Kalendarium historyczne Janowca: Różnice pomiędzy wersjami

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Konarski (dyskusja | edycje)
11 504 edycje
→‎Kalendarium własności: drobne merytoryczne
Linia 31: Linia 31:
* 1538 – Syrocomla i Oblasy połączone przez wojewodę lubelskiego Piotra Firleja z Dąbrowicy w miasto.(ib. 1/10 662)
* 1538 – Syrocomla i Oblasy połączone przez wojewodę lubelskiego Piotra Firleja z Dąbrowicy w miasto.(ib. 1/10 662)
* 1577 – pobór z młynów miejskich mających w sumie 7 kół (ib. 1/8 721)
* 1577 – pobór z młynów miejskich mających w sumie 7 kół (ib. 1/8 721)
* 1610-13 - powstały murowany kościół św. Cecylii, szpital, wikariat i dzwonnica z fundacji rodu Tarłów ze Szczekarkowa
* 1662 – pogłówne od mieszkańców zamku, to jest 4 szlachciców, w tym Świrczowskiego i 24 osób służby, oraz 382 mieszkańców miasta (ib. 1/67 97v);
* 1662 – pogłówne od mieszkańców zamku, to jest 4 szlachciców, w tym Świrczowskiego i 24 osób służby, oraz 382 mieszkańców miasta (ib. 1/67 97v);
* 1662 – miasto liczy 381 mieszkańców, w tym 58 Żydów{{odn|Osad.rad.|s=I 99,156}}
* 1662 – miasto liczy 381 mieszkańców, w tym 58 Żydów{{odn|Osad.rad.|s=I 99,156}}

Wersja z 16:43, 17 sie 2016

Janowiec- wieś położona 3 km na W od Kazimierza Dolnego, na lewym brzegu Wisły, około 79 km na NE od klasztoru, 17 km na N od Braciejowic siedziby klucza braciejowickiego klasztoru świętokrzyskiego.

Nazwy lokalne miejscowości w dokumentach źródłowych: 1325-8 „Srocomhla”, 1346-58 „Srocomla”, „Grochomla”, „Scrocomla”, „Socrocomla”, „Sirocomla”, „Syrocomla”, 1352 „Srokomlya”, 1361 „Svrokomla”, 1369 „Srocomla”, 1373-4 „Sirocomla”, 1389 „Z(ir)okomla”, 1409 „Syrocomla”, 1412 „Syrokomla”, 1415 „Srokomla”, 1417 „Chirokomla”, 1422 „Syrokomlya”, 1456 „Sirokomlya”, 1457 „Schirokomlya”, 1461 „Szirokola”, 1470-80 „Srokomla”, „Srokomlya”, „Sirokomlya”, „Syrokomla”, 1491 „Serokomla”, 1497 „Sirokomlya”, 1506 „Svrokomla”, 1508 „Srokomlya”, 1510 „Schyrokomla”, 1526, 1530 „Sirokomlia”, 1531 „Serokomlija”, 1537 „Serokomla” [...] exnunc [...] „Janowiec propter arcem ibidem”, 1538 „Serokomla”, 1563 „Szerokomlya”, 1569 „Janowiecz” alias „Serokomlia”, 1508 „Janowiec”, „Janoviec”, „Janowiecz” (ale: 1652 „Janowiec olim Szerokomla”, 1721 „Janowiec niegdyś Serokomla”)[1][2][3]

Historyczna podległość administracyjna kościelna i świecka
  • Wieś następnie od 1537 miasto[4], 1497 ziemia sandomierska[5], 1361 powiat radomski [6] 1827 powiat kozienicki[7],
  • 1325 parafia własna[8]
Drogi międzygrodowe

1592 znana była droga publiczna z miasta Solec do miasta Janowiec[9]

Kalendarium własności

Wieś stanowiła własność szlachecką .

