Marian Drobik: Różnice pomiędzy wersjami

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m poprawa linków
Konarski (dyskusja | edycje)
11 504 edycje
drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 28: Linia 28:
W czasie [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] był szefem Oddziału III sztabu [[Grupa Operacyjna Śląsk|Grupy Operacyjnej "Śląsk"]]. Po klęsce wrześniowej uczestniczył w tworzeniu pierwszych organizacji konspiracyjnych na terenie [[Lublin]]a. W okresie od października [[1939]] do maja [[1940]] piastował stanowisko szefa sztabu Komendy Okręgu Lublin [[Służba Zwycięstwu Polski|SZP]] – [[Związek Walki Zbrojnej|ZWZ]]. Na przełomie [[1941]]-[[1942]] piastował funkcję zastępcy [[Wacław Berka|Wacława Berki]] - szefa Oddziału II (Wywiad i Kontrwywiad) [[Komenda Główna Armii Krajowej|KG ZWZ]]. Na wiosnę 1942 r., przejął funkcję szefa Oddziału II i pełnił ją do początku grudnia [[1943]] r. W tym okresie uczestniczył między innymi w zdobyciu dokumentacji [[V2 (pocisk rakietowy)|rakiet V2]] oraz opracował system informacyjny umożliwiający przekazywanie aliantom zachodnim informacji o zdarzeniach na [[Front wschodni (II wojna światowa)|froncie wschodnim]]. Był autorem tzw. „Testamentu Dzięcioła” czy też „Testamentu-Memoriału Drobika” w którym zawarł swoje obawy co do niebezpieczeństwa iż po wojnie może dojść do okupacji sowieckiej na terenie Polski i aktualna polityka [[Polskie Państwo Podziemne|Polskiego Państwa Podziemnego]] w stosunku do [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] powinna opierać się na szeregu daleko idących ustępstw w stosunku do Sowietów, a nawet ewentualnego oddania im [[Kresy Wschodnie|Kresów]] w zamian za niepodległość. W czasie spotkania ze sztabem KG AK gdzie pułk. Drobik miał wygłosić swój memoriał doszło do dziwnego incydentu – pułkownik Drobik otruł się ampułką z [[cyjanek potasu|cyjankiem potasu]], jednak jego towarzyszom udało się wyratować niedoszłego samobójcę.
W czasie [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] był szefem Oddziału III sztabu [[Grupa Operacyjna Śląsk|Grupy Operacyjnej "Śląsk"]]. Po klęsce wrześniowej uczestniczył w tworzeniu pierwszych organizacji konspiracyjnych na terenie [[Lublin]]a. W okresie od października [[1939]] do maja [[1940]] piastował stanowisko szefa sztabu Komendy Okręgu Lublin [[Służba Zwycięstwu Polski|SZP]] – [[Związek Walki Zbrojnej|ZWZ]]. Na przełomie [[1941]]-[[1942]] piastował funkcję zastępcy [[Wacław Berka|Wacława Berki]] - szefa Oddziału II (Wywiad i Kontrwywiad) [[Komenda Główna Armii Krajowej|KG ZWZ]]. Na wiosnę 1942 r., przejął funkcję szefa Oddziału II i pełnił ją do początku grudnia [[1943]] r. W tym okresie uczestniczył między innymi w zdobyciu dokumentacji [[V2 (pocisk rakietowy)|rakiet V2]] oraz opracował system informacyjny umożliwiający przekazywanie aliantom zachodnim informacji o zdarzeniach na [[Front wschodni (II wojna światowa)|froncie wschodnim]]. Był autorem tzw. „Testamentu Dzięcioła” czy też „Testamentu-Memoriału Drobika” w którym zawarł swoje obawy co do niebezpieczeństwa iż po wojnie może dojść do okupacji sowieckiej na terenie Polski i aktualna polityka [[Polskie Państwo Podziemne|Polskiego Państwa Podziemnego]] w stosunku do [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] powinna opierać się na szeregu daleko idących ustępstw w stosunku do Sowietów, a nawet ewentualnego oddania im [[Kresy Wschodnie|Kresów]] w zamian za niepodległość. W czasie spotkania ze sztabem KG AK gdzie pułk. Drobik miał wygłosić swój memoriał doszło do dziwnego incydentu – pułkownik Drobik otruł się ampułką z [[cyjanek potasu|cyjankiem potasu]], jednak jego towarzyszom udało się wyratować niedoszłego samobójcę.


