Mieczysław Sokołowski (żołnierz): Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 10:25, 10 sie 2016

Mieczysław Kazimierz Sokołowski ^[1] ps. "Grzymała", "Ojciec", "Pomian", "Unikat" (ur. 23 września 1898 w Częstochowie, zm. 18/19 sierpnia 1944 w Warszawie) – oficer piechoty Wojska Polskiego i Armii Krajowej.

Był synem Mieczysława i Antoniny z Mielęckich. Wywodził się z rodu Sokołowskich herbu Pomian. W 1932 pełnił służbę w 55 Poznańskim Pułku Piechoty w Lesznie. W kampanii wrześniowej 1939 dowodził w stopniu majora III batalionem 2 Pułku Piechoty KOP (Batalion KOP "Wołożyn"). W latach 1940-1941 więzień KZL Auschwitz.^[2]

W chwili rozpoczęcia powstania warszawskiego dowódca IV Obwodu "Ochota", w stopniu podpułkownika. Po porażce powstańców podczas ataków na cele niemieckie na terenie Ochoty, Grzymała w nocy z 1/2 sierpnia 1944 roku podjął decyzję o wyprowadzeniu 700 osób żołnierzy i cywili do Lasów Chojnowskich, skąd po spodziewanym dozbrojeniu z oczekiwanych zrzutów lotniczych mieli wrócić w późniejszym czasie do Warszawy. W trakcie wycofywania się pod dworem w Pęcicach doszło do starcia z Niemcami, w wyniku którego śmierć poniosło 91 powstańców (60 Niemcy rozstrzelali). Do Lasów Chlebowskich przedarło się jedynie 300 powstańców^[3]. W Lasach Chojnowskich Grzymała utworzył "grupę odsieczy", złożoną ze zgromadzonych tam oddziałów z Ochoty, Mokotowa i VII Obwodu "Obroża". W nocy z 18 na 19 sierpnia uderzył na Wilanów z zamiarem przedarcia się na Mokotów. Poległ w okolicach Wilanowa, ciężko ranny podczas natarcia został dobity na placu boju przez patrol niemiecki. W Warszawie nazwano jego imieniem jedną z ulic.

Awanse

porucznik -
kapitan - ze starszeństwem z 1 I 1928 w korpusie oficerów zawodowych piechoty
major - ?
podpułkownik - ?

↑ W ewidencji wojskowej figurował jako Mieczysław I Sokołowski dla odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko. Był nim Mieczysław II Sokołowski, ur. 1 stycznia 1899, kapitan 2 Dywizjonu Artylerii Konnej.
↑ ŚWIATOWY ZWIĄZEK ŻOŁNIERZY ARMII KRAJOWEJ: Na przedpolu Warszawy. [dostęp 28 kwietnia 2010].
↑ http://www.sppw1944.org/index.html?http://www.sppw1944.org/pamiec/pecice.html

Bibliografia

Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 5, red. nauk. Piotr Rozwadowski, Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2002, ISBN 83-11-09261-3.
Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s.
Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s.
Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 64, 583.

Linki zewnętrzne

[1] W ewidencji wojskowej figurował jako Mieczysław I Sokołowski dla odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko. Był nim Mieczysław II Sokołowski, ur. 1 stycznia 1899, kapitan 2 Dywizjonu Artylerii Konnej.

[2] ŚWIATOWY ZWIĄZEK ŻOŁNIERZY ARMII KRAJOWEJ: Na przedpolu Warszawy. [dostęp 28 kwietnia 2010].

[3] ttp://www.sppw1944.org/index.html?http://www.sppw1944.org/pamiec/pecice.html

[1]

[2]

[3]

