Kozienice: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Historia: drobne redakcyjne
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Zabytki: drobne merytoryczne
Linia 133: Linia 133:
[[Plik:POL Kozienice Poniatowski.jpg|thumb|Popiersie króla [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta Poniatowskiego]] przed muzeum w Kozienicach]]
[[Plik:POL Kozienice Poniatowski.jpg|thumb|Popiersie króla [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta Poniatowskiego]] przed muzeum w Kozienicach]]
* kościół par. pw. Świętego Krzyża z lat [[1868]]-[[1869]], nr rej.: 277/A z 27.12.1984
* kościół par. pw. Świętego Krzyża z lat [[1868]]-[[1869]], nr rej.: 277/A z 27.12.1984
* zespół pałacowy z XVIII wieku, przebudowany w 2 poł. XIX wieku w stylu renesansu francuskiego i znacznie po zniszczeniach w 1939 r., nr rej.: 315/A/67 z 15.06.1967 oraz 98/A z 18.03.1981:
* cmentarz par. rzym.-kat. z poł. XIX, nr rej.: 464/A z 5.11.1991
* [[Cmentarz żydowski w Kozienicach|cmentarz żydowski]], XVI-XX, nr rej.: 403/A z 3.04.1989
* cmentarz rodziny Dehnów z 1 poł. XIX, nr rej.: 523/A z 6.04.1992
* zespół pałacowy z XVIII wieku, przebudowany w XIX wieku w stylu renesansu francuskiego i znacznie po zniszczeniach w 1945, nr rej.: 315/A/67 z 15.06.1967 oraz 98/A z 18.03.1981:
** pałac, nr rej.: 200 z 20.08.1955
** pałac, nr rej.: 200 z 20.08.1955
** park, nr rej.: 630 z 17.12.1957
** park, nr rej.: 630 z 17.12.1957
* cmentarz parafialny rzym.-kat. z poł. XIX, nr rej.: 464/A z 5.11.1991
* [[Cmentarz żydowski w Kozienicach|cmentarz żydowski]], XVI-XX, nr rej.: 403/A z 3.04.1989
* cmentarzyk rodziny Dehnów z 1 poł. XIX, nr rej.: 523/A z 6.04.1992
* kramy, drewn.-mur., poł. XIX, nr rej.: 246/A z 20.03.1984
* kramy, drewn.-mur., poł. XIX, nr rej.: 246/A z 20.03.1984
* willa z 1923 roku, ul. Kochanowskiego 20, nr rej.: 340/A z 10.04.1986
* willa z 1923 roku, ul. Kochanowskiego 20, nr rej.: 340/A z 10.04.1986
* dworek z poł. XIX w., ul. 1 Maja 10, nr rej.: 531/A z 30.10.1992
* dworek z poł. XIX w., ul. 1 Maja 10, nr rej.: 531/A z 30.10.1992
* kaplica z końca XVIII, nr rej.: 627 z 28.10.1971, 830 z 29.01.1959
* kaplica z końca XVIII, nr rej.: 627 z 28.10.1971, 830 z 29.01.1959
* kolumna pamiątkowa z XVI wieku


== Wspólnoty religijne ==
== Wspólnoty religijne ==

Wersja z 17:10, 11 kwi 2012

Szablon:POL miasto infobox Kozienicemiasto w województwie mazowieckim, w powiecie kozienickim. Siedziba władz powiatu i miejsko-wiejskiej gminy Kozienice. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa radomskiego, zaś przed 1975 r. do województwa kieleckiego, natomiast w latach 1939-1945 było częścią Dystryktu radomskiego.

Według danych z 30 czerwca 2009 roku, miasto miało 18 075 mieszkańców[1]. Zajmuje ono 249 miejsce w kraju pod względem liczby mieszkańców. Przez miasto przepływa niewielka rzeka Zagożdżonka, lewy dopływ Wisły.

W miejscowości działało Państwowe Gospodarstwo RolneStadnina Koni Kozienice[2]. Od 1994 jako Stadnina Koni Kozienice Sp. z o.o.[3].

Dane ogólne

Ośrodek przemysłowo-usługowo-mieszkalny. W mieście zlokalizowane są zakłady: meblowe, artykułów biurowych, elektrotechniczne, materiałów budowlanych i spożywcze. Osiedla: Energetyk, Piaski (Wschód), Pokoju, Skarpa, Borki, Zdziczów, Polesie, Stara Wieś, Głowaczowska 1, Głowaczowska 2. Największy zakład to Elektrownia Kozienice zlokalizowana w pobliżu Kozienic (Świerże Górne) oraz szereg innych dużych zakładów takich jak Esselte, Bakoma, Zakład Mięsny Pierzchała, Mleczarnia Obory, Spółdzielnia Inwalidów. Każdy z tych zakładów zatrudnia kilkaset osób. Miasto uplasowało się na 29 miejscu w Polsce w Złotej Setce Samorządów na rok 2005.

