pod dowództwem mjr. [[Zygmunt Szendzielarz|Zygmunta Szendzielarza]] "Łupaszki", starcia z [[NKWD]], [[Korpus Bezpieczeństwa Wewnętrznego|KBW]], [[Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego|UB]] i [[Milicja Obywatelska|MO]]
* [[1945]] kwiecień, maj – w pobliżu Hajnówki przebywał oddział [[5 Wileńska Brygada AK|5 Wileńskiej Brygady Armii Krajowej]] pod dowództwem mjr. [[Zygmunt Szendzielarz|Zygmunta Szendzielarza]] "Łupaszki", starcia z [[NKWD]], [[Korpus Bezpieczeństwa Wewnętrznego|KBW]], [[Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego|UB]] i [[Milicja Obywatelska|MO]]
* [[1945]] – kolejne starcia poakowskiego podziemia z [[NKWD]], [[Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego|UB]] i [[Milicja Obywatelska|MO]]
* [[1945]] – kolejne starcia poakowskiego podziemia z [[NKWD]], [[Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego|UB]] i [[Milicja Obywatelska|MO]]

Wersja z 12:18, 25 lis 2010

{{{nazwa}}}
{{{nazwa oryginalna}}}
[[Plik:{{{zdjęcie}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis zdjęcia}}}]]
{{{opis zdjęcia}}}
Herb [[Plik:{{{flaga}}}| 100x130px| alt=Flaga]]
[[Herb {{{dopełniacz nazwy}}}|Herb]] [[Flaga {{{dopełniacz nazwy}}}|Flaga]]
Państwo {{{państwo}}}
Zarządzający

Burmistrz

Powierzchnia

21,29 km²

Populacja (2009)
• liczba ludności
• gęstość


{{{liczba ludności}}}
{{{gęstość zaludnienia}}} os./km²

Nr kierunkowy

{{{numer kierunkowy}}}

Kod pocztowy

{{{kod pocztowy}}}

Tablice rejestracyjne

{{{tablice rejestracyjne}}}

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak
Brak mapy: {{państwo dane {{{państwo}}} | mapa/core | wariant = {{{państwo}}} }}
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}
Strona internetowa

Hajnówka (biał. Гайнаўка, Hajnaŭka, ukr. Гайнівка, Hajniwka, ros. dawniej Гайновка Gajnawka obecnie Хайнувка Chajnuwka) – miasto i gmina w województwie podlaskim, siedziba władz powiatu hajnowskiego. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa białostockiego. Od 2007 roku w gminie wprowadzono język białoruski jako język pomocniczy.

Miasto położone na Równinie Bielskiej, na zachodnim krańcu Puszczy Białowieskiej. Ze względu na swoje położenie niedaleko Białowieży i puszczy nazywane jest "bramą do Puszczy Białowieskiej".

Według danych z 31 grudnia 2009[2] miasto liczyło 21 583 mieszkańców.

Ogólna charakterystyka

Miasto jest ośrodkiem turystycznym (lasy, kolej wąskotorowa) i ośrodkiem mniejszości białoruskiej (dzięki Muzeum Kultury Białoruskiej), którzy wg danych spisu powszechnego z 2007 r. stanowią w Hajnówce 26,41% mieszkańców. W mieście ma swoją siedzibę Zamiejscowy Wydział Zarządzania Środowiskiem Politechniki Białostockiej kształcący studentów na kierunkach: Ochrona Środowiska i Leśnictwo. Jest to także ośrodek przemysłu drzewnego i wytwórnia maszyn dla leśnictwa. Mieszczą się tu zakłady: dziewiarski, odzieżowy, przetwórstwa runa leśnego oraz spożywczy. W mieście jest 5 szkół podstawowych, cztery gimnazja, dwa licea państwowe (w tym jedno z dodatkową nauką języka białoruskiego), zespół szkół zawodowych oraz niepubliczny zespół szkół ekonomicznych (w tym liceum). Mieści się tu także Policealne Studium Psalmistów oraz Zakład Doskonalenia Zawodowego. Co roku, w maju w mieście odbywa się Międzynarodowy Festiwal "Hajnowskie Dni Muzyki Cerkiewnej". W mieście znajduje się także siedziba Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Cerkiewnej "Hajnówka".

