Wielki Szu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m →Linki zewnętrzne: fototeka - zamiana linków na szablon |
m →Opis fabuły: drobne redakcyjne |
||
| Linia 50: | Linia 50: | ||
== Opis fabuły == |
== Opis fabuły == |
||
Akcja filmu rozgrywa się w Polsce lat 70. XX wieku, w epoce tzw. "późnego Gierka". Wielki Szu, starzejący się, choć nadal uważany za największego z polskich szulerów wychodzi na wolność po pięciu latach pobytu w więzieniu. Żona, nie wierząc by mógł się zmienić, narzuca mu rozwód i podział pokaźnego majątku. Zmęczony życiem Wielki Szu pragnie kupić dom w spokojnej górskiej miejscowości, gdzie nikt nie zna jego przeszłości i gdzie będzie mógł nieniepokojony spędzić starość. Trafia na ogłoszenie o sprzedaży domu przez spółdzielnię mieszkaniową w miejscowości Lutyń w Sudetach. Niestety, zamiast spokoju i zapomnienia, zastaje oszustwo i hazard od którego chciał się uwolnić. Kupno domu, o którym marzył, okazuje się ustawionym przez miejscowego oligarchę, cukiernika Mikuna, oszustwem. Mistrz szulerów postanawia się odegrać na Mikunie. Udając amatora siada z Mikunem do gry w oko, w której wygrywa od niego olbrzymią sumę pół miliona złotych (ówcześnie równowartość domu). Dzięki sprytowi i pomocy przygodnie poznanego Jurka – miejscowego cwaniaka-taksówkarza – udaje mu się opuścić Lutyń mimo pościgu Mikuna. Jurek jest jednak również hazardzistą, stary szuler fascynuje go, chce być taki jak on. Szu ostrzega amatora przed ciemną stroną życia hazardzisty, co jednak nie przeraża Jurka. Widząc jego talent i zacięcie, postanawia przekazać młodemu człowiekowi tajniki gry. A najważniejsze, postanawia dać mu lekcję, która zrobi z Jurka następcę mistrza lub zniechęci go do kart na resztę życia. W ustawionej przez Szu grze Jurek przegrywa mieszkanie, taksówkę i pieniądze klubu sportowego, uzyskane dzięki pomocy brata. Mistrz sam dostał taką lekcję przed laty i teraz przekazuje pałeczkę swojemu następcy. "Sztafeta" – jak sam mówi w jednej ze scen filmu. Tak jak przewidział, Jurek podnosi się po wielkim ciosie i sięga po karty. |
Akcja filmu rozgrywa się w Polsce lat 70. XX wieku, w epoce tzw. "późnego Gierka". Wielki Szu, starzejący się, choć nadal uważany za największego z polskich szulerów wychodzi na wolność po pięciu latach pobytu w więzieniu. Żona, nie wierząc by mógł się zmienić, narzuca mu rozwód i podział pokaźnego majątku. Zmęczony życiem Wielki Szu pragnie kupić dom w spokojnej górskiej miejscowości, gdzie nikt nie zna jego przeszłości i gdzie będzie mógł nieniepokojony spędzić starość. Trafia na ogłoszenie o sprzedaży domu przez spółdzielnię mieszkaniową w miejscowości Lutyń w Sudetach. Niestety, zamiast spokoju i zapomnienia, zastaje oszustwo i hazard od którego chciał się uwolnić. Kupno domu, o którym marzył, okazuje się ustawionym przez miejscowego oligarchę, cukiernika Mikuna, oszustwem. Mistrz szulerów postanawia się odegrać na Mikunie. Udając amatora siada z Mikunem do gry w oko, w której wygrywa od niego olbrzymią sumę pół miliona złotych (ówcześnie równowartość domu). Dzięki sprytowi i pomocy przygodnie poznanego Jurka – miejscowego cwaniaka-taksówkarza – udaje mu się opuścić Lutyń mimo pościgu Mikuna. Jurek jest jednak również hazardzistą, stary szuler fascynuje go, chce być taki jak on. Szu ostrzega amatora przed ciemną stroną życia hazardzisty, co jednak nie przeraża Jurka. Widząc jego talent i zacięcie, postanawia przekazać młodemu człowiekowi tajniki gry. A najważniejsze, postanawia dać mu lekcję, która zrobi z Jurka następcę mistrza lub zniechęci go do kart na resztę życia. W ustawionej przez Szu grze Jurek przegrywa mieszkanie, taksówkę i pieniądze klubu sportowego, uzyskane dzięki pomocy brata. Mistrz sam dostał taką lekcję przed laty i teraz przekazuje pałeczkę swojemu następcy. "Sztafeta" – jak sam mówi w jednej ze scen filmu. Tak jak przewidział, Jurek podnosi się po wielkim ciosie i sięga po karty. |
||
{{wikiquote|z filmu ''Wielki Szu''|Wielki Szu}} |
{{wikiquote|z filmu ''Wielki Szu''|Wielki Szu}} |
||
Wersja z 02:50, 14 gru 2013
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery | |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
96 min. |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Główne role |
Jan Nowicki, Andrzej Pieczyński, Dorota Pomykała, Leon Niemczyk, Karol Strasburger |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Scenografia | |
| Kostiumy | |
| Montaż | |
| Produkcja | |
| Dystrybucja | |
| Nagrody | |
| 1984 - Złota Kaczka w kategorii: najlepszy film polski | |
Wielki Szu – polski film fabularny z 1982 roku w reżyserii Sylwestra Chęcińskiego, dramat sensacyjny. Obecnie kultowy film polskiego kina okresu PRL.
