Dymitr Samozwaniec II: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Zobacz też: drobne merytoryczne |
|||
| Linia 32: | Linia 32: | ||
{{wikisource|Porozumienie Stanisława Żółkiewskiego z bojarami rosyjskimi pod Moskwą (27 sierpnia 1610)|Porozumienie Stanisława Żółkiewskiego z bojarami rosyjskimi pod Moskwą (27 sierpnia 1610)}} |
{{wikisource|Porozumienie Stanisława Żółkiewskiego z bojarami rosyjskimi pod Moskwą (27 sierpnia 1610)|Porozumienie Stanisława Żółkiewskiego z bojarami rosyjskimi pod Moskwą (27 sierpnia 1610)}} |
||
*[[Dymitr Samozwaniec III]] |
*[[Dymitr Samozwaniec III]] |
||
*[[Bitwa pod Kalazinem]] |
|||
==Bibliografia== |
==Bibliografia== |
||
Wersja z 12:59, 27 mar 2013
Szablon:Władca kraju infobox Dymitr Samozwaniec II, (znany także jako Łżedymitr, ros. Лжедмитрий, lub Łotr Tuszyński, ros. Тушинский вор) (zm. 22 grudnia 1610) – pretendent do tronu Carstwa Rosyjskiego
Życiorys
Podawał się za cudownie ocalonego Dymitra Samozwańca I. Był najgroźniejszym wrogiem politycznym cara Wasyla IV Szujskiego i jego konkurentem do panowania nad Carstwem Rosyjskim. Mimo że nigdy nie opanował Moskwy, w latach 1608-1610 kontrolował większą część państwa rosyjskiego i zorganizował własną administrację oraz dwór.
Swoje rządy opierał na wojskach najemnych, polsko-litewskiej szlachcie uczestniczącej ochotniczo w II Dymitriadzie oraz bojarstwie pozostającym w opozycji do rodu Szujskich. Większą część swoich kampanii wojennych poświęcił na oblężenie Moskwy. Rezydował w obozie w miejscowości Tuszyno, niedaleko Moskwy.
Po wkroczeniu na teren Carstwa Rosyjskiego wojsk królewskich pod dowództwem hetmana Stanisława Żółkiewskiego zaczął tracić wpływy i sojuszników. Zginął podczas kłótni z giermkiem Piotrem Urusowem.
Zobacz też
Bibliografia
- Henryk Wisner. Król i car. Rzeczpospolita i Moskwa w XVI i XVII wieku. Warszawa 1995. ISBN 83-05-12776-1