Baszta Lontowa w Kołobrzegu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne |
drobne merytoryczne |
||
| Linia 36: | Linia 36: | ||
Baszta Lontowa została wzniesiona w XIV wieku i pierwotnie wchodziła w skład [[gotyk|gotyckich]] [[mury miejskie|murów miejskich]]. |
Baszta Lontowa została wzniesiona w XIV wieku i pierwotnie wchodziła w skład [[gotyk|gotyckich]] [[mury miejskie|murów miejskich]]. |
||
Przetrwała rozbudowę bastionowych [[fortyfikacja|fortyfikacji]] Kołobrzegu w XVII i XVIII wieku oraz wyburzanie [[Twierdza Kołobrzeg|Twierdzy Kołobrzeg]] pod koniec XIX wieku. Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] wskutek niepoprawnego tłumaczenia jej nazwy z [[język niemiecki|języka niemieckiego]] została nazwana błędnie ''Basztą Prochową''<ref>Baszta Prochowa w Kołobrzegu znajdowała się w innej części starego miasta. Uległa zniszczeniu na skutek [[eksplozja|eksplozji]] zgromadzonego w niej [[proch]]u w 1652 roku. Hieronim Kroczyński. ''Twierdza Kołobrzeg''. Warszawa 1998. s. 5</ref>. |
Przetrwała rozbudowę bastionowych [[fortyfikacja|fortyfikacji]] Kołobrzegu w XVII i XVIII wieku oraz wyburzanie [[Twierdza Kołobrzeg|Twierdzy Kołobrzeg]] pod koniec XIX wieku. W czasie walk o miasto w 1945 r. nieznacznie uszkodzona. Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] wskutek niepoprawnego tłumaczenia jej nazwy z [[język niemiecki|języka niemieckiego]] została nazwana błędnie ''Basztą Prochową''<ref>Baszta Prochowa w Kołobrzegu znajdowała się w innej części starego miasta. Uległa zniszczeniu na skutek [[eksplozja|eksplozji]] zgromadzonego w niej [[proch]]u w 1652 roku. Hieronim Kroczyński. ''Twierdza Kołobrzeg''. Warszawa 1998. s. 5</ref> (w rzeczywistości Baszta Prochowa znajdowała się w pobliżu ulic Katedralnej i Rzecznej). Po 1945 roku jej wnętrze było wielokrotnie przebudowywane. Mieściły się w niej dom noclegowy, [[kawiarnia]], punkt informacji turystycznej i siedziba kołobrzeskiego oddziału [[Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze|PTTK]]. Obecnie budynek stoi pusty. |
||
== Architektura == |
|||
Po 1945 roku jej wnętrze było wielokrotnie przebudowywane. Mieściły się w niej dom noclegowy, [[kawiarnia]], punkt informacji turystycznej i siedziba kołobrzeskiego oddziału [[Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze|PTTK]]. Obecnie budynek stoi pusty. |
|||
Baszta została zbudowana na planie prostokąta. Ma 4 kondygnacje i strych. Obiekt jest podpiwniczony. Dach kryty czerwoną dachówką. Elewacja jest zdobiona pięcioma pionowymi lizenami, w których znajdują się nisze okienne. Część parterowa posiada po prawej stronie portal wejściowy, z zamurowaną częścią ostrołukową, a także jest zaopatrzona w neogotyckie okno ze zdeformowanym zakończeniem gotyckim. Murowana część dachu od wschodu i zachodu posiada podobne, rytmiczne zdobienia jak elewacja frontowa, jednak widoczne są pewne zakłócenia, wynikające ze zniszczeń i przebudowy. Baszta graniczyła z fosą i była włączona w mur miejski. Od strony południowej elewacja posiada identyczne lizeny, jednak są one pozbawione okien. Zaopatrzono je jedynie w wąskie otwory strzelnicze. |
|||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
Wersja z 16:52, 21 kwi 2017
 nr rej. 97 z 10 sierpnia 1956
| |
 Baszta od strony ul. Dubois | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość |
Kołobrzeg |
| Adres |
ul. Stanisława Dubois 20 |
| Typ budynku |
baszta |
| Styl architektoniczny |
gotyk |
| Ukończenie budowy |
XIV wiek |
Położenie na mapie Kołobrzegu  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Polski  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} | |
Baszta Lontowa w Kołobrzegu (potocznie Baszta Prochowa) – jedna z dwóch zachowanych baszt średniowiecznych w Kołobrzegu.
Baszta Lontowa jest jedynym obiektem średniowiecznego systemu obronnego miasta, który przetrwał do dnia dzisiejszego w całości.
Historia
Baszta Lontowa została wzniesiona w XIV wieku i pierwotnie wchodziła w skład gotyckich murów miejskich.
Przetrwała rozbudowę bastionowych fortyfikacji Kołobrzegu w XVII i XVIII wieku oraz wyburzanie Twierdzy Kołobrzeg pod koniec XIX wieku. W czasie walk o miasto w 1945 r. nieznacznie uszkodzona. Po II wojnie światowej wskutek niepoprawnego tłumaczenia jej nazwy z języka niemieckiego została nazwana błędnie Basztą Prochową[1] (w rzeczywistości Baszta Prochowa znajdowała się w pobliżu ulic Katedralnej i Rzecznej). Po 1945 roku jej wnętrze było wielokrotnie przebudowywane. Mieściły się w niej dom noclegowy, kawiarnia, punkt informacji turystycznej i siedziba kołobrzeskiego oddziału PTTK. Obecnie budynek stoi pusty.
Architektura
Baszta została zbudowana na planie prostokąta. Ma 4 kondygnacje i strych. Obiekt jest podpiwniczony. Dach kryty czerwoną dachówką. Elewacja jest zdobiona pięcioma pionowymi lizenami, w których znajdują się nisze okienne. Część parterowa posiada po prawej stronie portal wejściowy, z zamurowaną częścią ostrołukową, a także jest zaopatrzona w neogotyckie okno ze zdeformowanym zakończeniem gotyckim. Murowana część dachu od wschodu i zachodu posiada podobne, rytmiczne zdobienia jak elewacja frontowa, jednak widoczne są pewne zakłócenia, wynikające ze zniszczeń i przebudowy. Baszta graniczyła z fosą i była włączona w mur miejski. Od strony południowej elewacja posiada identyczne lizeny, jednak są one pozbawione okien. Zaopatrzono je jedynie w wąskie otwory strzelnicze.
Zobacz też
Bibliografia
- Jerzy Patan. Przewodnik po Kołobrzegu i okolicach. Kołobrzeg 1996. ISBN 83-905486-0-9