Gieorgij Skałon: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
→Rodzina: drobne merytoryczne |
||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
=== Rodzina === |
=== Rodzina === |
||
Syn Antona Antonowicza Skałona i Julii-Elżbiety-Heleny Grigorownej Siwiers. Jego żoną była Maria Iosifówna Korf. |
Syn Antona Antonowicza Skałona i Julii-Elżbiety-Heleny Grigorownej Siwiers. Jego żoną była Maria Iosifówna Korf, z która miał syna Antona i córkę Marię. |
||
[[Kategoria:Generał-gubernatorzy warszawscy|Skałon, Gieorgij]] |
[[Kategoria:Generał-gubernatorzy warszawscy|Skałon, Gieorgij]] |
||
Wersja z 16:10, 19 mar 2013
Gieorgij Antonowicz Skałon (ros. Георгий Антонович Скалон) (ur. 24 października 1847, zm. luty 1914 w Warszawie) – rosyjski generał-gubernator warszawski i głównodowodzący wojsk Warszawskiego Okręgu Wojskowego w latach 1905-1914. Uczestnik wojny rosyjsko-tureckiej w latach 1877-1878.
W 1903 został generał-adiutantem świty cesarza Mikołaja II, w 1905 mianowany generałem kawalerii. Odpowiedzialny za krwawe stłumienie manifestacji ludności w czasie rewolucji 1905 roku. Polska Partia Socjalistyczna wydała na niego wyrok śmierci. 10 listopada 1905 ogłosił stan wojenny w Królestwie Polskim. 18 sierpnia 1906 Organizacja Bojowa PPS przeprowadziła na niego na ulicy Natolińskiej 9 nieudany zamach bombowy. Wanda Krahelska zrzuciła na powóz gubernatora dwie bomby, jednak Skałon przeżył wybuch.
Stan wojenny, wprowadzony zgodnie z rozkazem Skałona, zaczął być likwidowany dopiero w r. 1908, przy czym na niektórych terenach, m.in. w guberni piotrkowskiej, został utrzymany aż do połowy roku 1909. Rządził Królestwem Kongresowym do swojej śmierci w 1914 roku.
Rodzina
Syn Antona Antonowicza Skałona i Julii-Elżbiety-Heleny Grigorownej Siwiers. Jego żoną była Maria Iosifówna Korf, z która miał syna Antona i córkę Marię.