Czerniatyn: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Addbot (dyskusja | edycje)
m Bot: Przenoszę linki interwiki (2) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q4514521
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 24: Linia 24:
|kod mapy = obwód iwanofrankiwski
|kod mapy = obwód iwanofrankiwski
}}
}}
'''Czerniatyn''' - wieś w [[rejon horodeński|rejonie horodeńskim]] [[obwód iwanofrankowski|obwodu iwanofrankowskiego]], założona w [[1453]] r. W [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]] miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej [[gmina Czerniatyn|Czerniatyn]] w [[powiat horodeński|powiecie horodeńskim]] [[województwo stanisławowskie|województwa stanisławowskiego]]. Wieś liczy 3185 mieszkańców.
'''Czerniatyn''' - wieś w [[rejon horodeński|rejonie horodeńskim]] [[obwód iwanofrankowski|obwodu iwanofrankowskiego]], założona w [[1453]] r. W [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]] miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej [[gmina Czerniatyn|Czerniatyn]] w [[powiat horodeński|powiecie horodeńskim]] [[województwo stanisławowskie|województwa stanisławowskiego]]. Po 1945 roku wieś włączono do ZSRR. Obecnie na Ukrainie. Wieś liczy 3185 mieszkańców.

Dawniej jedna z wsi wchodząca w skład klucza [[Mańkowce]] jako dziedzictwo rodu Świerszczów herbu Jastrzębiec. Jan Świerszcz oddał klucz królowi Zygmuntowi Augustowi w zamian za Husiatyn i Kutkowce, co król zatwierdził w 1567 roku. Później własność Wyhowskich, Lubomirskich i Ponińskich. W 1730 król [[August II Mocny]] nadał klucz Tomaszowi Dąbskiemu herbu [[Godziemba]] (zm. 1748), a po nim odziedziczył go młodszy syn Józef, kasztelan buski, po czym przeszła jako wiano do majątku oboźnego polnego koronnego Ignacego Witosławskiego herbu [[Nieczuja]].

'''Pałac w Czerniatynie'''

Witosławscy wybudowali w Czerniatynie neogotycki pałac prawdopodobnie około 1825 roku, jednak wzmianki o nowym 31 ha parku krajobrazowym są już z 1814 roku. Pałac miał kształt prostokątny z niższym pawilonem z wejściem do pałacu i basztą z [[krenlaż]]em. Obiekt rozbudowano około 1841 roku dostawiając nowe skrzydło zachodnie. Pałac był obiektem, którego widok często publikowano, m.in. w Tygodniku Ilustrowanym, Przyjacielu Ludu, a w 1873 roku narysował go [[Napoleon Orda]]. W 1865 roku Witosławscy sprzedali swoje dobra. W 1917 roku pałac utracił część wieżyczek.


=== Linki zewnętrzne ===
=== Linki zewnętrzne ===

Wersja z 11:27, 21 kwi 2013

Czerniatyn
Państwo

 Ukraina

Obwód

iwanofrankowski

Rejon

horodeński

Powierzchnia

26,313 km²

Populacja (2001)
• liczba ludności
• gęstość


3185
121,04 os./km²

Kod pocztowy

78126

Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego
Mapa konturowa obwodu iwanofrankiwskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:airport}

Czerniatyn - wieś w rejonie horodeńskim obwodu iwanofrankowskiego, założona w 1453 r. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Czerniatyn w powiecie horodeńskim województwa stanisławowskiego. Po 1945 roku wieś włączono do ZSRR. Obecnie na Ukrainie. Wieś liczy 3185 mieszkańców.

Dawniej jedna z wsi wchodząca w skład klucza Mańkowce jako dziedzictwo rodu Świerszczów herbu Jastrzębiec. Jan Świerszcz oddał klucz królowi Zygmuntowi Augustowi w zamian za Husiatyn i Kutkowce, co król zatwierdził w 1567 roku. Później własność Wyhowskich, Lubomirskich i Ponińskich. W 1730 król August II Mocny nadał klucz Tomaszowi Dąbskiemu herbu Godziemba (zm. 1748), a po nim odziedziczył go młodszy syn Józef, kasztelan buski, po czym przeszła jako wiano do majątku oboźnego polnego koronnego Ignacego Witosławskiego herbu Nieczuja.

Pałac w Czerniatynie

Witosławscy wybudowali w Czerniatynie neogotycki pałac prawdopodobnie około 1825 roku, jednak wzmianki o nowym 31 ha parku krajobrazowym są już z 1814 roku. Pałac miał kształt prostokątny z niższym pawilonem z wejściem do pałacu i basztą z krenlażem. Obiekt rozbudowano około 1841 roku dostawiając nowe skrzydło zachodnie. Pałac był obiektem, którego widok często publikowano, m.in. w Tygodniku Ilustrowanym, Przyjacielu Ludu, a w 1873 roku narysował go Napoleon Orda. W 1865 roku Witosławscy sprzedali swoje dobra. W 1917 roku pałac utracił część wieżyczek.

Linki zewnętrzne