Hajnówka położona jest na Nizinie Podlaskiej, w południowo-wschodniej części województwa podlaskiego, na zachodnim krańcu Puszczy Białowieskiej. Okolice Hajnówki to rozległa równina pokryta lasami, łąkami i polami uprawnymi. Przez miasto przepływa rzeczka Leśna Prawa (popularnie nazywana przez mieszkańców: "Śmierdziuszka"), dopływ Bugu. Hajnówka wyrosła z osady strażnika leśnego, powstałej w XVI wieku. W roku 1589 konstytucja "Ordinato o prewentach królewskich" podzieliła dobra królewskie na dobra państwowe i stołowe. Puszcza Białowieska weszła do dóbr stołowych, przeznaczonych na utrzymanie dworu królewskiego i z tego powodu była szczególnie chroniona. Rosło znaczenie Straży Hajnowskiej.

Po trzecim rozbiorze Polski Hajnówka znalazła się wraz z Puszczą Białowieską w zaborze rosyjskim. W roku 1888 Puszczę Białowieską przekazano do zarządu domen carskich. W latach 1894-1906 zbudowano kolej z Bielska Podlaskiego do Białowieży i z Siedlec przez Hajnówkę do Wołkowyska. Hajnówka stała się węzłem kolejowym. Około 1900 r. zbudowano szosę z Bielska Podlaskiego do Białowieży, która przebiegała przez Hajnówkę. W czasie I wojny światowej , w 1915 r. Puszczę Białowieską zajęli Niemcy i przystąpili do jej eksploatacji. Zbudowali w Hajnówce dwa tartaki, fabrykę suchej destylacji drewna, węzeł leśnych kolejek wąskotorowych, warsztaty naprawcze, a w lesie około 90 km torów kolejowych służących do transportu drewna z Puszczy Białowieskiej. Władze polskie przejęły Hajnówkę w 1919 r. Zakłady przemysłowe stanowiły własność państwową i były wydzierżawione, tylko fabryka "Terbenthen" przeszła w ręce prywatne. Przez kilka lat Puszczę, kolejki i tartaki w Hajnówce dzierżawiła firma angielska The Century European Timber Corporation. Napływała do Hajnówki fala ludności z różnych stron Polski. Ponadto została tu rozwiązana białoruska dywizja gen. Bułak-Bałachowicza, której żołnierze osiedli w Hajnówce i Białowieży. Utworzył się swoisty konglomerat gwarowy i kulturowy, w którym Polacy stanowili około 70% ludnści. Przybysze zajmowali baraki , budowali domy drewniane, trociniaki i ziemianki. Wytyczano uliczki na szerokość rozstawu ramion ludzkich. Powoli zaczęło rozwijać się życie kulturalne i społeczne. Powstała parafia rzymsko-katolicka, zbudowano trzy szkoły podstawowe, Państwową Szkołę Przemysłu Drzewnego, internat, dom kultury, robotnicze osiedla mieszkaniowe, powstała poczta, apteka, hotel, biblioteka publiczna, dwa kina, Spółdzielnia Spożywców "Społem", Kasa Chorych. Żydzi zbudowali bożnicę i zorganizowali szkołę wyznaniową. Ludność prawosławna od 1925 r. miała kaplicę "czasownię" w domu prywatnym. Miejscowy lekarz i astronom samouk dr Tadeusz Rakowiecki wydał dwutomowe dzieło pt. "Drogi planet i komet".

W dziedzinie gospodarczej dominowały cztery zakłady przemysłowe: Fabryka Chemiczna, Zarząd Kolei Leśnych, Terebenthen i Zakłady Drzewne Lasów Państwowych, które zostały rozbudowane, nowocześnie zorganizowane i zmechanizowane tak, że w roku 1938 były największym zakładem przemysłowym i zatrudniały 1521 osób. Łącznie w zakładach przemysłowych Hajnówki pracowało 1947 osób. Hajnówka była drugim co do wielkości ośrodkiem przemysłowym w województwie. Rozwijało się rzemiosło. Osadę zamieszkiwali Polacy, Białorusini, Rosjanie, Ukraińcy, Żydzi, Niemcy. Druga wojna światowa i okupacja zahamowały rozwój osady. Zniszczeniu uległy zakłady produkcyjne, część miasta, stacja i tory kolejowe. Zginęło około 700 mieszkańców. Wyzwolenie Hajnówki nastąpiło 18 lipca 1944 r. Po wojnie odbudowano zniszczone zakłady, przebudowano większość ulic, postawiono osiem szkół, cztery kościoły różnych wyznań, dom kultury, dwa szpitale, przychodnię rejonową, stację uzdatniania wody, basen pływacki a także wprowadzono komunikację miejską.