  • 1346-61 – Jan herbu Syrokomla z Syrokomli., podsędek i sędzia ziemi krakowskiej (Urzędnicy małopolscy XII-XV w., Wrocław 1990 311, 376)
  • 1369 – w dokumentach występuje Zaklika z Syrokomli[10]
  • 1421 – Wit z Janowca herbu Janina[11]
  • 1422 – Mikołaj Zaklika z Syrokomli[12]
  • 1450 – dziedzicem Katarzyna, córka śp. Stanisława zwanego Kot z Kotków, żona Mikołaja z Plechowa
  • 1452 – kmieć Piotr Szklecz i Grzegorz z Syrokomli[13].
  • 1453 – Stanisław z Janowca[14]
  • 1454 – w działach występuje Dorota żona Grzegorza z Janowca
  • 1461,1481 – mieszczanie radomscy zwolnieni od cła mostowego w Syrokomli (ib. 51);
  • 1465 – występuje Wojciech Janowski[15].
  • 1466 – przy podziale rodzinnym Jan Feliks Oleśnicki otrzymuje m.in. tenutę solecką z wsią Janowiec[16]
  • 1468-69 – Mikołaj z Janowca[17]
  • 1469 – w aktach ziemskich występują Jan i Mikołaj z Janowca[18]
  • 1470-80 – dziedzicem Mikołaj Janowski herbu Syrokomla,posiadał 1 folwark rycerski 3 łany kmiece, 4 karczmy (Długosz L.B. t.II s.553, t.III s.248,s.250)
  • 1491 – Mikołaj Piechowski i jego żona Katarzyna z Janowic (pow. radomski) odstępują Piotrowi Firlejowi sędziemu lubelskiemu między innymi Syrokomlę[19]
  • 1497 – Jan z Gardzienic rezygnuje na rzecz Mikołaja Firleja z Janowca, chorążego krakowskiego, z dóbr we wsiach m.in. Janowca i Syrokomli, które otrzymał po żonie Annie z Janowca[20]
  • 1508 – pobór z wsi od wojewody lubelskiego Mikołaja Firleja z Dąbrowicy, w tym między innymi z Janowca, Syrokomli i Przyłęku[21]
  • 1510 – pobór z 3 łanów i 3 karczem z półłankami[22]
  • 1526, 1530 – pobór z 3 łanów[23]
  • 1538 – Syrocomla i Oblasy połączone przez wojewodę lubelskiego Piotra Firleja z Dąbrowicy w miasto.(ib. 1/10 662)
  • 1577 – pobór z młynów miejskich mających w sumie 7 kół (ib. 1/8 721)
  • 1610-13 - powstały murowany kościół św. Cecylii, szpital, wikariat i dzwonnica z fundacji rodu Tarłów ze Szczekarkowa
  • 1662 – pogłówne od mieszkańców zamku, to jest 4 szlachciców, w tym Świrczowskiego i 24 osób służby, oraz 382 mieszkańców miasta (ib. 1/67 97v);
  • 1662 – miasto liczy 381 mieszkańców, w tym 58 Żydów[24]
  • 1673 – pogłówne od mieszkańców zamku: dworu księżnej z jej synami i urzędnikami, niezamężnymi szlachciankami, 10 osobami ich służby, 6 osób służby plebejskiej, szlachcica Zielińskiego z 3 osobami czeladzi, szlachcica Czapskiego i Bielskiego ze służącym, 66 żołnierzy, w tym hajdamaków, dragonów, kozaków, 2 osób innej służby, szlachcica Franciszka Olszowskiego z żoną, sługi Raczeńskiego z 4 służącymi plebejskimi, szlachcica Stankowskiego z żoną, 21 służby zamkowej[25]
  • 1674 – w mieście 61 Żydów[26]
  • 1676 – 54 Żydów (ib.);
  • 1765 – w mieście 341 Żydów (ib. II 155);
  • 1787 – miasto liczy 767 mieszkańców, w tym 150 Żydów i 4 dysydentów[27]
  • 1789 – dochód miasta razem z Oblasami i Mszadłami 16790 złotych i półtora grosza ze wsi Janowice dochód 2838 złotych i 5 groszy[28]
  • 1827 – miasto miało 30 domów i 209 mieszkańców[29]

Wydarzenia historyczne

Kościół i parafia

Osada z parafią własną, dziesięcina należy do klasztoru świętokrzyskiego i miejscowego plebana.