Kozienice są członkiem Związku Miast Nadwiślańskich.

Demografia


Dane GUS dotyczące faktycznego miejsca zamieszkania.

Nazwa

Kozienice na mapie Topograficznej Królestwa Polskiego z 1839

W 1429 roku nazwa miasta zostaje zapisana jako Coszinicze, co należy czytać jako Kozinice. Obecna forma pojawia się po raz pierwszy w zapiskach z 1569 roku, jako Kozienycze. Przeobrażenie nastąpiło poprzez zmianę grupy -in- w -en-, co było częstym zjawiskiem w ówczesnej polszczyźnie. Nazwa pochodzi od nazwy osobowej Kozina, istnienie osoby o takim imieniu, nazwisku lub przezwisku jest potwierdzone przez źródła historyczne[4].

Inną wersję pochodzenia nazwy podaje ks. Franciszek Siarczyński:

Król, mówi podanie, sarnę na krótki strzał chybił; Kozie nic! zawołali obecni łowcy, a król przez pamięć na te wyrazy, osadzie przez siebie założonej miano Kozienic nadał.[5]

Historia

Pierwsza wzmianka o Kozienicach pochodzi z 1206 r. kiedy wraz z sąsiednimi wsiami nadane zostały klasztorowi Norbertanek w Płocku. Włości te były jednak znacznie oddalone od Płocka, więc Kozienice w drodze zamiany stały się własnością królewską i pozostały nią aż do rozbiorów. W 1326 roku wieś Kozienice została przeniesiona na prawo magdeburskie przez Władysława Łokietka. Miejscowość położona na skraju Puszczy Kozienickiej przy trakcie z Wilna do Krakowa została jednym z ulubionych miejsc polowań króla Władysława Jagiełły, który przebywał tu 10 razy. Prawdopodobnie dla niego też wzniesiono tu drewniany dwór myśliwski, a sam król w 1394 ufundował tu kościół. Bliskość puszczy i dostęp do drewna pozwoliła na budowę tutaj mostu pontonowego, który po spławieniu do Czerwińska pozwolił wojskom polskim pomiędzy 30 czerwca a 3 lipca 1410 roku na przeprawę przez Wisłę w czasie Wielkiej wojny z zakonem krzyżackim.

W 1467 roku w królewskim dworze królowa Elżbieta Rakuszanka urodziła syna królowi Kazimierzowi Jagiellończykowi, późniejszego króla Zygmunt I Stary, co upamiętnia do dziś pamiątkowa kolumna wzniesiona w 1518, która jest najstarszym pomnikiem świeckim w Polsce. W 1507 mieszkańcy Kozienic poprosili o prawa miejskie. 8 stycznia 1549 roku król Zygmunt II August wydał na sejmie w Piotrkowie przywilej dla wojewody ruskiego i starosty radomskiego Piotra Firleja z Dąbrowicy na założenie miasta na części gruntów kozienickich, a w 1550 wydany został drugi przywilej lokacyjny. W 1557 król Zygmunt August ufundował tu parafię i uposażył plebana, w roku 1558 Kozienice otrzymały przywilej na organizowanie jarmarków.

W 1652 miasto spustoszyła epidemia cholery. W czasie potopu szwedzkiego 6 kwietnia 1656 doszło do zwycięskiej dla Polaków bitwy pod Kozienicami, ale w 1657 miasto zostało zniszczone przez siedmiogrodzkie wojska [[Jerzy II Rakoczy|Jerzego Rakoczego]. Ponownie miasto zostało zniszczone przez wojska szwedzkie w 1704 roku w trakcie Wielkiej wojny północnej.

W 1764 powstał tu skład soli dla całego powiatu radomskiego, a w 1779 miasto otrzymuje przywilej na 12 jarmarków rocznie[5]. W 1782 miasto o przeważnie drewnianej zabudowie zostaje zniszczone przez pożar i dzięki królowi odbudowane głównie jako murowane. W latach 1784-1788 powstała tu największa w Rzeczypospolitej fabryka broni palnej (wytwarzała świetne tzw. sztucery kozienickie), a samo miasto praktycznie od nowa lokowane zyskało murowaną zabudowę. Odbudową i przebudową miasta zajął się Stanisław August Poniatowski (wg projektu Jana Fontany). W 1792 roku w czasie wojny polsko-rosyjskiej pod Kozienicami stało polskie wojsko pod dowództwem księcia Józefa Poniatowskiego.