Prawa miejskie otrzymała Hajnówka w 1951 r., a w latach 1954-1975 była siedzibą władz powiatowych. Miasto liczy ok. 25 tysięcy mieszkańców. Powstały nowe osiedla mieszkaniowe i nowe zakłady produkcyjne. Ogółem miasto posiada 12 zakładów przemysłowych i ok. 280 zakładów rzemieślniczych. Przez Hajnówkę przebiega linia kolejowa z Warszawy do Siemianówki (granica państwa). Drogi kołowe z Hajnówki prowadzą gwieździście w kierunku : Białowieży (18 km), Białegostoku przez Narew (62 km), Siemiatycz przez Kleszczele (62 km), Bielska Podlaskiego (27 km), Siemianówki przez Narewkę (23 km), Warszawy (230 km).

Geografia

Położenie

Hajnówka jest położona we wschodniej części Równiny Bielskiej. Najbliższe miasta to Bielsk Podlaski (około 30 km), Kleszczele (około 20 km) i Białystok (około 60 km).

Struktura powierzchni

Według danych z roku 2002[3] powierzchnia Hajnówki wynosi 21,29 km², w tym:

Miasto stanowi 1,31% powierzchni powiatu.

Demografia

Dane z 31 grudnia 2007[4]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 21 775 100 11 509 52,9 10 266 47,1
powierzchnia 21,29 km²
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)
1022,8 540,6 482,2

Według danych z roku 2002[3] średni dochód na mieszkańca wynosił 1026,2 zł.

Nazwa

Większość źródeł podaje, iż nazwa miasta pochodzi od imienia strażnika – Hayno (Hajno) – osadzonego w uroczysku Skarbosławka w XVIII wieku. Od tej pory uroczysko nosiło nazwę Haynowszczyzna zaś straż założona w tym uroczysku otrzymała miano: Straż Haynowa (Hajnowa) – w skrócie Hajnówka.
Nie jest jednak całkowicie pewne jak nazywał się pierwszy strażnik Straży Hajnowskiej. Nazwa może też pochodzić od gwarowego zwrotu "uhaj" czyli miejsce w lesie (polana) na którym wypasano bydło[5].

Historia (kalendarium)

Rzeczpospolita Obojga Narodów

  • 1589 – na mocy Ordynacji Sejmu "Ordinato o prewentach królewskich" tereny Hajnówki trafiają do dóbr stołowych króla Polski
  • 1639 – Ordynacja Sejmowa wprowadza nakaz utworzenia strażnic królewskich chroniących Puszczę
  • 1670 – w uroczysku Skarbosławka powstaje strażnica (obecnie dzielnica Placówka)
  • 1679 – według "Opisania Puszczy" w strażnicy pełniło służbę 7 strzelców i 2 osoczników, pilnujących też Traktu Królewskiego do królewskiego dworu w Białowieży
  • XVIII wiek – W uroczysku Skarbosławka, osadzono jako królewskiego strażnika człowieka imieniem Heyna (lub Hayno) – z pochodzenia prawdopodobnie Niemca.

Pod zaborem rosyjskim i I wojna światowa

Dom dróżnika wybudowany w 1906 roku

Okres międzywojenny i II wojna światowa

Pomnik upamiętniający miejsce straceń w czasie II wojny światowej w lesie w pobliżu Hajnówki

Polska Rzeczpospolita Ludowa

III Rzeczpospolita

Stoisko z piśmiennictwem w języku białoruskim podczas festynu etnograficznego przy Muzeum Kultury Białoruskiej w Hajnówce

Rozwój urbanistyczny

Przed II wojną światową

Zachowana zabudowa przy ul. Wierobieja
Ulica Warszawska

Hajnówka jako miejscowość rozwinęła się w pobliżu siedziby strażnika leśnego,która znajdowała się w miejscu obecnej dzielnicy Placówka. Najstarsze osadnictwo koncentrowało się wzdłuż traktu prowadzącego z Bielska do Białowieży (obecna ulica Stefana Batorego) oraz jego przecznic (obecne ulice Lipowa, ks. Wierobieja, Grunwaldzka, 11 Listopada).