  • 1326-28 – znany był pleban Piotr, o parafii wiadomo że była zniszczona, nie płaci dziesięciny papieskiej[30]
  • 1350,1354-5 – parafia płaci dziesięcinę papieską, taksa 1 grzywna[31]
  • 1328 a następnie 1346-58, 1373-4 – parafia wymieniona w spisach świętopietrza, płaci po 3 skojce[32][33]
  • 1389 – pleban Czesław (ZDK I 97);
  • 1409 – pleban Czesław (ZL 1409 17);
  • 1415-16 – pleban Jan[34]
  • 1456-17 – pleban Mikołaj[35][36]
  • 1461 – Marcin prokurator Piotra wikarego Syrokomli[37]
  • 1470-80 – murowany kościół parafialny ś. Małgorzaty, patronat Mikołaja Janowskiego herbu Syrokomla, fundacja Bodzanty biskupa krakowskiego. Z 7 łanów kmiecych dziesięciny snopowe wartości do 5 grzywien dowożą klasztorowi świętokrzyskiemu Pleban ma w Syrokomli własne role i łąki, z nadania biskupa Bodzanty dziesięciny snopowe z Kijan, wcześniej należącą do stołu biskupa, na którą ma przywilej od Bodzanty i kapituły krakowskiej, oraz dziesięciny snop. z folwarków w Janowicach, Mięćmierzu i Niebrzegowie. Okręg parafialny: Syrokomla, Janowice, Mięćmierz, Przyłęk (Długosz L.B. II 552; III 248, 257);
  • 1482 – pleban Jan[38]
  • 1483 – Stanisław z Wojczyc kanonik i oficjał sandomierski jako sędzia komisaryczny Jana biskupa krakowskiego potwierdza rezygnację Jana plebana Syrokomli z dziesięciny snop. z gruntu zwanej Patroszyn na rzecz opactwa świętokrzyskiego[39]
  • 1529 – z pewnych ról w Syrokomli, Janowicach i Mięćmierzu dziesięciny snopowe wartości 1/12 grzywny należy do stołu konwentu świętokrzyskiego (Liber Retaxationum 351);
1529 – do Marka plebana Syrokomli należą dziesięciny z folwarku w Syrokomli wart. 1/12 grzywny oraz z pewnych ról folwarcznych, teraz zamienionych na kmiece, wartości 3 fertony, a także dziesięciny z całych Oblas wartości 2,5 grzywny i z Mięćmierza wartości 3 grzywny, z folwarku w Mszadłach wartości 6 grzywien i z Buczkowa wartości 1 grzywny, z folwarku i pewnych ról kmiecych w Janowicach wartości 2,5 grzywny, z ról kmiecych w Jawidzu wartości 7 grzywien i w Kijanach wartości 8 grzywien, z ról wójta i pewnych ról kmiecych w Rudkach wartości 2 grzywny, z roli sołtysiej w Babinie wartości 1,5 grzywny i w Łagowie wartości 2 grzywny, z ról 2 szlachciców w Niebrzegowie wartości 3 grzywny, a także kolęda warta 5,5 grzywny. A także czynsze od 1 kmiecia w Oblasach w wysokości 1 fertona oraz 30 groszy od karczmarza w Syrokomli, łączny dochód parafii wynosi 46 grzywien 42 groszy. (ib. 428);
  • 1559-99 – kościół w Syrokomli zamieniony na zbór protestancki[40]
  • 1563 – okręg parafialny: Syrokomla, Babin, Janowice, Łagów, Mszadła, Oblasy, Przyłęk, Rudki[41]
  • 1569 – okręg parafialny: jw. plus Łaguszów i Zamoście[42]
