Hłusk: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Luckas-bot (dyskusja | edycje) m r2.7.1) (robot dodaje: fi:Hlusk |
→Historia: drobne merytoryczne |
||
| Linia 42: | Linia 42: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
Wzmiankowane w dokumentach pisanych z 2-giej połowy [[XV wiek]]u jako Stary Hłusk (później Hłusk Spalony). Właścicielem osady był [[Holszańscy|Jan Holszański]]. Współczesny Hłusk powstał w [[XVI wiek]]u na terytorium wcześniejszej osady Hłusk-Dubrowicki, gdzie na prawym brzegu Pticzy zbudowano zamek obronny. Miasteczko było początkowo własnością [[Połubiccy|Połubickich]], a potem [[Czartoryscy|Czartoryskich]] i [[Radziwiłłowie|Radziwiłłów]]. W [[1667]] [[bernardyni]] założyli tu klasztor i wybudowali kościół. Wielki pożar w [[1775]] roku strawił miasto prawie całkowicie. |
Wzmiankowane w dokumentach pisanych z 2-giej połowy [[XV wiek]]u jako Stary Hłusk (później Hłusk Spalony). Właścicielem osady był [[Holszańscy|Jan Holszański]]. Współczesny Hłusk powstał w [[XVI wiek]]u na terytorium wcześniejszej osady Hłusk-Dubrowicki, gdzie na prawym brzegu rzeki Pticzy zbudowano [[bastion]]owy zamek obronny. Miasteczko było początkowo własnością [[Połubiccy|Połubickich]], a potem [[Czartoryscy|Czartoryskich]] i [[Radziwiłłowie|Radziwiłłów]]. W [[1667]] [[bernardyni]] założyli tu klasztor i wybudowali kościół. Wielki pożar w [[1775]] roku strawił miasto prawie całkowicie. |
||
Po [[II rozbiór Polski|II rozbiorze Polski]] w [[1793]] roku Hłusk wszedł w skład ujezdu bobrujskiego [[Imperium Rosyjskie]]go. W roku [[1897]] w miasteczku było 500 domów, 5328 mieszkańców, 2 [[cerkiew (budynek)|cerkwie]], [[kościół (budynek)|kościół]] i 5 [[synagoga|synanog]]. |
Po [[II rozbiór Polski|II rozbiorze Polski]] w [[1793]] roku Hłusk wszedł w skład ujezdu bobrujskiego [[Imperium Rosyjskie]]go. W roku [[1897]] w miasteczku było 500 domów, 5328 mieszkańców, 2 [[cerkiew (budynek)|cerkwie]], [[kościół (budynek)|kościół]] i 5 [[synagoga|synanog]]. |
||
== Zabytki == |
== Zabytki == |
||
Wersja z 11:17, 26 lut 2012
Szablon:Miasto zagranica infobox Hłusk, Głusk (biał. Глуск) - osiedle typu miejskiego na Białorusi, w obwodzie mohylewskim, centrum administracyjne rejonu hłuskiego.
Położone nad rzeką Pticz, 170 km południowy zachód od Mohylewa, 33 km od stacji kolejowej Ratmirowicze na linii Bobrujsk - Oktiabrskij. Węzeł drogowy szlaków biegnących w kierunku Bobrujska, Starych Dróg, Oktiabrskiego, Lubani. Liczy 7,4 tys. mieszkańców (2010).
Historia
Wzmiankowane w dokumentach pisanych z 2-giej połowy XV wieku jako Stary Hłusk (później Hłusk Spalony). Właścicielem osady był Jan Holszański. Współczesny Hłusk powstał w XVI wieku na terytorium wcześniejszej osady Hłusk-Dubrowicki, gdzie na prawym brzegu rzeki Pticzy zbudowano bastionowy zamek obronny. Miasteczko było początkowo własnością Połubickich, a potem Czartoryskich i Radziwiłłów. W 1667 bernardyni założyli tu klasztor i wybudowali kościół. Wielki pożar w 1775 roku strawił miasto prawie całkowicie.
Po II rozbiorze Polski w 1793 roku Hłusk wszedł w skład ujezdu bobrujskiego Imperium Rosyjskiego. W roku 1897 w miasteczku było 500 domów, 5328 mieszkańców, 2 cerkwie, kościół i 5 synanog.
Zabytki
- pozostałości ziemnych umocnień z przełomu XVI i XVII wieku.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Hłusk, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 78.