Obecnie główną ulicą miasta jest ulica 3 Maja. Jest to również wynikiem działań Niemców okupujących miasto w czasie I wojny światowej w latach 1915-1918. Zbudowali oni bowiem w okolicach obecnego Ronda Jana Pawła II budynek administracyjno-wojskowy, który mieścił również kino i kasyno. Z jego powodu punkt ciężkości miasta przeniósł się z okolic ulicy Batorego i stał się impulsem, który spowodował wzrost znaczenia ulicy 3 Maja, która przejęła funkcję przelotową od ulicy Stefana Batorego. Budynek ten przez wiele lat pełnił funkcje dworca PKS i został zburzony w 2001.

Zarówno przed II wojną światową jak i przez wiele lat po niej główną ulicą handlową Hajnówki była ulica Wierobieja (przed wojną Targowa, po wojnie Mariana Buczka) i jej okolice (świadczy o tym nazwa okolicznej uliczki Zaułek Targowy).

Niemcy okupujący Hajnówkę podczas I wojny światowej wybudowali tartak, który szybko stał się największym zakładem przemysłowym. Spowodowało to liczny napływ pracowników z innych części kraju co z kolei miało konsekwencje w postaci powstawania w niewielkiej miejscowości nowej licznej zabudowy. Przyjezdni osiedlali się głównie w okolicach tartaku (między ulicą Lipową a 11 Listopada, Żabia Górka, obszar między ulicą 3 Maja a ulicą Piłsudskiego). Jako że byli to najczęściej ludzie ubodzy, budowali oni prowizoryczne chaty, powstające w sposób chaotyczny i z braku terenu tak gęsty, że uliczki pomiędzy domami miały często szerokość rozstawu ramion. Pozostałością tamtej zabudowy są osiedla Żabia Górka czy obszar zawarty między ulicami Lipową i 11 Listopada.

Podczas I wojny światowej powstała też w Hajnówce m.in. fabryka suchej destylacji drewna (popularnie zwaną "Chemiczną") oraz kolejkę wąskotorową. W pobliżu "Chemicznej" powstało osiedle dla jej pracowników, które istnieje do dzisiaj. Osiedle obecnie nazywane po prostu Chemiczną wówczas było określane jako Hajnówka-Fabryczna – w odróżnieniu od Hajnówki-Wsi.

Drugą co do znaczenia ulicą miasta jest ulica Piłsudskiego. Na jej rozwój złożyła się tak bliskość tartaku jak i fabryki terpentyny Terebenthen, która znajdowała się na obszarze obecnego Parku Miejskiego.

W czasach II Rzeczpospolitej w latach 30. XX wieku powstały nowe osiedla mieszkalne. Były to:

  • Osiedle Czworaki – pierwotnie zawarte między ulicami Białowieską, wsią Majdan (nazwaną tak od znajdującego się tam targu), ulicą Armii Krajowej a 3 Maja – zbudowane dla pracowników tartaku.
  • Osiedle Kolejki Leśne – położone przy stacyjce kolejki wąskotorowej zamieszkane przez pracowników kolejki.

Obydwa te osiedla składały się z domów w stylu dworkowym, podzielonych na cztery mieszkania. Powstało w tym okresie także:

  • Osiedle Międzytory - między torami kolejowymi do Siedlec a linią do Białowieży.

Po II wojnie światowej

Powojenna zabudowa na ul. 3 Maja
Ulica Nowowarszawska
Ulica Stefana Batorego
Bloki na ul. Lipowej powstałe w latach 70. XX wieku

Po II wojnie światowej przez wiele lat rozwój Hajnówki przebiegał jedynie przez przyłączenia kolejnych okolicznych wsi. Wówczas do miasta przyłączono wsie:

W niemal wszystkich tych miejscowościach (oprócz Mazur) dominuje obecnie zabudowa jednorodzinna. Pierwszym powstałym po wojnie osiedlem było Osiedle Millenium zbudowane z okazji Tysiąclecia Państwa Polskiego w 1966 roku. Położone przy ulicy Stefana Batorego było to też pierwsze osiedle złożone z budynków wielorodzinnych. Jeszcze w latach 60. w centrum miasta na północnej pierzei ulicy 3 Maja zbudowano trzy bloki mieszkalne w stylu modernistycznym, niszcząc przy tym starą drewnianą zabudowę z okresu przedwojennego. Jej pozostałością są budynki pod adresami: ulica 3 Maja 41 i 41a. Również w tym samym okresie zaczęto budować budynki wielorodzinne poza centrum miasta. Powstały wówczas dwa osiedla bloków przy ulicy Piłsudskiego:

