Muzeum Zamek Opalińskich: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
mapa
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 52: Linia 52:
| id =
| id =
| cytat =
| cytat =
}}</ref>, mieszcząca się w odbudowanym południowym skrzydle dawnego zamku w [[Sieraków|Sierakowie]], którego początki sięgają końca [[XVI wiek|XVI]] wieku. Muzeum działa od [[1995]]&nbsp;r.<ref>{{cytuj stronę
}}</ref>, mieszcząca się w odbudowanym południowym skrzydle dawnego zamku w [[Sieraków|Sierakowie]], którego początki sięgają końca [[XIV wiek|XIV]] wieku. Muzeum działa od [[1995]]&nbsp;r.<ref>{{cytuj stronę
| url = http://regionwielkopolska.pl/katalog-obiektow/muzeum-zamek-opalinskich-w-sierakowie.html
| url = http://regionwielkopolska.pl/katalog-obiektow/muzeum-zamek-opalinskich-w-sierakowie.html
| tytuł = Muzeum Zamek Opalińskich w Sierakowie
| tytuł = Muzeum Zamek Opalińskich w Sierakowie
Linia 67: Linia 67:
| cytat =
| cytat =
}}</ref>
}}</ref>
== Zamek ==
Murowany zamek zbudowano pod koniec XIV wieku z inicjatywy rodu Nałęczów, który w tym okresie był jednym z najważniejszych w Polsce. Budowę rozpoczęła najprawdopodobniej Wichna, a kontynuował ją jej wnuk Wincenty. Zbudowany wtedy zamek miał plan czworokąta z dwoma równoległymi skrzydłami, połączonymi łącznikiem od zachodu. W każdym ze skrzydeł znajdowały się po dwie komnaty z piecami i kominkami. Piwnice miały sklepienia a partery stropy drewniane. Strych służył jako spichlerz gdzie trzymano zboże. Brama znajdowała się od wschodu. Dziedziniec zamku był podpiwniczony. Całość otaczała fosa.

W połowie XV w. Sieraków otrzymał [[Łukasz Górka]] herbu Łodzia, który przeprowadził przebudowę skrzydła południowego. W 1571 roku zamek przechodzi w ręce starosty Jakuba Rokossowskiego. W 1591 roku Sieraków kupił kasztelan Jan z Bnina Opaliński, który znacznie go przebudował. Przebudowa za czasów Opalińskich polegała na nadbudowie dwóch pięter na istniejących gotyckich murach oraz zmniejszenie powierzchni dziedzińca. Bryła zamku otrzymała renesansowe szczyty. Wszystkie wnętrza parteru zostały sklepione. Wokół niewielkiego podwórza na poziomie pietra znajdował się drewniany ganek.

W 1763 zamek i włości kupuje baron Piotr Mikołaj Neugarten von Gartenberg używający polskiego nazwiska Sadogórski i prawdopodobnie za jego czasów dokonano rozbiórki zniszczonego skrzydła północnego pozostawiając jedynie skrzydło południowe.

W 1829 w związku z budową nowej drogi pozostałości zamku zostały rozebrane. Ocalałe jedynie przyziemie skrzydła południowego zmieniono na lodownię.

W 1991 roku po wydobyciu z krypty kościoła pobernardyńskiego sarkofagów rodziny Opalińskich, postanowiono odrestaurować pozostałości zamku i umieścić w nim zachowane trumny. Dzięki inicjatywie wojewody poznańskiego dr Włodzimierza Łęckiego zamierzenie to zostało w bardzo krótkim czasie zrealizowane. W 1991 roku zespół w składzie dr hab. [[Jan Skuratowicz]] oraz dr [[Tomasz Wujewski]] z Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu rozpoczął badania. Prace budowlano-badawcze trwały dwa lata. Z braku źródeł o wyglądzie zamku postanowiono dokonać jedynie "restytucji" skrzydła południowego poprzez nadbudowę zachowanych piwnic i nakrycie budynku wysokim krytym dachówką dachem.

== Ekspozycja ==
== Ekspozycja ==
Ekspozycja prezentuje dzieje Ziemi Sierakowskiej od czasów najdawniejszych (na podstawie eksponatów archeologicznych) po współczesność. Na szczególną uwagę zasługują sarkofagi [[Opalińscy|rodziny Opalińskich]], odkryte w [[1991]] r. w krypcie [[Kościół Pobernardyński Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej w Sierakowie|kościoła pobernardyńskiego]].
Ekspozycja prezentuje dzieje Ziemi Sierakowskiej od czasów najdawniejszych (na podstawie eksponatów archeologicznych) po współczesność. Na szczególną uwagę zasługują sarkofagi [[Opalińscy|rodziny Opalińskich]], odkryte w [[1991]] r. w krypcie [[Kościół Pobernardyński Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej w Sierakowie|kościoła pobernardyńskiego]].

