Milejczyce: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
KamikazeBot (dyskusja | edycje)
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Historia: drobne merytoryczne
Linia 34: Linia 34:
[[Plik:Cerkiew w Milejczycach fron-side 2.jpg|thumb|left|250px|<center>[[Cerkiew św. Barbary w Milejczycach|Cerkiew prawosławna św. Barbary]]]]
[[Plik:Cerkiew w Milejczycach fron-side 2.jpg|thumb|left|250px|<center>[[Cerkiew św. Barbary w Milejczycach|Cerkiew prawosławna św. Barbary]]]]
== Historia ==
== Historia ==
Osada istniała już w XV wieku. W 1516 Milejczyce otrzymały miejskie [[prawo magdeburskie]] z rąk króla Polski [[Zygmunt I Stary|Zygmunta I Starego]], który kazał tu zbudować stację królewską<ref>Dorota Michaluk, Ziemia mielnicka województwa podlaskiego w XVI-XVII wieku, Toruń 2002, s.148</ref>, natomiast w 1529 powstała parafia katolicka. Według lustracji z 1566 istniał tu kościół katolicki św. Stanisława, cerkiew św. Barbary i św. Mikołaja, dwór królewskiego starosty i 25 karczm. W tym roku miasto włączono do województwa podlaskiego. W 1588 miasto weszło w skład dóbr stołowych króla Polski ekonomii brzeskiej. W 1657 nastąpiło spalenie kościoła przez wojska moskiewskie, a w 1740 rozpoczęto budowę nowego drewnianego kościoła katolickiego z dzwonnicą. Wzmianka o planowanej budowie ratusza pojawiła się w 1744. W 1809 Stanisław Szantyr założył szkółkę parafialną.
Osada istniała już w XV wieku. W 1516 Milejczyce otrzymały miejskie [[prawo magdeburskie]] z rąk króla Polski [[Zygmunt I Stary|Zygmunta I Starego]], który kazał tu zbudować stację królewską<ref>Dorota Michaluk, Ziemia mielnicka województwa podlaskiego w XVI-XVII wieku, Toruń 2002, s.148</ref>, natomiast w 1529 powstała parafia katolicka. Według lustracji z 1566 istniał tu kościół katolicki św. Stanisława, cerkiew św. Barbary i św. Mikołaja, dwór królewskiego starosty i 25 karczm. W tym roku miasto włączono do województwa podlaskiego. W 1588 miasto weszło w skład dóbr stołowych króla Polski ekonomii brzeskiej. W 1657 nastąpiło spalenie kościoła przez wojska moskiewskie, a w 1740 rozpoczęto budowę nowego drewnianego kościoła katolickiego św. Stanisława z dzwonnicą. Wzmianka o planowanej budowie ratusza pojawiła się w 1744. W 1809 Stanisław Szantyr założył szkółkę parafialną.


W 1839 zakazane zostało przez zaborcę wyznawanie greckokatolicyzmu. W 1857 wybudowano pierwszą [[Stara Synagoga w Milejczycach|drewnianą synagogę]]. W 1859 miał miejsce pożar miasta, a w 1900 została zbudowana [[Cerkiew św. Barbary w Milejczycach|cerkiew prawosławna]]. Po [[I wojna światowa|I wojnie światowej]] miejscowość straciła prawa miejskie. W czasie wojny polsko-sowieckiej (1920), Milejczyce liczyły nieco ponad 1200 mieszkańców. 20 sierpnia 1920 Brygada Jazdy Wojska Polskiego rozbiła cofającą się spod Warszawy Grupę Szturmową Armii Czerwonej.
W 1839 zakazane zostało przez zaborcę wyznawanie greckokatolicyzmu. W 1857 wybudowano pierwszą [[Stara Synagoga w Milejczycach|drewnianą synagogę]]. W 1865 roku władze rosyjskie zamknęły kościół i zamieniły na cerkiew. W 1900 została zbudowana [[Cerkiew św. Barbary w Milejczycach|cerkiew prawosławna]]. Po [[I wojna światowa|I wojnie światowej]] miejscowość straciła prawa miejskie. W czasie wojny polsko-sowieckiej (1920), Milejczyce liczyły nieco ponad 1200 mieszkańców. 20 sierpnia 1920 Brygada Jazdy Wojska Polskiego rozbiła cofającą się spod Warszawy Grupę Szturmową Armii Czerwonej.


