Cerkiew św. Bazylego we Włodzimierzu: Różnice pomiędzy wersjami

Cerkiew św. Bazylego we Włodzimierzu Wołyńskim
	cerkiew parafialna
	; Widok od strony zachodniej
Państwo	Ukraina
Miejscowość	Włodzimierz Wołyński
Adres	{{{adres}}}
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Kijowskiego
Parafia	Parafia św. Bazylego we Włodzimierzu Wołyńskim
Wezwanie	św. Bazyli Wielki
Historia
Data zakończenia budowy	prawdopodobnie XIII w.
Dane świątyni
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła, kamień
	Położenie na mapie Ukrainy Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}\|type:building}
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 16:05, 15 wrz 2016

Cerkiew św. Bazylego we Włodzimierzu Wołyńskim, zw. Rotundą – cerkiew prawosławna we Włodzimierzu Wołyńskim.

Według miejscowych legend w 992 Włodzimierz I Wielki, powracając z wojny, zatrzymał się na terenie dzisiejszego miasta Włodzimierz Wołyński i wspólnie z towarzyszącymi mu drużynnikami osobiście wzniósł rotundową cerkiew pod wezwaniem św. Bazylego Wielkiego^[1]. Dokładna data budowy cerkwi nie jest jednak jednoznacznie ustalona (rejestr zabytków podaje XIII w.)^[2]. Świątynię wzniesiono z dobrze wypalonej cegły palcówki o przeciętnych wymiarach 26-27 x 12 x 8-8,5 cm układanej w wątku wendyjskim. Do 1914 w jej północnej ścianie znajdowała się deska z napisem w języku cerkiewnosłowiańskim, z którego możliwe do odczytania były jedynie słowa Boże dopomóż... kniaź oraz data 670 (odpowiadająca dacie rocznej 1194)^[1]. Jednak źródła pisane wspominają o istnieniu cerkwi na miejscu zachowanego do naszych czasów obiektu dopiero w pierwszej połowie XVI wieku; w tym okresie budynek jest opisywany w dokumentach jako zapuszczony i wymagający remontu. Wiadomo również, że służący w świątyni duchowny imieniem Martyn sprzeciwił się aktowi unii brzeskiej i został z tego powodu ekskomunikowany przez biskupa włodzimierskiego i brzeskiego Hipacego Pocieja^[1].

Generalny remont porzuconej cerkwi został podjęty w 1844. W czasie renowacji zmienione zostało rozplanowanie świątyni. Do rotundy mieszczącej nawę i prezbiterium obiektu dobudowano dzwonnicę, przedsionek, przypory i cały budynek otoczono murem. W budynku pojawiła się również ikona Matki Bożej przeniesiona z cerkwi Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni we Włodzimierzu Wołyńskim, która w 1859 spłonęła. Całość zwieńczono dwiema cebulastymi kopułami oraz ozdobiono zewnętrznie dwoma portalami, których pierwotnie nie posiadała. Na podstawie badań archeologicznych prowadzonych w sąsiedztwie budynku ustalono, że na miejscu dzisiejszej świątyni znajdowała się najprawdopodobniej cerkiew znacznie starsza. W 1955 prof. M. Karher odkrył w tym miejscu ruiny nieznanego dotąd budynku sakralnego^[1].

Cerkiew jest wpisana do rejestru zabytków o znaczeniu ogólnokrajowym^[2].

[wołodymyr-1] Церква св.Василiя

[rejestr-2] Державний реєстр національного культурного надбання

[1]

[2]