  • Osiedle "Za Pocztą" – położone u wylotu ulicy Piłsudskiego w ulicę 3 Maja
  • Osiedle "Piłsudskiego" – położone między ulicami Piłsudskiego, Orzeszkowej oraz Armii Krajowej.

a także:

  • Osiedle Kolejki – położone między osiedlem przedwojennym a ulicą 3 Maja

Powstały wtedy również pierwsze bloki (bloki Reja 1a i 3a oraz 3 Maja 58 i 60) na obszarze Osiedla Czworaki. Jednocześnie różnego rodzaje przeróbki dokonywane przez mieszkańców tego osiedla zniekształcały oryginalny kształt budynków. Duże inwestycje miały miejsce w latach 70. Wówczas powstały wielkopłytowe osiedla:

W latach 80. po południowej stronie ulicy 3 Maja zbudowano Osiedle Centrum. Na początku lat 90. ukończono budowę Osiedla Mazury. W latach 90. powstało również kilka bloków w dzielnicy Podlasie tworząc Osiedle Podlasie. Jednakże sama dzielnica jest zdominowana przez zabudowę jednorodzinną.

Ludzie

Zabytki

Sobór Świętej Trójcy
Kościół farny Podwyższenia Krzyża Świętego
Replika stacyjki kolejki leśnej
  • drewniana cerkiew z 1848 r. na uroczysku Krynoczka
  • domek dróżnika z końca XIX w. przy ul. Warszawskiej
  • budynek fabryki Suchej Destylacji Drewna z lat 20. XX w. (ul. Białostocka)
  • budynek biurowy Zakładów Drzewnych z 1935 r. w stylu modernistycznym (obecnie salon meblowy firmy "Forte") przy ul. 3 Maja [3]
  • "Dom Leśnika" im. J. Piłsudskiego z 1935 r. w stylu modernistycznym (potem kino, obecnie obiekt handlowy)
  • łaźnia zakładowa z 1937 r. w stylu modernistycznym (obecnie KS "Puszcza", przebudowana) przy ul. Piłsudskiego
  • drewniane domy osiedla robotniczego "Czworaki" z 1934 r.
  • drewniana zabudowa ulic: Kosidłów i Warszawskiej z lat 30. XX w.
  • replika stacyjki kolejki leśnej z 1936 r. na terenie bazy kolejki wąskotorowej
  • drewniana zabudowa pożydowska na ulicy ks. Wierobieja
  • Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego(1955-1965) z mozaiką z 1977 r. w apsydzie według projektu prof. Wiktora Zina z Krakowa oraz zabytkowymi organami firmy "Schlag und Söhne" z XIX w. (w okresie letnim odbywają się koncerty muzyki organowej i kameralnej), nr rej.:692 z 1.02.1988[7].
  • Sobór Św. Trójcy (cerkiew prawosławna znajdująca się na ul. Dziewiatowskiego ). Projekt świątyni opracował Architekt prof. Aleksander Grygorowicz z Poznania.
  • Kościół pw. Św. Cyryla i Metodego na cmentarzu katolickim
  • kaplica pw. Wszystkich Świętych na cmentarzu prawosławnym
  • cmentarz żołnierzy radzieckich poległych w walkach o zdobycie miasta w 1944 r.
  • poniemieckie baraki wojskowe z okresu I wojny światowej (ul. 11 listopada)
  • miejsca martyrologii ludności miasta z okresu II wojny światowej: przy szosie do Białowieży
  • cmentarz prawosławny z XVIII w. niedaleko wsi Dubiny (do 1839 r. unicki)
  • kaplica pw. św. Tomasza Apostoła w Dubinach (XIX w.)
  • cerkiew pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Dubinach (XIX w.)
  • tradycyjna drewniana wiejska zabudowa z I poł. XX w. przy ul. Górnej
  • kapliczka pw. Matki Boskiej Kazańskiej przy ul. Górnej
Pomnik żubra na skwerze Wasilewskiego

