Kościół Świętego Krzyża w Kownie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
pierwszy, ilustracja, kat.
 
Konarski (dyskusja | edycje)
kat.
Linia 21: Linia 21:


[[Kategoria:Kościoły Kowna|Karmelitów pw. św. Krzyża w Kownie, Kościół]]
[[Kategoria:Kościoły Kowna|Karmelitów pw. św. Krzyża w Kownie, Kościół]]
[[Kategoria:Architektura baroku|Kownie, Kościół Karmelitów w]]

Wersja z 13:28, 29 sie 2012

Kościół Karmelitów pod wezwaniem Świętego Krzyża w Kownie - świątynia barokowa powstała w 2 połowie XVII wieku. Obecnie znajduje się pod adresem Gedimino g. 1 w Kownie.

Kościół karmelitów
Kościół karmelitów

W 1510 roku darowano znajdujący się za ówczesnym miastem plac nad Niemnem pod budowę nowej świątyni, w związku z czym powstała kaplica zarządzana przez proboszcza parafialnego. W XVII wieku przy kościele założono parafię, a 23 lipca 1685 roku poświęcono kamień węgielny w związku z budową murowanej świątyni. W dniu 27 czerwca 1700 r. biskup wileński Konstanty Kazimierz Brzostowski poświęcił nowy kościół Św. Krzyża. Dwuwieżowy kościół na planie krzyża łacińskiego został wzniesiony w stylu dojrzałego baroku wg projektu, którego być może autorami byli bracia Carlo Puttini i Pietro Puttini (projektanci kościoła przy klasztorze w Pożajściu). Wieże i frontony zostały uszkodzone podczas wojny północnej, w związku z czym frontony ukończono około 1830 roku, a wieże w latach 1895 – 1900. Od 1770 roku kościół należał do zakonu karmelitów bosych, którzy otrzymali go w zamian za przekazane miastu placów, kościoła św. Eliasza i dopłaty w wysokości 40 tys. złotych.

W 1831 i 1836 roku w związku z epidemią cholery w klasztorze karmelitów mieścił się szpital. W roku 1845 Rosjanie zamknęli kościół i urządzili tam graciarnię, niszcząc ołtarze barokowe, ambonę, chór organowy, rzeźby i obrazy, a po 1880 roku umieszczono w nim magazyn wojskowy. Zamknięto też w 1845 roku klasztor karmelitów, w którym umieszczono do 1970 roku szpital, a potem fabrykę galanterii.

Dzięki staraniom polskiego biskupa Aleksandra Kazimierza Bereśniewicza Rosjanie zwrócili kościół wiernym i do 1898 roku ustawiono nowe neoklasycystyczne organy, ambonę, chór i sfinansowano zakup trzech dzwonów. Obrazy i freski namalował Jan Kerle z Tyrolu.

W bocznych nawach znajdują się ołtarze Matki Boskiej Bolesnej i Św. Jana od krzyża z obrazami autorstwa Michała Andriollego. W bocznych kaplicach znajdują się obrazy Matki Bożej z Góry Karmel z końca XVII wieku czczony przez bractwo św. Szkaplerza i obraz Św. Józefa.

W roku 1956 namalowano na zewnętrznych ścianach kompozycję „Ukrzyżowanie” oraz „Najświętsza Maryja i Św. Jan”.

Przed kościołem znajduje się żeliwna neogotycka kapliczka z napisami w języku polskim.

Linki zewnętrzne: