Kościół Matki Bożej Różańcowej i klasztor Dominikanów w Grodnie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 31: Linia 31:
|data budowy =
|data budowy =
|data zamknięcia =
|data zamknięcia =
|data zburzenia =
|data zburzenia =ok. 1870
|data reaktywacji =
|data reaktywacji =
|kod mapy = żadna
|kod mapy = żadna
Linia 44: Linia 44:


Murowany barokowy kościół pod wezwaniem NMP Różańcowej został wybudowany po pożarze w 1708 roku. Kościół został zburzony w czasach [[zabory|zaborów]] około 1870 roku, zachował się jednak z niego fragment lewej nawy wtopiony w budynek Gimnazjum. Obecnie na miejscu kościoła znajduje się niezabudowany placyk z popiersiem marszałka Sokołowskiego.<br />
Murowany barokowy kościół pod wezwaniem NMP Różańcowej został wybudowany po pożarze w 1708 roku. Kościół został zburzony w czasach [[zabory|zaborów]] około 1870 roku, zachował się jednak z niego fragment lewej nawy wtopiony w budynek Gimnazjum. Obecnie na miejscu kościoła znajduje się niezabudowany placyk z popiersiem marszałka Sokołowskiego.<br />
Murowany dwupiętrowy klasztor zaczęto budować w 1737 r. Jego budowa trwała przez 30 lat. W 1782 roku pożar strawił klasztor, co wymagało jego przebudowy. Pomiędzy 1783 a 1795 r. zgromadzenie dominikanów wzniosło “officynę murowaną dwupiętrową w ktorey umieszczały się szkoły”, ciągnący się wzdłuż zaułku Trojeckiego, idącego ku Niemieckiemu Rynku. W XIX wieku klasztor został całkowicie przebudowany na budynek Gimnazjum wznoszącego się wzdłuż ulicy Sowieckiej budynek Gimnazjum.
Murowany dwupiętrowy klasztor zaczęto budować w 1737 r. Jego budowa trwała przez 30 lat. W 1782 roku pożar strawił klasztor, co wymagało jego przebudowy. Pomiędzy 1783 a 1795 r. zgromadzenie dominikanów wzniosło ''"officynę murowaną dwupiętrową w ktorey umieszczały się szkoły”'', ciągnący się wzdłuż zaułku Trojeckiego, idącego ku Niemieckiemu Rynku. W XIX wieku klasztor został całkowicie przebudowany na budynek Gimnazjum wznoszącego się wzdłuż ulicy Sowieckiej budynek Gimnazjum.


Wzdłuż ulicy Dominikańskiej biegnącej w kierunku dawnego Rynku Niemieckiego zachował się budynek Gimnazjum dominikańskiego z końca XVIII wieku. Obecnie jest to siedziba kilku instytucji kulturalnych.
Wzdłuż ulicy Dominikańskiej biegnącej w kierunku dawnego Rynku Niemieckiego zachował się budynek Gimnazjum dominikańskiego z końca XVIII wieku. Obecnie jest to siedziba kilku instytucji kulturalnych.


<gallery>
<gallery widths="140" heights="140">
Horadnia, Vilenskaja-Daminikanskaja. Горадня, Віленская-Дамініканская (1856).jpg|Fasada w 1856 roku z projektem nowego zwieńczenia wież
Plik:Horadnia, Vilenskaja-Daminikanskaja. Горадня, Віленская-Дамініканская (1856).jpg|Fasada w 1856 roku z wariantowym projektem zwieńczenia wież
Horadnia, Daminikanskaja. Горадня, Дамініканская (N. Orda, 1860).jpg|Kościół w 1860 roku na widoku Napoleona Ordy
Plik:Horadnia, Daminikanskaja. Горадня, Дамініканская (N. Orda, 1860).jpg|Kościół w 1860 roku na widoku Napoleona Ordy
Гродно ул.Советская 03.jpg|Klasztor dominikanów (późniejsze Gimnazjum)
Plik:Гродно ул.Советская 03.jpg|Przebudowany w XIX wieku na Gimnazjum klasztor Dominikanów
Plik:Гродно ул.Советская 02.jpg|Gimnazjum Dominikanów z końca XVIII w.
</gallery>
</gallery>



Wersja z 14:21, 26 sty 2017

Klasztor Dominikanów w Grodnie
Ilustracja
Kościół Dominikanów i Gimnazjum w Grodnie
Państwo

 Białoruś

Miejscowość

Grodno

Kościół

rzymskokatolicki

Właściciel

dominikanie

Obiekty sakralne
Kościół

NMP Różańcowej

Fundator

wojewoda mścisławski Fryderyk Sapieha i jego żona Krystyna

Data zburzenia

ok. 1870

Kościół i klasztor Dominikanów w Grodnie – nieistniejący obecnie barokowy kościół wznoszący się przy ulicy Wileńskiej, głównej północnej arterii Grodna. Z kościoła zachował się jedynie fragment lewej nawy wtopiony w zabudowania Gimnazjum.

Klasztor Dominikanów w Grodnie powstał z fundacji wojewody mścisławskiego Fryderyka Sapiehy oraz jego małżonki Krystyny z Pociejów Sapieżyny. W roku 1632 król Zygmunt III Waza potwierdził nadanie fundacji dominikanom grodzieńskim, a w roku 1635 r. fundacja została zaaprobowana przez Sejm. Jurydyka zakonników znajdowała się w północno-zachodniej partii miasta, między ulicą Wileńską, Plebańską, zaułkiem Trojeckim oraz Rynkiem Niemieckim. Pierwszą siedzibą Dominikanów w Grodnie była kamienica zakupiona na ich potrzeby.

Murowany barokowy kościół pod wezwaniem NMP Różańcowej został wybudowany po pożarze w 1708 roku. Kościół został zburzony w czasach zaborów około 1870 roku, zachował się jednak z niego fragment lewej nawy wtopiony w budynek Gimnazjum. Obecnie na miejscu kościoła znajduje się niezabudowany placyk z popiersiem marszałka Sokołowskiego.
Murowany dwupiętrowy klasztor zaczęto budować w 1737 r. Jego budowa trwała przez 30 lat. W 1782 roku pożar strawił klasztor, co wymagało jego przebudowy. Pomiędzy 1783 a 1795 r. zgromadzenie dominikanów wzniosło "officynę murowaną dwupiętrową w ktorey umieszczały się szkoły”, ciągnący się wzdłuż zaułku Trojeckiego, idącego ku Niemieckiemu Rynku. W XIX wieku klasztor został całkowicie przebudowany na budynek Gimnazjum wznoszącego się wzdłuż ulicy Sowieckiej budynek Gimnazjum.

Wzdłuż ulicy Dominikańskiej biegnącej w kierunku dawnego Rynku Niemieckiego zachował się budynek Gimnazjum dominikańskiego z końca XVIII wieku. Obecnie jest to siedziba kilku instytucji kulturalnych.

Bibliografia

  • L. Wenc, "Fundacje i fundatorzy klasztorów dominikańskich i bernardyńskich w Polsce w latach 1580-1648", [w:] Studia nad historią dominikanów w Polsce 1222-1972, red. J. Kłoczowskiego, t. 1, Warszawa 1975, s. 594, 600, 601, 603, 604;
  • H. Gwiazda, "Fundacje i fundatorzy klasztorów dominikańskich w Wielkim Księstwie Litewskim latach 1648-1696"
  • Maria Kałamajska-Saeed (red. nauk.), Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa trockiego, cz. IV, tom 3, Międzynarodowe Centrum Kultury, Kraków 2016, ISBN: 978-83-63463-56-4