  • 1595 – murowany kościół parafialny ś. Małgorzaty. Patronat i kollacja należą do Firlejów, zbudowany przez Piotra z Dąbrowicy, w części sprofanowany przez heretyków popieranych przez Andrzeja Firleja. Służba boża odbywa się w niesprofanowanej kaplicy z lewej strony starego chóru, w niej 1 ołtarz. Obecny dziedzic Stanisław Tarło przygotował materiały do wykończenia budowy kościoła.
Plebanem jest Wojciech Żniński, kaznodzieja płocki i prepozyt kościoła w Kazimierzu [Dolnym], prezentowany w 1594 r. przez Mikołoja Mniszka, opiekuna dziedziców Janowca. Jest wikary, kantor, szkoła, kaplica szpitalna ś. Trójcy, od ponad 30 lat zajęta przez heretyków.
Pleban ma łąki w J. sięgające do Wisły i granic Oblas oraz Wojszyna, kmieci i zagrodników m.in. w Oblasach, 10 młynów, stawy, słodownik, dziesięciny z Babina, Ławeczki, Rudek, Janowic, utracone przez poprzednich plebanów.
Okręg parafialny: J., Babin, Brzeście, Janowice, Łagów, Łaguszów, Ławeczka, Mięćmierz, Mszadła, Oblasy, Okrężnica, Pająków, Przyłęg, Rudki, Trzcianka, Wólka Łaguszowska, Wólka Przedmosty, Załazy, Zamoście[43]
  • 1600-4 – ponowna erekcja murowanego kościoła ś. Małgorzaty w Janowcu, w 1603 r. jeszcze niekonsekrowanego, który otrzymuje wyliczone uposażenie, w tym dziesięciny w Janowcu z ról zw. Błonie, ogrodów, folwarków dziedzica i mieszczan[44] [37]
  • 1601 – plebanem był Wojciech Placentinus, wikarzy Walenty Bartkowicz i Jakub Falkowicz z Radomia[45]
  • 1602 – na prośbę Barbary z Dulskich Tarło, żony śp. Stanisława Tarły, biskup Bernard Maciejewski eryguje kościół w Janowcu (ib. XX 741)
  • 1612-21 –Jan Karol Tarło nie oddaje klasztorowi świętokrzyskiemu dziesięciny z ról kmiecych we wsiach Janowice, Janowice miasto i Lucimia[46]
  • 1624 – pomimo roszczeń wysuwanych przez plebana Janowic Wawrzyńca Beklewskiego, dziesięciny z wyżej wymienionych wsi wraz z odszkodowaniem przyznane zostają opactwu (ib.)
  • 1631-41 – dziedzic ponownie zagarnia dziesięciny z wsi jak wyżej (ib.)
  • 1647 – córki Jana Krzysztofa Tarły Teresa żony Krzysztofa Baldwina Ossolińskiego i Barbara zobowiązały się, że do czasu podziału dóbr będą przysyłały corocznie na ś. Marcina [11 XI] do Boisk 200 zł za dziesięciny należną klasztoru z wsi Janowiec, Janowice, Lucimia, Przyłęk (ib.)
  • 1649 – Barbara Tarłówna i jej mąż Aleksander z Żurowa Daniłowicz przedłużają ważność powyższego układu aż do swojej śmierci (ib.);
  • 1652 – Aleksander z Żurowa Daniłowicz płaci konwentowi za dziesięciny z Janowca., Janowic, Lucimi i Przyłęku 200 zł[47]
  • 1662 – był w parafii pleban i wikary, parafia liczy 1717 parafian[48]
  • 1664 – Barbara Tarłówna i jej drugi mąż Jerzy Lubomirski powtarzają układ z klasztorem z 1649 r.[49]
