Księstwo opolsko-raciborskie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Błędne nazwy księstwa |
→Księstwa opolskie i raciborskie (1521 - 1742): drobne merytoryczne |
||
| Linia 89: | Linia 89: | ||
== Księstwa opolskie i raciborskie (1521 - 1742) == |
== Księstwa opolskie i raciborskie (1521 - 1742) == |
||
Powstało w [[1521]] r. w wyniku działań ostatniego [[Piastowie śląscy|Piasta śląskiego]] [[Jan II Dobry (książę opolski)|Jana II Dobrego]]. Od tego momentu [[księstwo opolskie]] połączone z [[księstwo raciborskie|raciborskim]] dzieliło wspólnie koleje losu jako księstwa opolskie i raciborskie tzn. najpierw w [[1532]] r. po bezpotomnej śmierci Jana II Dobrego dostało się pod panowanie [[Hohenzollernowie|Hohenzollernów]], jako lenników czeskich. W [[1552]] r. [[Ferdynand I Habsburg|Ferdynand I]] odebrał księstwo [[Jerzy Fryderyk Hohenzollern (1539–1603)|Jerzemu Fryderykowi]]. W latach [[1552]]-[[1645]] i od [[1646]] znajdowało się pod bezpośrednim panowaniem [[Habsburgowie|Habsburgów]], by w latach [[1646]]-[[1666]] stać się zastawem polskich [[Wazowie|Wazów]]. W [[1742]] r. obszar księstwa został inkorporowany do [[Królestwo Prus|Królestwa Prus]]. |
Powstało w [[1521]] r. w wyniku działań ostatniego [[Piastowie śląscy|Piasta śląskiego]] [[Jan II Dobry (książę opolski)|Jana II Dobrego]]. Od tego momentu [[księstwo opolskie]] połączone z [[księstwo raciborskie|raciborskim]] dzieliło wspólnie koleje losu jako księstwa opolskie i raciborskie tzn. najpierw w [[1532]] r. po bezpotomnej śmierci Jana II Dobrego dostało się pod panowanie [[Hohenzollernowie|Hohenzollernów]], jako lenników czeskich. W [[1552]] r. [[Ferdynand I Habsburg|Ferdynand I]] odebrał księstwo [[Jerzy Fryderyk Hohenzollern (1539–1603)|Jerzemu Fryderykowi]]. W latach [[1552]]-[[1645]] i od [[1646]] znajdowało się pod bezpośrednim panowaniem [[Habsburgowie|Habsburgów]], by w latach [[1646]]-[[1666]] stać się zastawem polskich [[Wazowie|Wazów]]. W [[1742]] r. po przegraniu wojny przez Austrię, obszar księstwa na mocy [[Pokój wrocławski|Pokoju wrocławskiego]] został inkorporowany do [[Królestwo Prus|Królestwa Prus]]. |
||
== Książęta opolsko-raciborscy == |
== Książęta opolsko-raciborscy == |
||
Wersja z 10:35, 19 wrz 2018
 |
Ten artykuł od 2009-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| 1202-1281/82 1521-1742 | |||
| |||
| Konstytucja |
od 27 marca 1532 Przywilej Hanuszowy | ||
|---|---|---|---|
| Stolica | |||
| unia z księstwem raciborskim | |||
| Data likwidacji | |||
| |||
Księstwa opolskie i raciborskie (czes. Opolské a Ratibořské knížectví, niem. Herzogtum Oppeln und Ratibor) – księstwo śląskie istniejące w latach 1202-1281/82 oraz w latach 1521-1742.
Księstwo opolsko-raciborskie (1202 - 1290)
Księstwo powstało w 1202 r. w następstwie wojny pomiędzy księciem wrocławskim Henrykiem Brodatym a księciem raciborskim Mieszkiem Plątonogim o sukcesję tronu opolskiego po Bolesławie Wysokim. W wyniku działań zbrojnych Mieszko Plątonogi przyłączył ziemie księstwa opolskiego do księstwa raciborskiego i przeniósł stolicę do Opola – w ten sposób powstało księstwo opolsko-raciborskie, które swoim zasięgiem obejmowało oprócz Opola i Raciborza również Bytom, Koźle, Lubliniec, Cieszyn i Oświęcim.
W latach 1230-1239 po śmierci syna Mieszka Kazimierza księstwem władali Henrykowie śląscy, tj. Henryk Brodaty (do 1238) oraz Henryk II Pobożny, sprawując regencję w imieniu małoletniego Mieszka II Otyłego. Mieszko Otyły uzyskał realną władzę nad księstwem w 1239 r. W 1281 lub 1282, po śmierci brata Mieszka Władysława jednolite księstwo opolsko-raciborskie uległo podziałowi na cztery dzielnice: opolską, bytomską, raciborską i cieszyńską. Podział ten doszedł do skutku dwoma etapami najpierw utworzono księstwo opolskie i raciborskie, by odpowiednio z podziałów w 1284 r. i 1290 r. wydzielić z nich jeszcze księstwa bytomskie i cieszyńskie.
Księstwa opolskie i raciborskie (1521 - 1742)
Powstało w 1521 r. w wyniku działań ostatniego Piasta śląskiego Jana II Dobrego. Od tego momentu księstwo opolskie połączone z raciborskim dzieliło wspólnie koleje losu jako księstwa opolskie i raciborskie tzn. najpierw w 1532 r. po bezpotomnej śmierci Jana II Dobrego dostało się pod panowanie Hohenzollernów, jako lenników czeskich. W 1552 r. Ferdynand I odebrał księstwo Jerzemu Fryderykowi. W latach 1552-1645 i od 1646 znajdowało się pod bezpośrednim panowaniem Habsburgów, by w latach 1646-1666 stać się zastawem polskich Wazów. W 1742 r. po przegraniu wojny przez Austrię, obszar księstwa na mocy Pokoju wrocławskiego został inkorporowany do Królestwa Prus.
