Wyspa Diabelska

Wyspa Diabelska

{{{nazwa oryginalna}}}

{{{opis zdjęcia}}}
Kontynent	Ameryka Południowa
Państwo	Francja
Departament zamorski	Gujana Francuska
Akwen	{{{akwen}}}
Archipelag	Îles du Salut
Powierzchnia	{{{powierzchnia}}} km²
Długość linii brzegowej	{{{długość brzegu}}}
Najwyższy punkt	{{{najwyższy punkt}}} m n.p.m.
Populacja  • liczba ludności • gęstość	{{{liczba ludności}}} {{{gęstość zaludnienia}}} os./km²
Położenie na mapie Gujany Francuskiej Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}
[[Plik:{{{mapa wyspy}}}|240x240px|alt=Mapa wyspy|]] {{{opis mapy wyspy}}}

{{Wyspa infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | gęstość zaludnienia = | commons = | opis mapy wyspy = | powierzchnia = | nazwa oryginalna = | długość brzegu = | akwen = | najwyższy punkt = | współrzędne = | liczba ludności = | opis zdjęcia = | mapa wyspy = Nieznane pola: "populacja", "sekundN", "stopniW", "opis_zdjęcia", "morze", "galeria_commons", "minutW", "gęstość", "stopniN", "sekundW", "mapa_wyspy", "minutN" oraz "wielkość".

Wyspa Diabelska (fr. Île du Diable) – wyspa o powierzchni 14 ha w archipelagu Îles du Salut, należącym do Gujany Francuskiej. Wyspa jest pokryta palmami, a jej maksymalna wysokość wynosi 40 m n.p.m.

Kolonia karna

Dom Alfreda Dreyfusa

W latach 1852–1953 znajdowała się na niej kolonia karna, utworzona przez Napoleona III Bonaparte, w której umieszczano głównie więźniów politycznych i groźnych przestępców. Na wyspie byli więzieni m.in.:

• Alfred Dreyfus – niesłusznie skazany za rzekomą zdradę na rzecz Niemiec kapitan armii francuskiej
• Henri Charrière – francuski pisarz, który na podstawie swoich przeżyć napisał książkę Papillon
• Vere St Leger Goold, irlandzki tenisista, skazany na dożywocie za popełnione zabójstwo na tle rabunkowym

Późniejsze lata

W 1938 roku rząd francuski przestał przesyłać więźniów na wyspę, a w 1952 roku więzienie zostało zamknięte, zaś większość więźniów wróciła do kontynentalnej Francji, choć część pozostała w Gujanie Francuskiej.

W 1965 roku rząd francuski przekazał zarządzanie nad wyspami nowo utworzonemu Gujańskiemu Centrum Kosmicznemu. Wyspy znajdują się pod trajektorią rakiet wystrzeliwanych na orbitę geostacjonarną w kierunku morza (wschodnim) z Centrum. W związku z tym muszą być ewakuowane podczas każdego startu. Wyspy mają zainstalowaną aparaturę pomiarową związaną z misjami kosmicznymi

CNES we współpracy z innymi instytucjami odtworzyła zabytki na wyspie, zostały też wybudowane obiekty turystyczne. Obecnie wyspy zwiedza około 50 000 turystów rocznie.