  • 1674 – okręg parafialny obejmuje: Janowiec, Baryczka, Brzeście, Ławeczka, Okrężnica, Pająków, Ruda, Trzcianka, Wólka Zamojska, Załazy (Pawiński 58a - wykaz częściowy);
  • 1701-28 – za dziesięciny z włości janowickiej, tzn. z wsi Janowiec, Janowice, Lucimia i Przyłęk, Benedyktyni świętokrzyscy otrzymują corocznie 22 beczki soli z żup Kunegunda, które odbierają w Puławach[50]
  • 1721 – murowany kościół parafialny świętych Stanisława i Małgorzaty fundowany przez biskupa Bodzantę i uposażony dziesięcinami z Kijan, kollacja należy do Jerzego Lubomirskiego podkomorzego krakowskiego było wtedy 5 ołtarzy, 2 dzwonnice, brak kaplic.
Od 1709 r. plebanem jest Andrzej Zucci, profesor Uniwersytetu Krakowskiego kanonik liwski, dziekan solecki, 2 wikarych, organista, kantor, zakrystian, rektor szkoły, szpital z kaplicą ś. Trójcy. Na terenie parafii opactwo świętokrzyskiego pobiera dziesięciny z ról mieszczan w J., kmiecą w Janowicach, całą w Rudkach [!], Mszadłach [!] i w Przyłęku.
Okręg parafialny: Janowiec, Babin, Baryczka, Brzeście, Janowice, Łagów, Łaguszów, Ławeczka, Mięćmierz, Mszadła, Oblasy, Okrężnica, Pająków, Przyłęk, Ruda, Rudki, Trzcianka, Wólka Łaguszowska, Wólka Zamojska, Załazy, Zamoście, liczy łącznie 2000 osób[51][a]
  • 1728 – mocą nowego porozumienia, gdy żupa solna Kunegunda i dobra janowieckie zmieniły właścicieli, Benedyktyni świętokrzyscy otrzymują corocznie na ś. Marcina za dziesięciny z wsi Janowice, Lucimia, Przyłęk i miasta Janowice 613 złotych 2 grosze[52]
  • 1784-90 – po zmianie właściciela dóbr janowickich mnisi bezskutecznie próbują uzyskać z nich dziesięciny snop. (ib.)
  • 1787 – okręg parafialny jak w 1721 r. ale bez Rudy[53]
  • 1787 – pleban Piotr Makarowicz, ma wieś Oblasy, dochód z parafii 1883 złotych i 22 i pół grosza. Probostwo szpitalne św. Cecylii w mieście Janowiec, ksiądz Piotr Makarowicz, dochód 1208 złotych i 7 i pół grosza[54]
  • 1801 – Austriacy zezwalają pobierać dziesięciny snopową wszędzie tam, gdzie zamiana na ryczałt pieniężny nie została potwierdzona przez biskupa, z czego korzystając, klasztor świętokrzyski ponownie dąży do odzyskania dziesięciny snop. z ww. wsi.
  • 1802 r. – gromady: Babin, Mszadła, Okrężnica, Przyłęk, Wólka Zamojska i Załazy kupiły od klasztoru dziesięciny ze swych ról, ale dziesięciny te zagarnęli dziedzice, zainteresowani dalszym płaceniem ryczałtu[55][a];
  • 1809 – Benedyktyni skarżą się, że dwory w Janowcu, Brześciu obecnie „Brzeście Stare”, Przyłęku, Lucimi i Łagowie same pobierają dziesięciny, a im oddają za nie od 15 lat wnosząc do depozytu po 613 złotych i 2 grosze (ib. 286);
  • 1819 – do stołu konwentu należy dziesięciny pieniężna z całego klucza janowickiego co stanowi tylko 613 zł rocznie[56]

