Jakub Lewicki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
drobne merytoryczne |
||
| Linia 14: | Linia 14: | ||
Członek Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków, jak i do Stowarzyszenia Historyków Sztuki, członek ICOMOS i DOCOMOMO. Autor 3 książek i ponad 150 artykułów naukowych w wydawnictwach i periodykach międzynarodowych i ogólnopolskich oraz blisko 100 niepublikowanych opracowań konserwatorskich i z historii architektury opartych na wynikach badań terenowych. |
Członek Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków, jak i do Stowarzyszenia Historyków Sztuki, członek ICOMOS i DOCOMOMO. Autor 3 książek i ponad 150 artykułów naukowych w wydawnictwach i periodykach międzynarodowych i ogólnopolskich oraz blisko 100 niepublikowanych opracowań konserwatorskich i z historii architektury opartych na wynikach badań terenowych. |
||
== Książki (wybór) == |
|||
* „Między tradycją a nowoczesnością. Architektura Lwowa lat 1893-1918”, wyd. Oficyna Wydawnicza TONZ i Wyd. Neriton, Warszawa 2005, s. 546. |
|||
* „Roman Feliński – architekt i urbanista. Pionier nowoczesnej architektury”, wyd. Neriton, Warszawa 2006, s. 208 |
|||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
Wersja z 11:14, 13 lut 2018
Jakub Aleksander Lewicki (ur. 1969[1]) – profesor zwyczajny, specjalista z zakresu architektury i historii sztuki, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, kierownik Zakładu Konserwacji Zabytków i Ochrony Krajobrazu w Instytucie Historii Sztuki na Wydziale Nauk Historycznych i Społecznych UKSW, od 22 marca 2017 Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków[2].
Sylwetka
Ukończył konserwatorstwo na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, łącząc je ze studiami na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej i w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego[3].
Stopień doktora nauk technicznych w zakresie architektury i urbanistyki uzyskał w czerwcu 1999 na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Jego rozprawa habilitacyjna na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej dotyczyła natomiast architektury Lwowa w latach 1893–1918. W 2016 roku uzyskał tytuł profesora nauk technicznych.
Przewodniczący Wojewódzkiej Rady Ochrony Zabytków przy Mazowieckim Wojewódzkim Konserwatorze Zabytków na czteroletnią kadencję w latach 2016–2020, wcześniej Wiceprzewodniczący Rady. Pełnił też przez dwie kadencje funkcję przewodniczącego Komisji Stypendialnej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, powołanej zarządzeniem Ministra KiDN z 7 listopada 2012 r. w sprawie powołania komisji opiniującej wnioski o przyznanie stypendiów twórczych i stypendiów na przedsięwzięcia związane z upowszechnianiem kultury.
Wcześniej m.in. profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Łódzkiego, pracownik Katedry Historii Sztuki na Wydziale Filozoficzno-Historycznym UŁ, a także wykładowca na Wydziałach Architektury w Wyższej Szkole Ekologii i Zarządzania w Warszawie oraz na Politechnice Warszawskiej.
Członek Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków, jak i do Stowarzyszenia Historyków Sztuki, członek ICOMOS i DOCOMOMO. Autor 3 książek i ponad 150 artykułów naukowych w wydawnictwach i periodykach międzynarodowych i ogólnopolskich oraz blisko 100 niepublikowanych opracowań konserwatorskich i z historii architektury opartych na wynikach badań terenowych.
Książki (wybór)
- „Między tradycją a nowoczesnością. Architektura Lwowa lat 1893-1918”, wyd. Oficyna Wydawnicza TONZ i Wyd. Neriton, Warszawa 2005, s. 546.
- „Roman Feliński – architekt i urbanista. Pionier nowoczesnej architektury”, wyd. Neriton, Warszawa 2006, s. 208
Przypisy
- ↑ Katalog Biblioteki Narodowej
- ↑ Nowy konserwator zabytków [online], www.mwkz.pl [dostęp 2017-03-26] (pol.).
- ↑ Tomasz Urzykowski. Nowy wojewódzki konserwator. „Gazeta Stołeczna”, s. 3, 23 marca 2017.