Ważne miejsca i obiekty

W Hajnówce

  • wiata turystyczna z miejscem na ognisko koło ul. Warszawskiej (początek szlak turystyczny niebieskiszlaku niebieskiego w Puszczy Białowieskiej)
  • Muzeum Kowalstwa i Ślusarstwa (ul. Lipowa)
  • Sobór Świętej Trójcy (1981, A. Grygorowicz)
  • zespół boisk i kortów OSiR, ul. Dziewiatowskiego
  • pomnik ofiar wojen i represji na Skwerze Dymitra Wasilewskiego przy ul. Zina
  • pomnik żubra na Skwerze Dymitra Wasilewskiego przy ul. Zina
  • pomnik poległych podczas I wojny światowej żołnierzy rosyjskich i niemieckich przy ul. 3 Maja w miejscu ich pochówku
  • pomnik kaprala Bolesława Bierwiaczonka poległego w 1939 r. przy ul. 3 Maja
  • mogiła ofiar wojny polsko-bolszewickiej w gaju przy ul. Łagodnej na osiedlu Międzytory
  • zabudowa modernistyczna centrum miasta z lat 60. XX w.
  • współczesne rzeźby w Parku Miejskim
  • skatepark ul. Parkowa
  • stadion leśny przy ul. Celnej
  • stacja kolejowa przeniesiona z leśnej osady Czerlonka obecnie siedziba Centrum Promocji Regionu i Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Cerkiewnej (ul. Tamary Sołoniewicz)

W najbliższych okolicach


Pomnik Ofiar Wojen i Represji na skwerze Wasilewskiego

Samorząd i administracja

Władze miasta

  • Burmistrz: Anatol Ochryciuk (od 1998)
    • Zastępca burmistrza: Bazyl Stepaniuk
    • Sekretarz Urzędu Miasta: Jarosław Grygoruk
    • Skarbnik Miasta:Halina Nowik
  • Rada Miasta
    • Przewodniczący Rady Miasta – Leonard Kulwanowski
    • Zastępca Przewodniczącego – Piotr Markiewicz
    • Zastępca Przewodniczącego – Eugeniusz Saczko
    • Pozostali radni
      • Alicja Chaniło
      • Grażyna Dymińska
      • Wiktor Dzik
      • Jolanta Kulpa Krzycka
      • Wiera Masajło
      • Bogusław Łabędzki
      • Jakub Ostapczuk
      • Walentyna Ostaszewska
      • Andrzej Popow
      • Wiesław Rakowicz
      • Wiktor Sacharczuk
      • Ryszard Sokołowski
      • Grzegorz Surel
      • Mikołaj Szarejko
      • Michał Szpakowicz
      • Grzegorz Tomaszuk
      • Zdzisław Wiatrowski

Inne instytucje

  • Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
  • Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej
  • Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie
  • SANEPID
  • Zakład Ubezpieczeń Społecznych
  • Powiatowy Urząd Pracy
  • Powiatowy Zespół Doradztwa Rolniczego

Kultura

Muzeum i Ośrodek Kultury Białoruskiej

Zieleń miejska

Parki i skwery

Skwer dr. Dymitra Wasilewskiego
  • Park Miejski – ul. Parkowa
  • Skwer dr. Dymitra Wasilewskiego – ul. A. Zina
  • Skwer "przed SDH" ul. 3 Maja

Cmentarze

  • Cmentarz rzymskokatolicki – ul. 3 Maja
  • Cmentarz prawosławny – ul. M. Reja
  • Cmentarz żołnierzy radzieckich – ul. 3 Maja
  • Cmentarz żołnierzy niemieckich i rosyjskich z okresu I wojny światowej – ul. 3 Maja

Edukacja

Szkoły podstawowe i gimnazja

  • Zespół Szkół nr 1, w skład którego wchodzą:
    • Szkoła Podstawowa nr 5
    • Gimnazjum nr 1
  • Zespół Szkół nr 2, w skład którego wchodzą:
    • Szkoła Podstawowa nr 2
    • Gimnazjum nr 3
  • Zespół Szkół nr 3, w skład którego wchodzą:
    • Szkoła Podstawowa nr 6
    • Gimnazjum nr 2
  • Szkoła Podstawowa nr 3
  • Zespół Szkół nr 4, w skład którego wchodzą:
    • Szkoła Podstawowa Specjalna
    • Gimnazjum Specjalne
    • Szkoła Przysposabiająca do Pracy

