Kacper Bażanka: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
ilustracja |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[File:Wawel Glockenturm.jpg|thumb|Hełm wieży zegarowej na Wawelu]] |
|||
[[File:Krokuvos skulpturos.jpg|thumb|Ogrodzenie kościoła Św.Piotra i Pawła w Krakowie]] |
|||
'''Kacper Bażanka, Kasper Bażanka''' (ur. ok. [[1689]] przypuszczalnie na [[Podlasie|Podlasiu]], zm. [[21 stycznia]] [[1726]] w [[Tarnów|Tarnowie]]) – polski architekt epoki [[barok|baroku]], specjalizował się w architekturze sakralnej. |
'''Kacper Bażanka, Kasper Bażanka''' (ur. ok. [[1689]] przypuszczalnie na [[Podlasie|Podlasiu]], zm. [[21 stycznia]] [[1726]] w [[Tarnów|Tarnowie]]) – polski architekt epoki [[barok|baroku]], specjalizował się w architekturze sakralnej. |
||
Wersja z 21:27, 21 sty 2011
Kacper Bażanka, Kasper Bażanka (ur. ok. 1689 przypuszczalnie na Podlasiu, zm. 21 stycznia 1726 w Tarnowie) – polski architekt epoki baroku, specjalizował się w architekturze sakralnej.
Skończył studia w akademii św. Łukasza w Rzymie, gdzie kształcił się pod kierunkiem Andrei Pozza. Na zakończenie nauki w Rzymie zdobył główną nagrodę po przedłożeniu projektu gmachu publicznego. Po powrocie do Polski, w 1711 rozpoczął prace nad największym swoim dziełem – odbudową kościoła i klasztoru Norbertanek w Imbramowicach. Bażanka działał głównie w Krakowie, w kościele św. św. Piotra i Pawła oraz na Wawelu. Ponadto w Krakowie wykonał szereg dzieł, jak domek loretański przy klasztorze Kapucynów oraz kościół Misjonarzy. Pochowany jest w krakowskim kościele pw. św. św. Piotra i Pawła pod ołtarzem św. Michała.
Bażanka jest twórcą iluzjonistycznych rozwiązań, często stosował lustra odbijające światło oraz malowidła iluzjonistyczne.
Główne dzieła:
- 1711 – kościół i klasztor Norbertanek w Imbramowicach (w kościele Norbertanek występują iluzjonistyczne malowidła naśladujące freski w San Ignazio w Rzymie);
- 1711 – nagrobek wojewody podlaskiego Stefana Branickiego w farze białostockiej;
- 1712 – Domek Loretański przy klasztorze Kapucynów w Krakowie;
- 1716 – nagrobek rodziny Brzechffów w kościele św. św. Piotra i Pawła w Krakowie;
- 1716 – współudział w restauracji katedry w Sandomierzu;
- 1718 – hełm Wieży Zegarowej katedry krakowskiej;
- 1718-1728 – kościół Pijarów w Krakowie (fasada F. Placidi);
- 1719-1728 – kościół Misjonarzy na Stradomiu w Krakowie;
- 1720 – nagrobek rodziny Branickich w kościele św. św. Piotra i Pawła w Krakowie;
- 1721-1722 – ogrodzenie kościoła św. św. Piotra i Pawła w Krakowie;
- ok. 1724 – ołtarz główny w kościele katedralnym we Fromborku;
- 1726 – ołtarz Zwiastowania w kościele Mariackim w Krakowie.
Bibliografia
- Kościół ss. norbertanek w Imbramowicach pod wezwaniem św. Apostołów Piotra i Pawła. Wydane przez ss. norbertanki.