W okresie [[II Rzeczpospolita|międzywojennym]] miejscowość była letniskiem ludności żydowskiej z 2085 mieszkańcami (ponad 40% stanowili Żydzi). W 1927 wybudowano [[Synagoga w Milejczycach|synagogę]]. W latach 1939–1941 wieś znajdowała się pod okupacją radziecką a od 22 czerwca 1941 do 1944 pod okupacją [[III Rzesza|niemiecką]]. W 1942 utworzone zostało przez Niemców [[getto]] dla Żydów. W 1944 wieś zajęta została przez Armię Czerwoną. W dniu 10 września 1945 roku szwadron Zygmunt z Brygady Wileńskiej AK rozbroił posterunek milicji i zniszczył akta w urzędzie gminy.
W okresie [[II Rzeczpospolita|międzywojennym]] miejscowość była letniskiem ludności żydowskiej z 2085 mieszkańcami (ponad 40% stanowili Żydzi). W 1927 wybudowano [[Synagoga w Milejczycach|synagogę]]. W latach 1939–1941 wieś znajdowała się pod okupacją radziecką a od 22 czerwca 1941 do 1944 pod okupacją [[III Rzesza|niemiecką]]. W 1942 utworzone zostało przez Niemców [[getto]] dla Żydów. W 1944 wieś zajęta została przez Armię Czerwoną. W dniu 10 września 1945 roku szwadron Zygmunt z Brygady Wileńskiej AK rozbroił posterunek milicji i zniszczył akta w urzędzie gminy. W 1959 roku znaczną część miejscowości zniszczył pożar.


== Zabytki ==
== Zabytki ==

Wersja z 08:51, 7 sie 2012

Szablon:Źródła

Milejczyce
{{{rodzaj miejscowości}}}
{{{alt zdjęcia}}}
Ulica w Milejczycach
Państwo podlaskie
Powiat

siemiatycki

Gmina

Milejczyce

Liczba ludności (2006)

1100

Strefa numeracyjna

(+48) 85

Tablice rejestracyjne

BSI

SIMC
Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak
Brak mapy: podlaskie
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:airport}

Milejczyce (ukr. Мілейчиці / Milejczyci, białorus. Мілейчыцы / Milejczycy) – wieś w Polsce położona na Wysoczyźnie Drohiczyńskiej, w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Milejczyce. Miejscowość jest siedzibą gminy Milejczyce.

W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie białostockim.

W miejscowości znajduje się jedyna w gminie szkoła - oddany do użytku w 1954 Zespół Szkół w Milejczycach.

Cerkiew prawosławna św. Barbary

Historia

Osada istniała już w XV wieku. W 1516 Milejczyce otrzymały miejskie prawo magdeburskie z rąk króla Polski Zygmunta I Starego, który kazał tu zbudować stację królewską[1], natomiast w 1529 powstała parafia katolicka. Według lustracji z 1566 istniał tu kościół katolicki św. Stanisława, cerkiew św. Barbary i św. Mikołaja, dwór królewskiego starosty i 25 karczm. W tym roku miasto włączono do województwa podlaskiego. W 1588 miasto weszło w skład dóbr stołowych króla Polski ekonomii brzeskiej. W 1657 nastąpiło spalenie kościoła przez wojska moskiewskie, a w 1740 rozpoczęto budowę nowego drewnianego kościoła katolickiego św. Stanisława z dzwonnicą. Wzmianka o planowanej budowie ratusza pojawiła się w 1744. W 1809 Stanisław Szantyr założył szkółkę parafialną.

W 1839 zakazane zostało przez zaborcę wyznawanie greckokatolicyzmu. W 1857 wybudowano pierwszą drewnianą synagogę. W 1865 roku władze rosyjskie zamknęły kościół i zamieniły na cerkiew. W 1900 została zbudowana cerkiew prawosławna. Po I wojnie światowej miejscowość straciła prawa miejskie. W czasie wojny polsko-sowieckiej (1920), Milejczyce liczyły nieco ponad 1200 mieszkańców. 20 sierpnia 1920 Brygada Jazdy Wojska Polskiego rozbiła cofającą się spod Warszawy Grupę Szturmową Armii Czerwonej.

W okresie międzywojennym miejscowość była letniskiem ludności żydowskiej z 2085 mieszkańcami (ponad 40% stanowili Żydzi). W 1927 wybudowano synagogę. W latach 1939–1941 wieś znajdowała się pod okupacją radziecką a od 22 czerwca 1941 do 1944 pod okupacją niemiecką. W 1942 utworzone zostało przez Niemców getto dla Żydów. W 1944 wieś zajęta została przez Armię Czerwoną. W dniu 10 września 1945 roku szwadron Zygmunt z Brygady Wileńskiej AK rozbroił posterunek milicji i zniszczył akta w urzędzie gminy. W 1959 roku znaczną część miejscowości zniszczył pożar.

Zabytki

  1. Dorota Michaluk, Ziemia mielnicka województwa podlaskiego w XVI-XVII wieku, Toruń 2002, s.148