@@ Linia 4: / Linia 4: @@
 '''Mieczysław Kazimierz Sokołowski''' <ref>W ewidencji wojskowej figurował jako '''Mieczysław I Sokołowski''' dla odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko. Był nim Mieczysław II Sokołowski, ur. 1 stycznia 1899, kapitan [[2 Dywizjon Artylerii Konnej|2 Dywizjonu Artylerii Konnej]].</ref> [[pseudonim|ps.]] ''"Grzymała", "Ojciec", "Pomian", "Unikat"'' (ur. [[23 września]] [[1898]] w [[Częstochowa|Częstochowie]], zm. [[18 sierpnia|18]]/[[19 sierpnia]] [[1944]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – [[Oficer (wojsko)|oficer]] [[piechota II RP|piechoty]] [[Wojsko Polskie II RP|Wojska Polskiego]] i [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]].
-Był synem Mieczysława i Antoniny z Mielęckich. Wywodził się z rodu [[Sokołowscy#Sokołowscy herbu Pomian|Sokołowskich herbu Pomian]]. W 1932 pełnił służbę w [[55 Poznański Pułk Piechoty|55 Poznańskim Pułku Piechoty]] w [[Leszno|Lesznie]]. W [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej 1939]] dowodził w stopniu majora III batalionem [[2 Pułk Piechoty KOP|2 Pułku Piechoty KOP]] ([[Batalion KOP "Wołożyn"]]). W latach 1940-1941 więzień KZL Auschwitz.<ref>{{cytuj stronę|tytuł=Na przedpolu Warszawy|url=http://www.ibprs.pl/ak_obroza_kampinos/358.html|autor=ŚWIATOWY ZWIĄZEK ŻOŁNIERZY ARMII KRAJOWEJ|data dostępu=28 kwietnia 2010}}</ref> W chwili rozpoczęcia [[powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] dowódca IV [[Obwód Ochota AK|Obwodu "Ochota"]], w stopniu podpułkownika. Po wycofaniu jednostek z podległego mu rejonu utworzył w Lasach Chojnowskich "grupę odsieczy", złożoną ze zgromadzonych tam oddziałów z Ochoty, Mokotowa i VII Obwodu "Obroża". W nocy z 18 na 19 sierpnia uderzył na Wilanów z zamiarem przedarcia się na Mokotów. Poległ w okolicach Wilanowa, ciężko ranny podczas natarcia został dobity na placu boju przez patrol niemiecki. W Warszawie nazwano jego imieniem jedną z ulic.
+Był synem Mieczysława i Antoniny z Mielęckich. Wywodził się z rodu [[Sokołowscy#Sokołowscy herbu Pomian|Sokołowskich herbu Pomian]]. W 1932 pełnił służbę w [[55 Poznański Pułk Piechoty|55 Poznańskim Pułku Piechoty]] w [[Leszno|Lesznie]]. W [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej 1939]] dowodził w stopniu majora III batalionem [[2 Pułk Piechoty KOP|2 Pułku Piechoty KOP]] ([[Batalion KOP "Wołożyn"]]). W latach 1940-1941 więzień KZL Auschwitz.<ref>{{cytuj stronę|tytuł=Na przedpolu Warszawy|url=http://www.ibprs.pl/ak_obroza_kampinos/358.html|autor=ŚWIATOWY ZWIĄZEK ŻOŁNIERZY ARMII KRAJOWEJ|data dostępu=28 kwietnia 2010}}</ref>
+W chwili rozpoczęcia [[powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] dowódca IV [[Obwód Ochota AK|Obwodu "Ochota"]], w stopniu podpułkownika. Po porażce powstańców podczas ataków na cele niemieckie na terenie Ochoty, ''Grzymała'' w nocy z 1/2 sierpnia 1944 roku podjął decyzję o wyprowadzeniu 700 osób żołnierzy i cywili do Lasów Chojnowskich, skąd po spodziewanym dozbrojeniu z oczekiwanych zrzutów lotniczych mieli wrócić w późniejszym czasie do Warszawy. W trakcie wycofywania się [[Bój pod Pęcicami|pod dworem w Pęcicach doszło do starcia z Niemcami]], w wyniku którego śmierć poniosło 91 powstańców (60 Niemcy rozstrzelali). Do Lasów Chlebowskich przedarło się jedynie 300 powstańców<ref>http://www.sppw1944.org/index.html?http://www.sppw1944.org/pamiec/pecice.html</ref>. W Lasach Chojnowskich Grzymała utworzył "grupę odsieczy", złożoną ze zgromadzonych tam oddziałów z Ochoty, Mokotowa i VII Obwodu "Obroża". W nocy z 18 na 19 sierpnia uderzył na Wilanów z zamiarem przedarcia się na Mokotów. Poległ w okolicach Wilanowa, ciężko ranny podczas natarcia został dobity na placu boju przez patrol niemiecki. W Warszawie nazwano jego imieniem jedną z ulic.
 == Awanse ==