Wersja z 13:28, 12 lut 2015

Muzeum Zamek Opalińskich w Sierakowie
{{{nazwa oryginalna}}}
{{{alt zdjęcia}}}
budynek muzeum
Państwo

 Polska

Miejscowość

Sieraków

Adres

Stadnina 3a
64-410 Sieraków

Data założenia

1995

Data likwidacji

{{{data likwidacji}}}

Dyrektor

Robert Jędrzejczak

Kustosz

{{{kustosz}}}

Położenie na mapie Sierakowa
Mapa konturowa Sierakowa
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie powiatu międzychodzkiego
Mapa konturowa powiatu międzychodzkiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie gminy Sieraków
Mapa konturowa gminy Sieraków
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}
Strona internetowa

Muzeum Zamek Opalińskich w SierakowiePowiatowa Instytuacja Kultury [1][2], mieszcząca się w odbudowanym południowym skrzydle dawnego zamku w Sierakowie, którego początki sięgają końca XIV wieku. Muzeum działa od 1995 r.[3]

Zamek

Murowany zamek zbudowano pod koniec XIV wieku z inicjatywy rodu Nałęczów, który w tym okresie był jednym z najważniejszych w Polsce. Budowę rozpoczęła najprawdopodobniej Wichna, a kontynuował ją jej wnuk Wincenty. Zbudowany wtedy zamek miał plan czworokąta z dwoma równoległymi skrzydłami, połączonymi łącznikiem od zachodu. W każdym ze skrzydeł znajdowały się po dwie komnaty z piecami i kominkami. Piwnice miały sklepienia a partery stropy drewniane. Strych służył jako spichlerz gdzie trzymano zboże. Brama znajdowała się od wschodu. Dziedziniec zamku był podpiwniczony. Całość otaczała fosa.

W połowie XV w. Sieraków otrzymał Łukasz Górka herbu Łodzia, który przeprowadził przebudowę skrzydła południowego. W 1571 roku zamek przechodzi w ręce starosty Jakuba Rokossowskiego. W 1591 roku Sieraków kupił kasztelan Jan z Bnina Opaliński, który znacznie go przebudował. Przebudowa za czasów Opalińskich polegała na nadbudowie dwóch pięter na istniejących gotyckich murach oraz zmniejszenie powierzchni dziedzińca. Bryła zamku otrzymała renesansowe szczyty. Wszystkie wnętrza parteru zostały sklepione. Wokół niewielkiego podwórza na poziomie pietra znajdował się drewniany ganek.

W 1763 zamek i włości kupuje baron Piotr Mikołaj Neugarten von Gartenberg używający polskiego nazwiska Sadogórski i prawdopodobnie za jego czasów dokonano rozbiórki zniszczonego skrzydła północnego pozostawiając jedynie skrzydło południowe.

W 1829 w związku z budową nowej drogi pozostałości zamku zostały rozebrane. Ocalałe jedynie przyziemie skrzydła południowego zmieniono na lodownię.

W 1991 roku po wydobyciu z krypty kościoła pobernardyńskiego sarkofagów rodziny Opalińskich, postanowiono odrestaurować pozostałości zamku i umieścić w nim zachowane trumny. Dzięki inicjatywie wojewody poznańskiego dr Włodzimierza Łęckiego zamierzenie to zostało w bardzo krótkim czasie zrealizowane. W 1991 roku zespół w składzie dr hab. Jan Skuratowicz oraz dr Tomasz Wujewski z Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu rozpoczął badania. Prace budowlano-badawcze trwały dwa lata. Z braku źródeł o wyglądzie zamku postanowiono dokonać jedynie "restytucji" skrzydła południowego poprzez nadbudowę zachowanych piwnic i nakrycie budynku wysokim krytym dachówką dachem.

Ekspozycja

Ekspozycja prezentuje dzieje Ziemi Sierakowskiej od czasów najdawniejszych (na podstawie eksponatów archeologicznych) po współczesność. Na szczególną uwagę zasługują sarkofagi rodziny Opalińskich, odkryte w 1991 r. w krypcie kościoła pobernardyńskiego.

  1. Strona muzeum. [dostęp 2010-05-26].
  2. Urząd Gminy Sieraków: RAPORT O STANIE GMINY SIERAKÓW. 2008. s. 84. [dostęp 2010-05-26].
  3. Muzeum Zamek Opalińskich w Sierakowie. [dostęp 2010-05-26].