Cmentarz farny w Grodnie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Sloggi (dyskusja | edycje)
dod. box.
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Historia: drobne merytoryczne
Linia 37: Linia 37:
Na cmentarzu znajdują się nagrobki, których twórcami byli m.in.: Józef Grzegorz Zaborowski, W. Bobrowski, Bolesław Szyszkiewicz, Wasyl Kaczan, Ignacy Fabian Siliniewicz, Lewandowiczowie.
Na cmentarzu znajdują się nagrobki, których twórcami byli m.in.: Józef Grzegorz Zaborowski, W. Bobrowski, Bolesław Szyszkiewicz, Wasyl Kaczan, Ignacy Fabian Siliniewicz, Lewandowiczowie.


Pochowana na nim jest m.in. architekt [[Giuseppe de Sacco]], [[Eliza Orzeszkowa]] z mężem [[Stanisław Nahorski (adwokat)|Stanisławem Nahorskim]], żołnierze z 1920 i [[Obrona Grodna|obrońcy Grodna z 1939]].
Pochowana na nim jest m.in. architekt [[Giuseppe de Sacco]], [[Eliza Orzeszkowa]] z mężem [[Stanisław Nahorski (adwokat)|Stanisławem Nahorskim]], generał [[Adam Mokrzecki]], żołnierze z 1919 i 1920 roku i [[Obrona Grodna|obrońcy Grodna z 1939]] z [[Tadeusz Jasiński|Tadeuszem Jasińskim]] , rzeźbiarz Bolesław Szyszkiewicz.


Cmentarz był czynny do połowy lat 70. [[XX wiek]]u. W 2006 zdewastowano kilkadziesiąt nagrobków<ref>[http://expatpol.com/index.php?stsid=29634&kid=39&op=dodaj_komentarz&c_pid=97027&cktst=1 Informacja o dewastacji cmentarza]</ref>.
Cmentarz był czynny do połowy lat 70. [[XX wiek]]u. W 2006 zdewastowano kilkadziesiąt nagrobków<ref>[http://expatpol.com/index.php?stsid=29634&kid=39&op=dodaj_komentarz&c_pid=97027&cktst=1 Informacja o dewastacji cmentarza]</ref>.


Po przeciwnej stronie od wejścia znajduje się kaplica z dwoma pamiątkowymi polskimi tablicami z 1983. W pobliżu znajduje się cmentarz prawosławny.
Na wprost wejścia wznosi się kaplica z dwoma pamiątkowymi polskimi tablicami z 1983.
W pobliżu znajduje się cmentarz prawosławny.


{{Przypisy}}
{{Przypisy}}

Wersja z 17:04, 5 cze 2017

Cmentarz Farny w Grodnie
{{{nazwa oryginalna}}}
Ilustracja
Kaplica cmentarna
Państwo

 Białoruś

Miejscowość

Grodno

Adres

ul. Prigaradnaja

Typ cmentarza

komunalny

Stan cmentarza

czynny

Data otwarcia

1792

Położenie na mapie Grodna
Mapa konturowa Grodna
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}
Grób Elizy Orzeszkowej i Stanisława Nahorskiego

Cmentarz Farny w Grodnie (biał. Могілкі старыя каталіцкія, фарныя) – nekropolia rzymskokatolicka w Grodnie powstała w 1792.

Historia

Inicjatorem powstania nekropolii był proboszcz grodzieński ks. Józef Muczyński (zm. 4 lutego 1793), kanonik smoleński, doktor teologii, rektor szkół wydziałowych. Biskup Jan Kossakowski po wizytacji w 1805 napisał Tegoż dnia, 24 sierpnia, odwiedziłem cmentarz parafialny niedawno założony i obszerny, a już cały grobowcami okryty, między innymi nagrobek panny Tokarzewskiej, która z rozpaczy w 22 roku życia własną zabiła się ręką, okropny koniec gwałtownej namiętności przypomina.

Na cmentarzu znajdują się nagrobki, których twórcami byli m.in.: Józef Grzegorz Zaborowski, W. Bobrowski, Bolesław Szyszkiewicz, Wasyl Kaczan, Ignacy Fabian Siliniewicz, Lewandowiczowie.

Pochowana na nim jest m.in. architekt Giuseppe de Sacco, Eliza Orzeszkowa z mężem Stanisławem Nahorskim, generał Adam Mokrzecki, żołnierze z 1919 i 1920 roku i obrońcy Grodna z 1939 z Tadeuszem Jasińskim , rzeźbiarz Bolesław Szyszkiewicz.

Cmentarz był czynny do połowy lat 70. XX wieku. W 2006 zdewastowano kilkadziesiąt nagrobków[1].

Na wprost wejścia wznosi się kaplica z dwoma pamiątkowymi polskimi tablicami z 1983.

W pobliżu znajduje się cmentarz prawosławny.

Bibliografia

  • Jacek Rozmus, Jerzy Gordziejew, Cmentarz farny w Grodnie 1792-1939, Wydawnictwo Naukowe WSP, Kraków, s. 122 + 77 il.
  • J. Kurczewski, Biskupstwo wileńskie, Wilno 1912, s. 528.

Linki zewnętrzne