Pułk. Marian Drobik został aresztowany przez [[Gestapo]] w willi swojej siostry w [[Podkowa Leśna|Podkowie Leśnej]] z 9 na 10 grudnia 1943 r. Okoliczności aresztowania pozostają do dzisiaj niejasne. Po aresztowaniu prawdopodobnie został przewieziony do Berlina albo zamordowany w obozie koncentracyjnym. Istnieje teza iż został zamordowany w ramach represji po [[powstanie warszawskie|powstaniu warszawskim]] razem z [[generał|gen.]] [[Stefan Rowecki|Stefanem Grotem Roweckim]]. Według jednej z hipotez Drobik został wydany Niemcom przez swojego zastępcę i odwróconego agenta [[gestapo]] Trojanowskiego.
Pułk. Marian Drobik został aresztowany przez [[Gestapo]] w willi swojej siostry przy ulicy Ptasiej w [[Podkowa Leśna|Podkowie Leśnej]] z 9 na 10 grudnia 1943 r. Okoliczności aresztowania pozostają do dzisiaj niejasne. Po aresztowaniu prawdopodobnie został przewieziony do Berlina albo zamordowany w obozie koncentracyjnym. Istnieje teza iż został zamordowany w ramach represji po [[powstanie warszawskie|powstaniu warszawskim]] razem z [[generał|gen.]] [[Stefan Rowecki|Stefanem Grotem Roweckim]]. Według jednej z hipotez Drobik został wydany Niemcom przez swojego zastępcę i odwróconego agenta [[gestapo]] płk. [[Karol Trojanowski|Karola Trojanowskiego]]. Do rozpracowania płk. Drobika przyznał się niemiecki agent [[Ludwik Kalkstein]]<ref>http://ipn.gov.pl/__data/assets/pdf_file/0006/71358/1-34630.pdf</ref>.


Odznaczony Orderem Virtuti Militari IV i V kl., 3-krotnie Krzyżem Walecznych i Krzyżem Niepodległości.
Odznaczony Orderem Virtuti Militari IV i V kl., 3-krotnie Krzyżem Walecznych i Krzyżem Niepodległości.


{{Przypisy}}
⚫
== Bibliografia, literatura polecana==

⚫
== Bibliografia, literatura polecana ==


* [[Władysław Bułhak]] ''Raport szefa Oddziału II KG AK ppłk. dypl. Mariana Drobika "Bieżąca polityka polska a rzeczywistość" i sprawa jego aresztowania'' w: ''Wywiad i kontrwywiad Armii Krajowej'' pod redakcją Władysława Bułhaka , Warszawa 2008, Wyd. [[Instytut Pamięci Narodowej|IPN]], ISBN 978-83-60464-54-0 , s. 15-77
* [[Władysław Bułhak]] ''Raport szefa Oddziału II KG AK ppłk. dypl. Mariana Drobika "Bieżąca polityka polska a rzeczywistość" i sprawa jego aresztowania'' w: ''Wywiad i kontrwywiad Armii Krajowej'' pod redakcją Władysława Bułhaka , Warszawa 2008, Wyd. [[Instytut Pamięci Narodowej|IPN]], ISBN 978-83-60464-54-0 , s. 15-77

Wersja z 12:57, 6 lis 2013

Marian Drobik
Ilustracja
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

4 października 1898
Komarówka, powiat radzyński Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

1944
III Rzesza

Przebieg służby
Lata służby

od 1918

Główne wojny i bitwy

Wojna polsko-bolszewicka,
II wojna światowa,
kampania wrześniowa,
AK

Odznaczenia
Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Krzyż Niepodległości

Marian Edward Drobik ps. Dzięcioł, Witold, Wujek, Siwek (ur. 4 października 1898 – zm. prawdopodobnie w 1944) – pułkownik WP, szef wywiadu i kontrwywiadu AK w latach 1942-1943.

