Góra Świętego Wawrzyńca (Kałdus): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m →Źródła: + źródło |
→Stanowisko archeologiczne: drobne merytoryczne |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
== Stanowisko archeologiczne == |
== Stanowisko archeologiczne == |
||
Góra św. Wawrzyńca jest stanowiskiem archeologicznych |
Góra św. Wawrzyńca jest stanowiskiem archeologicznych ma którym prowadzone były prace badawcze wczesnośredniowiecznego zespołu osadniczego, będącego obok [[Gdańsk]]a najważniejszym centrum osadniczym na Wschodnim Pomorzu we wczesnym średniowieczu. Funkcjonował tu wtedy ośrodek władzy politycznej [[Bolesław Chrobry|Bolesława Chrobrego]] i [[Mieszko II|Mieszka II]] typu ''sedes regni principalis'' i władzy kościelnej. Prace badawcze w tym miejscu rozpoczął już w latach 1876-1877 [[Abraham Lissauer]]. Badania wznowione w 1996 r. przez pracowników Instytutu Archeologii UMK w Toruniu odsłoniły w południowej części majdanu nieukończoną wczesnoromańską trójnawową bazylikę z I poł. XI wieku o wymiarach 37 x 17 m, której forma przypomina wczesne założenia katedr z Gniezna i [[Bazylika archikatedralna Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu|Poznania]]. Nieukończono jej prawdopdobnie w związku z [[Reakcja pogańska|reakcją pogańską]] po 1034 roku w czasach panowania Mieszka II. W pobliżu grodziska odkryto też jedno z największych cmentarzysk szkieletowych w tej części Polski oraz osadę. Okrycie to świadczy o pierwszorzędnym znaczeniu tutejszego grodu wśród wczesnopiastowskich osad w dorzeczu dolnej Wisły. |
||
== Rezerwat przyrody == |
== Rezerwat przyrody == |
||
Wersja z 21:42, 31 sie 2011
Nieprawidłowe parametry: {53.328105|18.381114} Sztucznie usypane wzniesienie na terenie wsi Kałdus, 3 km na południe od Chełmna, będące pozostałością po wczesnośredniowiecznym grodzie.
Stanowisko archeologiczne
Góra św. Wawrzyńca jest stanowiskiem archeologicznych ma którym prowadzone były prace badawcze wczesnośredniowiecznego zespołu osadniczego, będącego obok Gdańska najważniejszym centrum osadniczym na Wschodnim Pomorzu we wczesnym średniowieczu. Funkcjonował tu wtedy ośrodek władzy politycznej Bolesława Chrobrego i Mieszka II typu sedes regni principalis i władzy kościelnej. Prace badawcze w tym miejscu rozpoczął już w latach 1876-1877 Abraham Lissauer. Badania wznowione w 1996 r. przez pracowników Instytutu Archeologii UMK w Toruniu odsłoniły w południowej części majdanu nieukończoną wczesnoromańską trójnawową bazylikę z I poł. XI wieku o wymiarach 37 x 17 m, której forma przypomina wczesne założenia katedr z Gniezna i Poznania. Nieukończono jej prawdopdobnie w związku z reakcją pogańską po 1034 roku w czasach panowania Mieszka II. W pobliżu grodziska odkryto też jedno z największych cmentarzysk szkieletowych w tej części Polski oraz osadę. Okrycie to świadczy o pierwszorzędnym znaczeniu tutejszego grodu wśród wczesnopiastowskich osad w dorzeczu dolnej Wisły.
Rezerwat przyrody
Obecnie wzniesienie objęte jest ochroną jako rezerwat roślinności stepowej Góra św. Wawrzyńca z roślinnością kserotermiczną. Jest to jedno z ulubionych miejsc wycieczek mieszkańców Chełmna. W pobliżu, na krawędzi doliny Wisły znajduje się punkt widokowy.
Źródła
- Tadeusz Chrzanowski, Marian Kornecki: Chełmno. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991. ISBN 83-04-03234-1.
- Anna Grzeszna-Kozikowska (red.): Chełmno: przewodnik. Toruń: Wydawnictwo PWR, 2002. ISBN 83-914288-6-9.
- Góra Św. Wawrzyńca. [dostęp 2009-12-24].
- Kałdus - badania w latach 1996-2003. [dostęp 2010-08-03].