Bartosz Wezenborg: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
to ISBN dotyczyło chyba reprinta |
infobox, drobne redakcyjne |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Szlachcic infobox |
|||
|imię= Bartosz z Odolanowa |
|||
|zdjęcie= |
|||
|opis zdjęcia= |
|||
|nazwa herbu=[[Nałęcz (herb szlachecki)|Nałęcz]] |
|||
|zdjęcie herbu=POL COA Nałęcz.svg |
|||
|data urodzenia= ? |
|||
|miejsce urodzenia= |
|||
|data śmierci= [[1393]] |
|||
|miejsce śmierci= |
|||
|rodzina=[[Nałęcze]] |
|||
|ojciec= |
|||
|matka= |
|||
|malzonka= |
|||
|dzieci= |
|||
|galeria_commons= |
|||
}} |
|||
{{Do weryfikacji|Jagiełło był królem od 1386}} |
{{Do weryfikacji|Jagiełło był królem od 1386}} |
||
'''Bartosz z Łęczyców''', '''Bartosz z Odolanowa''' zwany omyłkowo Bartosz Wezenborg herbu [[Nałęcz (herb szlachecki)|Nałęcz]] (zm. [[1393]]) – możnowładca, wojewoda poznański. |
'''Bartosz z Łęczyców''', '''Bartosz z Odolanowa''' zwany omyłkowo Bartosz Wezenborg herbu [[Nałęcz (herb szlachecki)|Nałęcz]] (zm. [[1393]]) – możnowładca, wojewoda poznański. |
||
| ⚫ | |||
Między rokiem 1370 a 1372 osiadł w [[Odolanów|Odolanowie]], który prawdopodobnie w 1373 samowolnie [[Prawo lokacyjne|lokował]]. W latach 1374–1377 starosta kujawski. Pozbawiony tytułu za sprzeciw wobec panowania Andegawenów w Polsce wywołał w Wielkopolsce wojnę domową. Wojska [[Ludwik Węgierski|Ludwika Węgierskiego]] dwukrotnie próbowały zdobyć Odolanów – bez powodzenia. |
Między rokiem 1370 a 1372 osiadł w [[Odolanów|Odolanowie]], który prawdopodobnie w 1373 samowolnie [[Prawo lokacyjne|lokował]]. W latach 1374–1377 starosta kujawski. Pozbawiony tytułu za sprzeciw wobec panowania Andegawenów w Polsce wywołał w Wielkopolsce wojnę domową. Wojska [[Ludwik Węgierski|Ludwika Węgierskiego]] dwukrotnie próbowały zdobyć Odolanów – bez powodzenia. |
||
Około 1380 roku możnowładca pojmał i uwięził podążających na [[rejza|rejzę]] rycerzy z Burgundii. Nie wypuścił ich pomimo gniewu Ludwika Węgierskiego. Za 59-ciu |
Około 1380 roku możnowładca pojmał i uwięził podążających na [[rejza|rejzę]] rycerzy z Burgundii. Nie wypuścił ich pomimo gniewu króla Ludwika Węgierskiego. Za 59-ciu gości zakonu mistrz krzyżacki wypłacił okup 20 tysięcy [[floren]]ów.<ref>{{cytuj książkę | nazwisko = Kuczyński| imię = Stefan| autor link = | tytuł = Rzeczywistość historyczna w "Krzyżakach" Henryka Sienkiewicza | wydawca = PIW| miejsce = Warszawa| rok = 1967| wydanie= 2| strony =168| isbn = }}</ref> |
||
W latach 1381–1382, podczas [[wojna Grzymalitów z Nałęczami|wojny między Nałęczami a Grzymalitami]], Bartosz (jako Nałęcz) był ponownie oblegany w Odolanowie. Król [[Władysław II Jagiełło]] uznał możnowładcę za winnego spustoszenia [[Wielkopolska|Wielkopolski]] i skazał na wygnanie. Bartosz wrócił do króla i uznał jego zwierzchnictwo dopiero po roku 1384. W 1387 roku, dzięki sprytowi politycznemu, został wojewodą [[Poznań|poznańskim]]. |
W latach 1381–1382, podczas [[wojna Grzymalitów z Nałęczami|wojny między Nałęczami a Grzymalitami]], Bartosz (jako Nałęcz) był ponownie oblegany w Odolanowie. Król [[Władysław II Jagiełło]] uznał możnowładcę za winnego spustoszenia [[Wielkopolska|Wielkopolski]] i skazał na wygnanie. Bartosz wrócił do króla i uznał jego zwierzchnictwo dopiero po roku 1384. |
||
W 1387 roku, dzięki sprytowi politycznemu, został wojewodą [[Poznań|poznańskim]]. |
|||
| ⚫ | |||
Uhonorowany ulicami swego imienia w [[Odolanów|Odolanowie]] i [[Ostrów Wielkopolski|Ostrowie Wielkopolskim]]. |
Uhonorowany ulicami swego imienia w [[Odolanów|Odolanowie]] i [[Ostrów Wielkopolski|Ostrowie Wielkopolskim]]. |
||
Wersja z 17:16, 26 cze 2013
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia |
? |
| Data śmierci |
Szablon:Do weryfikacji Bartosz z Łęczyców, Bartosz z Odolanowa zwany omyłkowo Bartosz Wezenborg herbu Nałęcz (zm. 1393) – możnowładca, wojewoda poznański.
Między rokiem 1370 a 1372 osiadł w Odolanowie, który prawdopodobnie w 1373 samowolnie lokował. W latach 1374–1377 starosta kujawski. Pozbawiony tytułu za sprzeciw wobec panowania Andegawenów w Polsce wywołał w Wielkopolsce wojnę domową. Wojska Ludwika Węgierskiego dwukrotnie próbowały zdobyć Odolanów – bez powodzenia.
Około 1380 roku możnowładca pojmał i uwięził podążających na rejzę rycerzy z Burgundii. Nie wypuścił ich pomimo gniewu króla Ludwika Węgierskiego. Za 59-ciu gości zakonu mistrz krzyżacki wypłacił okup 20 tysięcy florenów.[1]
W latach 1381–1382, podczas wojny między Nałęczami a Grzymalitami, Bartosz (jako Nałęcz) był ponownie oblegany w Odolanowie. Król Władysław II Jagiełło uznał możnowładcę za winnego spustoszenia Wielkopolski i skazał na wygnanie. Bartosz wrócił do króla i uznał jego zwierzchnictwo dopiero po roku 1384.
W 1387 roku, dzięki sprytowi politycznemu, został wojewodą poznańskim.
Najnowsze badania wskazują, że Bartosz z Odolanowa herbu Nałęcz w spadku przekazał swojemu zięciowi Odolanowo, z którego pisał się później ród Wezenborg herbu Tur.
Uhonorowany ulicami swego imienia w Odolanowie i Ostrowie Wielkopolskim.
- ↑ Stefan Kuczyński: Rzeczywistość historyczna w "Krzyżakach" Henryka Sienkiewicza. Wyd. 2. Warszawa: PIW, 1967, s. 168.
Bibliografia
- Helena Polaczkówna: Bartosz Wezenborg. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 1989, s. 322–323.
- Król, honor i kariera – dzieje Bartosza Wezenborga. W: Dariusz Piwowarczyk: Poczet rycerzy polskich XIV i XV wieku. red. Grażyna Szaraniec. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2004, s. 23–34. ISBN 831109953-7.