@@ Linia 74: / Linia 74: @@
 '''Cerkiew św. Bazylego we Włodzimierzu Wołyńskim''', zw. Rotundą – [[cerkiew (budynek)|cerkiew]] [[prawosławie|prawosławna]] we [[Włodzimierz Wołyński|Włodzimierzu Wołyńskim]].
-Według miejscowych legend w 992 [[Włodzimierz I Wielki]], powracając z wojny, zatrzymał się na terenie dzisiejszego miasta Włodzimierz Wołyński i wspólnie z towarzyszącymi mu drużynnikami osobiście wzniósł rotundową cerkiew pod wezwaniem św. [[Bazyli Wielki|Bazylego Wielkiego]]<ref name="wołodymyr">[http://volodymyrrada.gov.ua/arhitectura.htm Церква св.Василiя]</ref>. Dokładna data budowy cerkwi nie jest jednak jednoznacznie ustalona (rejestr zabytków podaje XIII w.)<ref name="rejestr"/>. Do 1914 w jej północnej ścianie znajdowała się deska z napisem w [[język cerkiewnosłowiański|języku cerkiewnosłowiańskim]], z którego możliwe do odczytania były jedynie słowa ''Boże dopomóż... kniaź'' oraz data 670 (odpowiadająca dacie rocznej 1194)<ref name="wołodymyr"/>. Jednak źródła pisane wspominają o istnieniu cerkwi na miejscu zachowanego do naszych czasów obiektu dopiero w pierwszej połowie XVI wieku; w tym okresie budynek jest opisywany w dokumentach jako zapuszczony i wymagający remontu. Wiadomo również, że służący w świątyni duchowny imieniem Martyn sprzeciwił się aktowi [[unia brzeska|unii brzeskiej]] i został z tego powodu ekskomunikowany przez biskupa włodzimierskiego i brzeskiego [[Hipacy Pociej|Hipacego Pocieja]]<ref name="wołodymyr"/>.
+Według miejscowych legend w 992 [[Włodzimierz I Wielki]], powracając z wojny, zatrzymał się na terenie dzisiejszego miasta Włodzimierz Wołyński i wspólnie z towarzyszącymi mu drużynnikami osobiście wzniósł rotundową cerkiew pod wezwaniem św. [[Bazyli Wielki|Bazylego Wielkiego]]<ref name="wołodymyr">[http://volodymyrrada.gov.ua/arhitectura.htm Церква св.Василiя]</ref>. Dokładna data budowy cerkwi nie jest jednak jednoznacznie ustalona (rejestr zabytków podaje XIII w.)<ref name="rejestr"/>. Świątynię wzniesiono z dobrze wypalonej cegły ''palcówki'' o przeciętnych wymiarach 26-27 x 12 x 8-8,5 cm układanej w wątku wendyjskim. Do 1914 w jej północnej ścianie znajdowała się deska z napisem w [[język cerkiewnosłowiański|języku cerkiewnosłowiańskim]], z którego możliwe do odczytania były jedynie słowa ''Boże dopomóż... kniaź'' oraz data 670 (odpowiadająca dacie rocznej 1194)<ref name="wołodymyr"/>. Jednak źródła pisane wspominają o istnieniu cerkwi na miejscu zachowanego do naszych czasów obiektu dopiero w pierwszej połowie XVI wieku; w tym okresie budynek jest opisywany w dokumentach jako zapuszczony i wymagający remontu. Wiadomo również, że służący w świątyni duchowny imieniem Martyn sprzeciwił się aktowi [[unia brzeska|unii brzeskiej]] i został z tego powodu ekskomunikowany przez biskupa włodzimierskiego i brzeskiego [[Hipacy Pociej|Hipacego Pocieja]]<ref name="wołodymyr"/>.
-Generalny remont porzuconej cerkwi został podjęty w 1844. W czasie renowacji zmienione zostało rozplanowanie świątyni. Do rotundy mieszczącej nawę i [[prezbiterium]] obiektu dobudowaną dzwonnicę, zaś cały budynek otoczono murem. W budynku pojawiła się również ikona Matki Bożej przeniesiona z cerkwi Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni we Włodzimierzu Wołyńskim, która w 1859 spłonęła. Całość zwieńczono dwiema cebulastymi kopułami oraz ozdobiono zewnętrznie dwoma portalami, których pierwotnie nie posiadała. Na podstawie badań archeologicznych prowadzonych w sąsiedztwie budynku ustalono, iż na miejscu dzisiejszej świątyni znajdowała się najprawdopodobniej cerkiew znacznie starsza. W 1955 prof. M. Karher odkrył w tym miejscu ruiny nieznanego dotąd budynku sakralnego<ref name="wołodymyr"/>.
+Generalny remont porzuconej cerkwi został podjęty w 1844. W czasie renowacji zmienione zostało rozplanowanie świątyni. Do rotundy mieszczącej nawę i [[prezbiterium]] obiektu dobudowano dzwonnicę, przedsionek, przypory i cały budynek otoczono murem. W budynku pojawiła się również ikona Matki Bożej przeniesiona z cerkwi Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni we Włodzimierzu Wołyńskim, która w 1859 spłonęła. Całość zwieńczono dwiema cebulastymi kopułami oraz ozdobiono zewnętrznie dwoma portalami, których pierwotnie nie posiadała. Na podstawie badań archeologicznych prowadzonych w sąsiedztwie budynku ustalono, że na miejscu dzisiejszej świątyni znajdowała się najprawdopodobniej cerkiew znacznie starsza. W 1955 prof. M. Karher odkrył w tym miejscu ruiny nieznanego dotąd budynku sakralnego<ref name="wołodymyr"/>.
 Cerkiew jest wpisana do rejestru zabytków o znaczeniu ogólnokrajowym<ref name="rejestr">[http://www.heritage.com.ua/PU/reestry/index.php?id=54 Державний реєстр національного культурного надбання]</ref>.