Karol Henckel von Donnersmarck: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Rodzina: drobne techniczne
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Życie i działalność: drobne redakcyjne
Linia 5: Linia 5:
W wyniku reform Steina i Hardenberga przeprowadzonych w latach [[1806]] i [[1808]] został pozbawiony władzy nad miastami oraz ludnością wiejską zamieszkującą jego dobra. W 1806 r. został pruskim szambelanem i radcą legacyjnym.
W wyniku reform Steina i Hardenberga przeprowadzonych w latach [[1806]] i [[1808]] został pozbawiony władzy nad miastami oraz ludnością wiejską zamieszkującą jego dobra. W 1806 r. został pruskim szambelanem i radcą legacyjnym.


W czasie [[wojny napoleońskie|wojen napoleońskich]] w [[1807]] r. polscy powstańcy splądrowali zamek w Siemianowicach oraz spalili okoliczne dobra. W [[1809]] r. wyjechał do Austrii, gdzie wstąpił do armii. Służył w stopniu porucznika w husarii arcyksięcia Ferdynanda III Toskańskiego. Po roku wrócił na Górny Śląsk.
W czasie [[wojny napoleońskie|wojen napoleońskich]] w [[1807]] r. polscy powstańcy splądrowali [[pałac w Siemianowicach]] oraz okoliczne dobra. W [[1809]] r. wyjechał do Austrii, gdzie wstąpił do armii. Służył w stopniu porucznika w husarii arcyksięcia Ferdynanda III Toskańskiego. Po roku wrócił na Górny Śląsk.


W 1813 r. został nominowany oficerem 1. Śląskiego Regimentu Husarii oraz adiutantem feldmarszałka Gebharda Blüchera. W dniu [[2 maja]] 1813 r. brał udział w bitwie pod Groß Görschen w Saksonii. Poważnie ranny zmarł [[7 maja]] 1813 r. w [[Drezno|Dreźnie]]. Tymczasowo został pochowany w drezdeńskim kościele pw. Św. Jana. Na polecenie żony jego ciało przeniesiono do kaplicy zamkowej w Siemianowicach. Ostatecznie jego szczątki spoczęły w krypcie kościoła NMP w Bytomiu.
W 1813 r. został nominowany oficerem 1. Śląskiego Regimentu Husarii oraz adiutantem feldmarszałka Gebharda Blüchera. W dniu [[2 maja]] 1813 r. brał udział w bitwie pod Groß Görschen w Saksonii. Poważnie ranny zmarł [[7 maja]] 1813 r. w [[Drezno|Dreźnie]]. Tymczasowo został pochowany w drezdeńskim kościele pw. Św. Jana. Na polecenie żony jego ciało przeniesiono do kaplicy zamkowej w Siemianowicach. Ostatecznie jego szczątki spoczęły w krypcie kościoła NMP w Bytomiu.

==Rodzina==
==Rodzina==
Od [[1810]] r. był żonaty z hrabianką [[Eugenia Wengersky von Ungarschütz|Eugenią Wengersky von Ungarschütz]]. Miał z nią jednego syna [[Hugo I Henckel von Donnersmarck|Hugona I]] ([[1811]]-[[1890]]).
Od [[1810]] r. był żonaty z hrabianką [[Eugenia Wengersky von Ungarschütz|Eugenią Wengersky von Ungarschütz]]. Miał z nią jednego syna [[Hugo I Henckel von Donnersmarck|Hugona I]] ([[1811]]-[[1890]]).

Wersja z 13:07, 13 mar 2012

Karol Henckel von Donnersmarck, właściwie Karol Boromeusz Józef Franciszek a Paulo Henckel von Donnersmarck (ur. 14 grudnia 1784 w Siemianowicach, zm. 7 maja 1813 w Dreźnie), baron i hrabia cesarstwa, ostatni feudalny pan Bytomia.

Rodzice

Urodził się 14 grudnia 1784 r. w Siemianowicach. Był najstarszym synem Łazarza III i jego drugiej żony hrabianki Antoniny Praschma von Bilkau.

Życie i działalność

W wyniku reform Steina i Hardenberga przeprowadzonych w latach 1806 i 1808 został pozbawiony władzy nad miastami oraz ludnością wiejską zamieszkującą jego dobra. W 1806 r. został pruskim szambelanem i radcą legacyjnym.

W czasie wojen napoleońskich w 1807 r. polscy powstańcy splądrowali pałac w Siemianowicach oraz okoliczne dobra. W 1809 r. wyjechał do Austrii, gdzie wstąpił do armii. Służył w stopniu porucznika w husarii arcyksięcia Ferdynanda III Toskańskiego. Po roku wrócił na Górny Śląsk.

W 1813 r. został nominowany oficerem 1. Śląskiego Regimentu Husarii oraz adiutantem feldmarszałka Gebharda Blüchera. W dniu 2 maja 1813 r. brał udział w bitwie pod Groß Görschen w Saksonii. Poważnie ranny zmarł 7 maja 1813 r. w Dreźnie. Tymczasowo został pochowany w drezdeńskim kościele pw. Św. Jana. Na polecenie żony jego ciało przeniesiono do kaplicy zamkowej w Siemianowicach. Ostatecznie jego szczątki spoczęły w krypcie kościoła NMP w Bytomiu.

Rodzina

Od 1810 r. był żonaty z hrabianką Eugenią Wengersky von Ungarschütz. Miał z nią jednego syna Hugona I (1811-1890).

Zobacz też

Henckel von Donnersmarck

Ważniejsza literatura

  • A.Kuzio-Podrucki, Henckel von Donnersmarckowie. Kariera i fortuna rodu, Bytom 2003
  • Bytomski Słownik Biograficzny, p.red. J.Drabiny, Bytom 2004

Linki zewnętrzne