Dobośnia

Dobośnia

Добасна

Akwarela Napoleona Ordy
Państwo	Białoruś
Obwód	mohylewski
Rejon	kirowski
Sielsowiet	Dobośnia
Populacja  • liczba ludności	170 (2010)
Nr kierunkowy	+375 2237
Kod pocztowy	213949
Tablice rejestracyjne	6
Położenie na mapie Białorusi Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

{{Miejscowość infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | współrzędne = Nieznane pola: "sekundN", "sekundE", "stopniN", "minutE", "stopniE" oraz "minutN".

Dobośnia lub Dubośna (biał. Добасна) – wieś w rejonie kirowskim obwodu mohylewskiego na Białorusi nad rzeką o tej samej nazwie, nieco na północ od drogi międzynarodowej Warszawa-Moskwa na jej odcinku Bobrujsk-Rohaczów.

Pałac

Od czasów średniowiecznych istniało tu grodzisko prasłowiańskie, na którego miejscu późniejsi właściciele: Glińscy i Radziwiłłowie wznosili swoje rezydencje. Od początków XIX wieku, aż do rewolucji bolszewickiej był to majątek ziemski rodu Bułhaków (ostatnim właścicielem był Emanuel Bułhak) z obszernym pałacem w stylu klasycystycznym z portykiem z sześcioma kolumnami podtrzymującymi tympanon oraz z perystylem opartym na sześciu kolumnach korynckich i pilastrami otaczającymi całą budowlę. Pałac zbudowany został w 1825 r. przez jednego z architektów petersburskich, prawdopodobnie z kręgu Carla Rossiego.

W pałacu, położonym w obszernym parku, znajdowały się bogate zbiory malarstwa flamandzkiego, holenderskiego i włoskiego (m.in. ze szkoły Tycjana), poszukiwane pasy słuckie Madżarskiego (w tym jeden z wyhaftowanym słowem "Radziwiłł"), zbiory broni dawnej, meble palisandrowe i ogromna biblioteka cennych rękopisów i starodruków (diariusze Aleksandra Śliźnia, "Kronika" Wincentego Kadłubka, archiwa rodzinne Glińskich, Bułhaków i wiele innych).

W roku 1918, po likwidacji I Korpusu Polskiego i opuszczeniu tych terenów przez armię niemiecką, pałac (uznawany za jeden z najpiękniejszych na terenie dawnych północno-wschodnich Kresach Rzeczypospolitej) został splądrowany, zdemolowany, a na koniec spalony przez miejscową ludność, bądź też (nie jest to do końca pewne) przez prące na zachód bolszewickie wojska Michaiła Tuchaczewskiego.

• 
  Sala jadalna pałacu w Dobośni
• 
  Wnętrza w 1914
• 
  Widok ogólny pałacu
• Plik:Дворцово-усадебный комплекс в Жиличах..jpg
• 
• 
• 
• 
  Fragment nagrobka Ignacego Bułhaka

Bibliografia

• Antoni Urbański: Kresowe siedziby polskie, które uległy zagładzie: Dobośnia, "Tygodnik Ilustrowany" nr 25, 23 czerwca 1928 Warszawa, ss. 473-474
• Roman Aftanazy: Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej. T. 1: województwa mińskie, mścisławskie, połockie, witebskie. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, s. 38–56. ISBN 83-04-03713-0.

Linki zewnętrzne

• Dubośna, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 198 .