Obsada
- Jan Nowicki – "Wielki Szu"
- Andrzej Pieczyński – taksówkarz Jurek
- Dorota Pomykała – prostytutka Jola
- Leon Niemczyk – Stefan Mikun
- Karol Strasburger – karciarz Denel
- Grażyna Szapołowska – żona "Wielkiego Szu"
- Teresa Sawicka – recepcjonistka Halinka
- Roman Baranowicz – karciarz we Wrocławiu
- Grażyna Trela – Dorota żona Jarka
- Jerzy Bończak – "Lipo"
- Jan Frycz – Jarek
- Ryszard Kotys – karciarz we Wrocławiu
- Eliasz Kuziemski – prezes Franciszek Korzeń
- Ryszard Radwański – kelner w motelu
- Bożena Baranowska – żona taksówkarza Jurka
- Krzysztof Stachowski – brat taksówkarza Jurka
- Ryszard Łabędź – mężczyzna przy hotelowym kiosku
- Tadeusz Hanusek
Opis fabuły
Akcja filmu rozgrywa się w Polsce lat 70. XX wieku, w epoce tzw. "późnego Gierka". Wielki Szu, starzejący się, choć nadal uważany za największego z polskich szulerów wychodzi na wolność po pięciu latach pobytu w więzieniu. Żona, nie wierząc by mógł się zmienić, narzuca mu rozwód i podział pokaźnego majątku. Zmęczony życiem Wielki Szu pragnie kupić dom w spokojnej górskiej miejscowości, gdzie nikt nie zna jego przeszłości i gdzie będzie mógł nieniepokojony spędzić starość. Trafia na ogłoszenie o sprzedaży domu przez spółdzielnię mieszkaniową w miejscowości Lutyń w Sudetach. Niestety, zamiast spokoju i zapomnienia, zastaje oszustwo i hazard od którego chciał się uwolnić. Kupno domu, o którym marzył, okazuje się ustawionym przez miejscowego oligarchę, cukiernika Mikuna, oszustwem. Mistrz szulerów postanawia się odegrać na Mikunie. Udając amatora siada z Mikunem do gry w oko, w której wygrywa od niego olbrzymią sumę pół miliona złotych (ówcześnie równowartość domu). Dzięki sprytowi i pomocy przygodnie poznanego Jurka – miejscowego cwaniaka-taksówkarza – udaje mu się opuścić Lutyń mimo pościgu Mikuna. Jurek jest jednak również hazardzistą, stary szuler fascynuje go, chce być taki jak on. Szu ostrzega amatora przed ciemną stroną życia hazardzisty, co jednak nie przeraża Jurka. Widząc jego talent i zacięcie, postanawia przekazać młodemu człowiekowi tajniki gry. A najważniejsze, postanawia dać mu lekcję, która zrobi z Jurka następcę mistrza lub zniechęci go do kart na resztę życia. W ustawionej przez Szu grze Jurek przegrywa mieszkanie, taksówkę i pieniądze klubu sportowego, uzyskane dzięki pomocy brata. Mistrz sam dostał taką lekcję przed laty i teraz przekazuje pałeczkę swojemu następcy. "Sztafeta" – jak sam mówi w jednej ze scen filmu. Tak jak przewidział, Jurek podnosi się po wielkim ciosie i sięga po karty.
Bohaterowie
- Wielki Szu – wielki szuler, oszust z którym nie można wygrać. Przyjeżdża do Lutynia aby kupić dom. Poznaje młodego taksówkarza Jurka i uczy go sztuki kantowania. Zostaje zabity przez jednego z wielu swoich wrogów (kogo ?), w kotłowni hotelu Victoria po przegranej swego ucznia.
- Jurek – taksówkarz, dobrze zapowiadający się gracz pokerowy. Prosi "Szu" by nauczył go kantować.
- Mikun – cukiernik z Lutynia, kanciarz, hazardzista. Przegrywa z "Szu" w oczko i pragnie zemsty.
- Denel – szuler, którego Mikun wynajmuje do pokonania Wielkiego Szu. W ustawionym wspólnie z "Szu" pojedynku wygrywa z Jurkiem (w Hotelu Victoria), pozostawiając go bez grosza przy duszy – co jest ostatnią lekcją dla Jurka.
Linki zewnętrzne
- Wielki Szu na kanale Studia Filmowego Kadr w serwisie YouTube
- Wielki Szu w bazie IMDb (ang.)
- Wielki Szu w bazie Filmweb
- Wielki Szu w bazie filmpolski.pl
- Szablon:Stopklatka
- Zdjęcia z filmu Wielki Szu w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
| 1960–1969 | |
|---|---|
| 1970–1979 | |
| 1980–1989 | |
| 1990–2009 | |
| Seriale TV |
|