Studenci Uniwersytetu krakowskiego

  • 1412 – Stanisław syn Piotra, student Uniwersytetu Krakowskiego w spisie alumnów[57]
  • 1414-15 – Wojciech syn Wierzchosława[58]
  • 1499 – Mikołaj syn Bernarda (ib. II 51),
  • 1514 – Jan syn Jana (ib. 154).
  1. ↑ a b c Zainteresowanie i wątpliwości budzą informacje przytoczone pod datami 1721, 1802 i 1809, z których wynika, że klasztor świętokrzyski otrzymywał dziesięciny nie tylko z Janowca, Janowic, Lucimi i Przyłęku, ale także z pewnych ról otaczających Przyłęk wsi Mszadła, Rudki, a także Babin, Łagów, Okrężnica, Wólka Zamojska, Załazy, tudzież z położonej między Janowicami a Lucimią wsi Brzeście. Osady te, niewymienione w Długosz L.B., powstały w różnym czasie: Mszadła przed 1361 r.. Babin i Łagów przed 1497 r. (MS II 1122; III 2607; Pawiński 478), Wólka Zamojska przed 1569 r., a Rudki przed 1529 r. i inne w XVII w. W 1529 r. dziesięciny z Babina, Łagowa, Mszadeł i Rudek brali biskup krakowski i pleban Janowic (Liber Retaxationum 27, 428). Zwróćmy jednak uwagę, że jednocześnie do biskupa należała dziesięcina z Przyłęku, dowodnie oddającego wcześniej i później dziesięcin opactwu. Możliwe zatem, że około 1529 r. dziesięcina z Przyłęku i okolicznych wsi powstałych na jego gruntach zostały przez klasztor czasowo utracone na rzecz biskupa. Ewentualnie, jak w innych wypadkach przykładem będzie Dobre, dziesięciny ze starych łanów kmiecych w tych wsiach należały do klasztor, a z nowych do biskupa. Ich powinności na rzecz klasztoru mogły mieć swą genezę w tym, że powstały one w części na obszarze dawnych łanów kmiecych, oddających dziesięciny opactwu, a wchodzących pierwotnie w skład Przyłęku, Janowic i Serokomli. Jak jednakże wytłumaczyć brak tych osad w wykazie dziesięcin stołu konwentu z 1652 r. tego nie wiadomo.
Błąd w przypisach: Znacznik <ref> o nazwie „uwagi”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.
BŁĄD PRZYPISÓW
  1. ↑ Kamińska ↓, s. 19.
  2. ↑ Rymut 1980 ↓, s. 90.
  3. ↑ Rospond ↓, s. 118,343.
  4. ↑ a b MDS ↓, s. III 18-20.
  5. ↑ Derwich ↓, s. [w:] MS II 1122.
  6. ↑ a b Sułkowska-Kurasiowa i Kuraś 1975 ↓, s. VI 1830b.