Karierę wojskową zaczynał jeszcze w latach 1915-1917 jako członek Polskiej Organizacji Wojskowej a następnie od 1918 r., żołnierz WP. Był uczniem Szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r., w której został trzykrotnie ranny. W latach 1918-1924 był d-cą komp., a następnie baonu w 22 Pułku Piechoty z Siedlec. W okresie od 1926 r. do 1928 r. w Wyższej Szkole Wojennej. Od 1928 r. oficer sztabu w 27 Dywizji Piechoty oraz referent Oddziału I Sztabu Głównego. W 1931 r. w Dowództwie Okręgu Korpusu VII w Poznaniu. W 1933 r. pełnił obowiązki d-cy komp. w 23 Pułku Piechoty. Od 1935 był majorem. W 1936 r. został szefem sztabu 3 Dywizji Piechoty Legionów. Jeszcze przed wybuchem wojny został odznaczony Virtuti Militari.

W czasie kampanii wrześniowej był szefem Oddziału III sztabu Grupy Operacyjnej "Śląsk". Po klęsce wrześniowej uczestniczył w tworzeniu pierwszych organizacji konspiracyjnych na terenie Lublina. W okresie od października 1939 do maja 1940 piastował stanowisko szefa sztabu Komendy Okręgu Lublin SZP – ZWZ. Na przełomie 1941-1942 piastował funkcję zastępcy Wacława Berki - szefa Oddziału II (Wywiad i Kontrwywiad) KG ZWZ. Na wiosnę 1942 r., przejął funkcję szefa Oddziału II i pełnił ją do początku grudnia 1943 r. W tym okresie uczestniczył między innymi w zdobyciu dokumentacji rakiet V2 oraz opracował system informacyjny umożliwiający przekazywanie aliantom zachodnim informacji o zdarzeniach na froncie wschodnim. Był autorem tzw. „Testamentu Dzięcioła” czy też „Testamentu-Memoriału Drobika” w którym zawarł swoje obawy co do niebezpieczeństwa iż po wojnie może dojść do okupacji sowieckiej na terenie Polski i aktualna polityka Polskiego Państwa Podziemnego w stosunku do ZSRR powinna opierać się na szeregu daleko idących ustępstw w stosunku do Sowietów, a nawet ewentualnego oddania im Kresów w zamian za niepodległość. W czasie spotkania ze sztabem KG AK gdzie pułk. Drobik miał wygłosić swój memoriał doszło do dziwnego incydentu – pułkownik Drobik otruł się ampułką z cyjankiem potasu, jednak jego towarzyszom udało się wyratować niedoszłego samobójcę.

Pułk. Marian Drobik został aresztowany przez Gestapo w willi swojej siostry przy ulicy Ptasiej w Podkowie Leśnej z 9 na 10 grudnia 1943 r. Okoliczności aresztowania pozostają do dzisiaj niejasne. Po aresztowaniu prawdopodobnie został przewieziony do Berlina albo zamordowany w obozie koncentracyjnym. Istnieje teza iż został zamordowany w ramach represji po powstaniu warszawskim razem z gen. Stefanem Grotem Roweckim. Według jednej z hipotez Drobik został wydany Niemcom przez swojego zastępcę i odwróconego agenta gestapo płk. Karola Trojanowskiego. Do rozpracowania płk. Drobika przyznał się niemiecki agent Ludwik Kalkstein[1].

Odznaczony Orderem Virtuti Militari IV i V kl., 3-krotnie Krzyżem Walecznych i Krzyżem Niepodległości.

  1. ↑ http://ipn.gov.pl/__data/assets/pdf_file/0006/71358/1-34630.pdf

Bibliografia, literatura polecana

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marian_Drobik&oldid=37834234”