Szkoły ponadgimnazjalne

  • Zespół Szkół Ogólnokształcących, w tym:
    • I Liceum Ogólnokształcące im Marii Curie-Skłodowskiej
  • Zespół Szkół z Dodatkową Nauką Języka Białoruskiego, w tym:
    • II Liceum Ogólnokształcące z Dodatkowym Nauczaniem Języka Białoruskiego
    • Gimnazjum z Dodatkową Nauką Języka Białoruskiego
  • Zespół Szkół Zawodowych, w tym:
    • 4 technika (drzewne, mechaniczne, ekonomiczne, informatyczne)
    • szkoła zawodowa
    • liceum profilowane (informatyczne, socjalne)

Szkoły wyższe

Zamiejscowy Wydział Zarządzania Środowiskiem Politechniki Białostockiej w Hajnówce

Sport

Transport

Jedno z rond w Hajnówce
Szynobus na stacji kolejowej

Miasto ma połączenia kolejowe z Czeremchą, Siedlcami i Warszawą.

Przez miasto Hajnówka przechodzą drogi wojewódzkie:

oraz linie kolejowe:

W niedalekim sąsiedztwie miasta są następujące przejścia graniczne: Białowieża (piesze, turystyczne), Siemianówka (towarowe, kolejowe), Czeremcha (kolejowe), Połowce (dla samochodów osobowych z Polski i Białorusi)

 Osobny artykuł: Hajnówka (stacja kolejowa).

Komunikacja miejska

Komunikacja miejska w Hajnówce jest obsługiwana przez trzy linie autobusowe. Operuje nimi Zakład Komunikacji Miejskiej w Hajnówce.

Trasy linii autobusowych

Numer linii Rodzaj Trasa
1 zwykła GÓRNA /PĘTLA/-Górna-Bielska-Targowa-(Poddolna-Długa)-Prosta-Bielska-3 Maja-Piłsudskiego (powrót:Piłsudskiego-Reja-3 Maja)-Warszawska-Judzianka(nawrót)-Warszawska-Wrzosowa-WRZOSOWA/PĘTLA/
2 zwykła DZIEŃ POWSZEDNI:

PKP-Białowieska-Piłsudskiego-Reja-3 Maja-Batorego-11 Listopada-Lipowa-Szpital(nawrót)-Lipowa- Batorego-Sportowa-BIAŁOSTOCKA-Główna-DUBINY

SOBOTY I DNI ŚWIĄTECZNE: PKP-Białowieska-Reja-3 maja-(sportowa-Batorego)-Lipowa-Szpital (nawrót)-Lipowa-Batorego-Sportowa-BIAŁOSTOCKA

2s zwykła WRZOSOWA/PĘTLA/-Wrzosowa-Warszawska-Judzianka(nawrót)-Warszawska-Nowowarszawska-Bielska-3 Maja-Lipowa-SZPITAL

Więcej o ZKM Hajnówka pod tym linkiem: serwis o ZKM Hajnówka

Religia

Ludność Hajnówki jest zróżnicowana pod względem religijnym. Większość stanowią wyznawcy prawosławia (ponad 70%). Pozostała ludność jest w wyznania rzymskokatolickiego (około 25%) i protestanckiego (około 5%).

Prawosławie

Cerkiew Narodzenia Jana Chrzciciela
  • sobór św. Trójcy,
ul. ks. Dziewiatowskiego 15
  • św. Dymitra Sołuńskiego,
ul. Warszawska 71
  • parafia pw. Narodzenia św. Jana Chrzciciela,
ul. M. Reja 12

Katolicyzm

  • Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego
ul. Ks. Ściegiennego 3
  • Kościół pw. św. Cyryla i Metodego
ul. 3 Maja 65
  • Klasztor Sióstr Klarysek od Wieczystej Adoracji
ul. Lipowa 208

Protestantyzm

Kościół Baptystów
Kościół Adwentystów Dnia Siódmego
ul. Batorego 46
ul. Warszawska 98
ul. Piłsudskiego 10
ul. Południowa 20

Inne wyznania

Sąsiednie gminy

Zobacz też

  1. Ludność w Hajnówce. [dostęp 31 grudzień 2009].
  2. Ludność w Hajnówce. [dostęp 31 grudzień 2009].
  3. a b Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  4. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie pl-gus3
    BŁĄD PRZYPISÓW
  5. Witold Tatarczyk -Dzieje Hajnówki do 1944 roku ISBN 83 905048-2-0 Wydawca: Miejska Biblioteka Publiczna w Hajnówce , Towarzystwo Przyjaciół Hajnówki.Rok wydania: 2000
  6. informacja na stronie wyburzone.pl
  7. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.

Linki zewnętrzne

Szablon:Linki do map Polski