  7. ↑ Tabela 1827 ↓, s. t.I s.171.
  8. ↑ Derwich ↓, s. [w:] MV I 172.
  9. ↑ Derwich ↓, s. [w:] AG 6343.
  10. ↑ Derwich ↓, s. 84 [w:] Mp. III 825.
  11. ↑ Derwich ↓, s. 84 [w:] AKH3 523.
  12. ↑ Sułkowska-Kurasiowa i Kuraś 1975 ↓, s. t.II s.352.
  13. ↑ a b Kiryk 1994 ↓, s. 51.
  14. ↑ Derwich ↓, s. 84 [w:]ZL II 98; X 395; [w:] OL II 34.
  15. ↑ Derwich ↓, s. [w:] AS IIs. 203.
  16. ↑ Derwich ↓, s. [w:] AG 6681.
  17. ↑ Derwich ↓, s. [w:] ZL II 95; VIII 39083.
  18. ↑ Derwich ↓, s. [w:] ZL VIII 86.
  19. ↑ Derwich ↓, s. [w:]ZL IX 641.
  20. ↑ Derwich ↓, s. [w:] MS II s.1122.
  21. ↑ Pawiński ↓, s. 478.
  22. ↑ Derwich ↓, s. [w:] RP, ASK 1/10 43.
  23. ↑ Derwich ↓, s. [w:] ASK I/8 173v; I/10 146a.
  24. ↑ Osad.rad. ↓, s. I 99,156.
  25. ↑ Derwich ↓, s. [w:] ASK I/67 271-1v.
  26. ↑ Osad.rad. ↓, s. I 156.
  27. ↑ Spis ↓, s. I 393; II 114.
  28. ↑ Osad.rad. ↓, s. II 236-7.
  29. ↑ Tabela 1827 ↓, s. I s.171.
  30. ↑ Derwich ↓, s. [w:] MV I 172, 247.
  31. ↑ Derwich ↓, s. [w:] MV II 373, 432.
  32. ↑ SHGL ↓, s. [w:]MV 1309; MV II 199, 207, 218, 228, 237, 246, 255, 263, 270, 278, 286, 294, 301; MV IX 20, 40.
  33. ↑ Gromnicki ↓, s. 398-9.
  34. ↑ Derwich ↓, s. [w:] ZL X 30, 133, 165, 170.
  35. ↑ Szafran ↓, s. 160.
  36. ↑ Derwich ↓, s. [w:] OL II 119.
  37. ↑ a b Szafran ↓, s. 168.
  38. ↑ Derwich ↓, s. [w:] AG 1878.
  39. ↑ Gacki ↓, s. 282.
  40. ↑ SHGL ↓, s. [w:] MDS III 36.
  41. ↑ SHGL ↓, s. [w:] LS 1564-5 195.
  42. ↑ Pawiński ↓, s. 319.
  43. ↑ SHGL ↓, s. [w:] AVCap. III 77-80v; LXV 502-2v; Wyciąg 680.
  44. ↑ SHGL ↓, s. [w:] MDS III 35-8.
  45. ↑ SHGL ↓, s. [w:] AV IV 175.
  46. ↑ Gacki ↓, s. 282-3.
  47. ↑ Derwich ↓, s. [w:] AG nab. 936 1, 2.
  48. ↑ Osad.rad. ↓, s. II 34.
  49. ↑ Gacki ↓, s. 283.
  50. ↑ Gacki ↓, s. 283-5.
  51. ↑ Derwich ↓, s. [w:] AV XX 175.
  52. ↑ Gacki ↓, s. 285.
  53. ↑ Spis ↓, s. t.I s.393.
  54. ↑ Osad. rad. ↓, s. t.II s.237.
  55. ↑ Gacki ↓, s. 285-6.
  56. ↑ Derwich ↓, s. [w:] AOkup. 10.
  57. ↑ Derwich ↓, s. [w:] Al. I 32.
  58. ↑ Derwich ↓, s. [w:] Al. I 37.
{{Przypisy}} Nieprawidłowe pola: 2.