Bardzo ważnym wydarzeniem było utworzenie powiatu kozienickiego w 1867 r. Dzięki temu została wybudowana droga do Radomia. Wzniesiono też koszary, przebudowano i rozbudowano pałac. Działała fabryka blachy, garbarnia, browar i młyny. W 1897 r. Kozienice zamieszkiwało 6391 osób, w tym 3764 Żydów.

W czasie rozbiorów w mieście stacjonował 25 Smoleński Pułk Piechoty, przeniesiony później do Woroneża. W 1902 r. przyszedł w Kozienicach na świat Zygmunt Lederman-Lednicki, znany skrzypek i dyrygent. W 1926 r. ukończył Warszawskie Konserwatorium Muzyczne. Był jednym z dyrygentów Polskiego Radia.

Podczas II wojny światowej działały w okolicach oddziały partyzanckie (gł. Bataliony Chłopskie), a w mieście znajdowało się getto. Obecnie rozwój miasta związany jest z budową Elektrowni Kozienice i towarzyszących zakładów. Obecnie Kozienice przekształcają się z ośrodka przemysłowego w ośrodek rekreacyjno-sportowy.

Transport

Dworzec PKS

Ważny węzeł drogowy. W mieście krzyżują się drogi krajowe i wojewódzkie:

Przez obrzeża Kozienic przebiega linia kolejowa do Bąkowca. Odbywa się jednak na niej tylko transport towarowy (głównie węgiel do Elektrowni Kozienice). Linia została zamknięta dla ruchu pasażerskiego w latach 60. XX wieku.

Atrakcje turystyczne

Panorama pałacu w Kozienicach
Panorama pałacu w Kozienicach
Symbol miasta
Kościół św. Krzyża

Ciekawe miejsca:

Zabytki

Kolumna upamiętniająca narodziny króla Zygmunta I Starego, pocz. XVI wieku
Popiersie króla Stanisława Augusta Poniatowskiego przed muzeum w Kozienicach
  • kościół par. pw. Świętego Krzyża z lat 1868-1869, nr rej.: 277/A z 27.12.1984
  • zespół pałacowy z XVIII wieku, przebudowany w 2 poł. XIX wieku w stylu renesansu francuskiego i znacznie po zniszczeniach w 1939 r., nr rej.: 315/A/67 z 15.06.1967 oraz 98/A z 18.03.1981:
    • pałac, nr rej.: 200 z 20.08.1955
    • park, nr rej.: 630 z 17.12.1957
  • cmentarz parafialny rzym.-kat. z poł. XIX, nr rej.: 464/A z 5.11.1991
  • cmentarz żydowski, XVI-XX, nr rej.: 403/A z 3.04.1989
  • cmentarzyk rodziny Dehnów z 1 poł. XIX, nr rej.: 523/A z 6.04.1992
  • kramy, drewn.-mur., poł. XIX, nr rej.: 246/A z 20.03.1984
  • willa z 1923 roku, ul. Kochanowskiego 20, nr rej.: 340/A z 10.04.1986
  • dworek z poł. XIX w., ul. 1 Maja 10, nr rej.: 531/A z 30.10.1992
  • kaplica z końca XVIII, nr rej.: 627 z 28.10.1971, 830 z 29.01.1959
  • kolumna pamiątkowa z XVI wieku

Wspólnoty religijne

Na terenie miasta działalność duszpasterską prowadzą następujące kościoły i związki wyznaniowe:

Organizacje charytatywne

  • Stowarzyszenie Na Rzecz Dzieci i Osób Niepełnosprawnych "Tęcza".

Sport

  • KKS Armat Kozienice – piłka siatkowa
  • MG MZKS Kozienice – piłka nożna
  • UKS "Jedynka" Kozienice – piłka siatkowa
  • MGUKS Kozienice – męska koszykówka
  • UKS "AQUATOR" Kozienice – pływanie

Współpraca międzynarodowa

Gmina podpisała trzy umowy z:

Związani z Kozienicami

  1. Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 30 VI 2009 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2009-11-24. ISSN 1734-6118.
  2. Internetowy System Aktów Prawnych
  3. Internetowy System Aktów Prawnych
  4. Kazimierz Rymut: Nazwy miast Polski. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1987, s. 117. ISBN 83-04-02436-5.
  5. a b Franciszek Siarczyński: Opis powiatu radomskiego przez ks. Franciszka Siarczyńskiego w rękopismie pozostały. Warszawa, Drukarnia Komisji Rządowej Sprawiedliwości, 1847.
  6. Współpraca zagraniczna gminy Kozienice na [w: www.Kozienice.pl]. [dostęp 25 grudnia 2011]. (pol.).

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Szablon:Linki do map Polski