Joachim Daniel Jauch: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
ilustracja |
drobne merytoryczne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Joachim Daniel von Jauch.jpg|thumb|Joachim Daniel von Jauch]] |
[[Plik:Joachim Daniel von Jauch.jpg|thumb|Joachim Daniel von Jauch]] |
||
[[Plik:HarodniaNovyZamakKaplica02.jpg|thumb| |
[[Plik:HarodniaNovyZamakKaplica02.jpg|thumb|Kaplica przy Nowym Zamku w Grodnie]] |
||
'''Joachim Daniel von Jauch''' (ur. [[22 marca]] [[1688]] w [[Güstrow]], zm. [[3 maja]] [[1754]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – [[Saksonia|saski]] inżynier wojskowy i architekt, działający w Polsce. |
'''Joachim Daniel von Jauch''' (ur. [[22 marca]] [[1688]] w [[Güstrow]], zm. [[3 maja]] [[1754]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – [[Saksonia|saski]] inżynier wojskowy i architekt, działający w Polsce. |
||
Wersja z 13:40, 22 lut 2017
Joachim Daniel von Jauch (ur. 22 marca 1688 w Güstrow, zm. 3 maja 1754 w Warszawie) – saski inżynier wojskowy i architekt, działający w Polsce.
Życiorys
Od 1715 dyrektor królewskiego Urzędu Budowlanego w Warszawie. Od 1711 r. kapitan, uczestnik oblężenia Stralsundu podczas wojny północnej, od 1720 r. major, od 1736 pułkownik artylerii koronnej, od 1746 generał wojsk saskich i polskich.
Joachim von Jauch był projektantem wybudowanych w latach 1730-1732 w Warszawie Koszar Mirowskich. Projektował kilka budowli dla króla Augusta II Mocnego oraz warszawskie budowle sakralne. Pośredniczył przy wykupie przez króla niektórych nieruchomości. Poza pracą w Warszawie doradzał m.in. hetmanowi Janowi Klemensowi Branickiemu w pracach inżynieryjnych w pałacu w Białymstoku.
Ożenił się około 1720 roku z Evą Marią Münnich, córką późniejszego pogromcy Turków, rosyjskiego feldmarszałka Burkharda Christopha Münnicha, w latach 20. kolegi z warszawskiego Bauamtu, z którym przebudowywał pałac Mniszchów. Około 1730 r. otrzymał szlachectwo.
Zmarł w Warszawie, pochowano go w kościele Kapucynów.
Jedna z córek wyszła za mąż za Henryka Lelhoeffela, lekarza nadwornego Augusta III. Wnukiem Henryka Lelhoeffela i Konstancji z Jauchów był Joachim Lelewel, historyk polski.
Ważniejsze prace
- 1715 przejął prace projektowe w Pałacu w Wilanowie po Janie Christianie Naumannie, m.in. w Wielkiej Sali Stołowej
- 1720
- Spielhäuser w Ogrodzie Saskim w Warszawie
- Sale sejmowe w Pałacu Sapiehów w Grodnie
- Kościół i klasztor Bonifratrów w Warszawie
- 1722–1723 niektóre sale Zamku Królewskiego w Warszawie, w tym nowa Sala Senatorska, do której przeniósł elementy wyposażenia ze starej, m.in. 60 herbów polskich województw, boazerie, gzymsy oraz lizeny.
- 1724–1731 "Droga Kalwaryjska" w Warszawie prowadząca od placu Trzech Krzyży do Grobu Chrystusa niedaleko Zamku Ujazdowskiego. Wzdłuż drogi krzyżowej zaprojektował 28 kaplic
- 1726 Pałac Błękitny (także Johann Sigmund Deybel i Carl Friedrich Pöppelmann)
- 1726 Grand Salon w Ogrodzie Saskim w Warszawie
- 1730-1732 Koszary Mirowskie w Warszawie
- 1733 Castrum Doloris dla Augusta II Mocnego
- 1736 Sarkofag dla Augusta II Mocnego w kościele Kapucynów w Warszawie
- 1736 Kaplica w Pałacu Saskim
- 1737–1739 Przebudowa Pałacu Kazimierzowskiego dla Sułkowskiego (także: Johann Siegmund Deybel)
- 1738 królewskie stacje pocztowe w Dąbrowie i Boguszycach
- 1745 Portal w Pałacu Saskim
- 1752 Nowy Zamek i kaplica królewska w Grodnie
- 1752–1754 Przebudowa Arsenału Królewskiego w Warszawie
- 1753 Przebudowa kościoła w Woli dla rodziny Brühl