Bibliografia

  • MDS. Monumenta dioecesis Sandomiriensis. . J. Wiśniewski, Series I, [w:] Wiś. Ił.; Series II, [w:] Wiś. Rad.; Series III, [w:] Wiś. Koz.. 
  • Osad.rad.. Z. Guldon, S. Zieliński ,Osadnictwo i gospodarka powiatu radomskiego w XVI-XVIII w.,. „Radom i region radomski w dobie szlacheckiej Rzeczypospolitej, 1-2”. 26, 1995. 
  • Kazimierz Rymut: Nazwy miast Polski, Wrocław 1980.. Wrocław: 1980. ISBN 83-04-00704-5.
  • Maria Kamińska. Nazwy miejscowe dawnego województwa sandomierskiego, Wrocław 1964-1965.. . 
  • Stanisław Rospond: Słownik etymologiczny miast i gmin PRL. Wyd. Zakład Narodowy imienia Ossolińskich Wydawnictwo, 1984 s. 463. Kraków 1984.. ISBN 83-04-01090-9.
  • Feliks Kiryk: Urbanizacja Małopolski: województwo sandomierskie XIII-XVI wiek. Sandomierz: Regionalny Ośrodek Studiów i Ochrony Środowiska Kulturowego, 1994, s. 180. ISBN 83-901551-0-9.
  • Marek Derwich: Materiały do słownika historyczno-geograficznego dóbr i dochodów dziesięcinnych benedyktyńskiego opactwa św. Krzyża na Łysej Górze do 1819 r.. Wrocław 2000: Pracownia Badań nad Dziejami Zakonów i Kongregacji Kościelnych (LARHCOR) w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. ISBN 83-904219-4-1.
  • Irena Sułkowska-Kurasiowa, Stanisław Kuraś. Zbiór dokumentów Małopolskich, t. I-VIII, Kraków-Wrocław 1962-1975.. , 1975. 
  • Józef Gacki: Benedyktyński klasztor na Łysej Górze. Wyd. Wydawnictwo Jedność - reprint. Kielce 2006. ISBN 83-7442-389-7.
  • Tabela. Tabela miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożone w biurze Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji, t. I-II, W. 1827.. „Centralna Biblioteka Statystyczna”. A-Ł (Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego), s. 288, 1827. Warszawa. 
  • Adolf Pawiński. Polska XVI w. pod względem geograficzno-statystycznym. Małopolska, t. III-IV. „Źródła dziejowe, 14-15 Warszawa 1886”. 
  • Stanisław Kuraś- SHGL. Słownik historyczno-geograficzny województwa lubelskiego w średniowieczu. „Dzieje Lubelszczyzny, 3”. Lublin 1998. 
  • Przemysław Szafran. Rozwój średniowiecznej sieci parafialnej w Lubelskiem",. „Acta Poloniae Historica 6 (1962) s. 141”. Lublin. 
  • Tadeusz Gromnicki. Świętopietrze w Polsce. . Kraków 1908. 
  • Spis. Spis ludności diecezji krakowskiej z r. 1787,. . Kraków 1894,Warszawa. 

Dokumenty w formie papierowej lub pergaminowej nie zdigitalizowane

  • Al. - Album studiosorum Universitatis Cracoviensis, t.I, wyd. Ż.I. Pauli, B. Ulanowski; t. II-III, wyd. A. Chmiel; t. IV, wyd. J. Zathey, przy współpracy H. Barycza; t. V, wyd. K. Lewicki, przy współpracy J. Zatheya, Kr. 1887- 1956.
  • MS - Matricularum Regni Poloniae Summaria, t. I-V/l, wyd. T. Wierzbowski, W. 1905-1919; t. V/2, wyd. J. Płocha, A. Rybarski, I. Sułkowska, W. 1961.
  • AG nab. 936 - Rejestry dziesięcin, czynszów i wyderkafów, powinności poddanych i poborów z dóbr i dochodów konwentu świętokrzyskiego z lat 1650-1689, AG, nabytki Oddziału I, nr 936.
  • AV - Acta Visitationis, dział w AMetr.
  • AVCap. - Acta Visitationis capituli cracoviensis, rps w AMetr.
  • LS 1564-5 - Lustracja województwa sandomierskiego 1564-1565, wyd. W. Ochmański, Wr. 1963.
  • LS 1660-4 - Lustracja województwa sandomierskiego 1660-1664, wyd. H. Opawko, K. Schuster, cz. I-II, Wr. 1971-1977.
  • LS 1789 - Lustracja województwa sandomierskiego 1789, wyd. H. Madurowicz-Urbańska, cz. I-II, Wr. 1965-1967.
  • MV I, II- Acta camerae apostolicae, wyd. J. Ptaśnik, t. I-II, Kr. 1913.
  • AG - Archiwum Główne Akt Dawnych w W.; jeśli nie zaznaczono inaczej, cyfra arabska oznacza numer dokumentu ze zbioru dokumentów pergaminowych.
  • Mp. - Kodeks dyplomatyczny Małopolski, t. I-IV, wyd. F. Piekosiński (Mon.MAe., 3, 9, 10, 17), Kr. 1876-1905. T. V, rps w Pracowni Słownika historyczno-geograficznego Małopolski w średniowieczu, Krakowie
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kalendarium_historyczne_Janowca&oldid=46607487”