Blanche Bingley: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
źródła/przypisy, WP:SK+ToS+mSK+Bn
Linia 2: Linia 2:
|nazwa = Blanche Bingley
|nazwa = Blanche Bingley
|grafika = Blance bingley hillyard.jpg
|grafika = Blance bingley hillyard.jpg
|opis grafiki =
|opis grafiki =
|państwo = GBR
|państwo = GBR
|miejsce zamieszkania =
|miejsce zamieszkania =
|data urodzenia = 3 listopada 1863
|data urodzenia = 3 listopada 1863
|miejsce urodzenia = [[Londyn]]<br/>{{Państwo|Anglia}}
|miejsce urodzenia = [[Londyn]]
|data śmierci = 6 sierpnia 1946
|data śmierci = 6 sierpnia 1946
|wzrost =
|wzrost =
|masa_ciała =
|masa_ciała =
|gra = praworęczna
|gra = praworęczna
|status profesjonalny =
|status profesjonalny =
Linia 25: Linia 25:
|D RG =
|D RG =
|D WM = '''W''' (1899, 1906)
|D WM = '''W''' (1899, 1906)
|D US =
|D US =
|www =
|www =
|commons = Category:Blanche Bingley Hillyard
}}
}}
'''Blanche Bingley''', zamężna '''Hillyard''' (ur. [[3 listopada]] [[1863]] w [[Londyn]]ie, zm. [[6 sierpnia]] [[1946]]) – [[Wielka Brytania|brytyjska]] [[tenis]]istka, sześciokrotna zwyciężczyni [[Wimbledon]]u w grze pojedynczej.
'''Blanche Bingley''', zamężna '''Hillyard''' (ur. [[3 listopada]] [[1863]] w [[Londyn]]ie, zm. [[6 sierpnia]] [[1946]]) – [[Wielka Brytania|brytyjska]] [[tenis]]istka, sześciokrotna zwyciężczyni [[Wimbledon]]u w grze pojedynczej.


== Kariera tenisowa ==
== Kariera tenisowa ==
Grała w tenisa w klubie sportowym z londyńskiej dzielnicy Ealing – ''Ealing Lawn Tennis & Archery Club''. W 1884 uczestniczyła w inauguracyjnym turnieju wimbledońskim kobiet, dochodząc do półfinału. Rok później wygrała rywalizację pretendentek (tzw. ''All Comers'') i stanęła do walki z broniącą tytułu [[Maud Watson]], jednak właściwy finał (''challenge round'') przegrała 1:6, 5:7. Pierwsze zwycięstwo wimbledońskie w grze pojedynczej odniosła w 1886, rewanżując się Watson 6:3, 6:3. W kolejnych latach wielokrotnie występowała w meczach finałowych, przystępując do nich albo jako obrończyni tytułu, albo zwyciężczyni turnieju pretendentek. Zwycięstw w grze pojedynczej odniosła łącznie sześć, siedmiokrotnie kończyła mecz finałowy jako pokonana. Pięciokrotnie lepsza od niej w finale okazywała się [[Lottie Dod]] (najmłodsza mistrzyni Wimbledonu w 1887). Od 1888 występowała pod nazwiskiem małżeńskim Hillyard (mąż George Hillyard pełnił w latach 1907-1924 funkcję sekretarza ''All England Lawn Tennis & Crocquet Club'', organizatora turnieju wimbledońskiego).
Grała w tenisa w klubie sportowym z londyńskiej dzielnicy Ealing – ''Ealing Lawn Tennis & Archery Club''. W 1884 uczestniczyła w inauguracyjnym turnieju wimbledońskim kobiet, dochodząc do półfinału. Rok później wygrała rywalizację pretendentek (tzw. ''All Comers'') i stanęła do walki z broniącą tytułu [[Maud Watson]], jednak właściwy finał (''challenge round'') przegrała 1:6, 5:7. Pierwsze zwycięstwo wimbledońskie w grze pojedynczej odniosła w 1886, rewanżując się Watson 6:3, 6:3. W kolejnych latach wielokrotnie występowała w meczach finałowych, przystępując do nich albo jako obrończyni tytułu, albo zwyciężczyni turnieju pretendentek. Zwycięstw w grze pojedynczej odniosła łącznie sześć, siedmiokrotnie kończyła mecz finałowy jako pokonana<ref>{{Cytuj |autor = [[Zbigniew Dutkowski]] |tytuł = T – jak tenis |redaktor = Jan Lis |wydanie = I |miejsce = Warszawa |wydawca = [[Krajowa Agencja Wydawnicza]] |data = 1979 |rozdział = Boska Zuzanna| s = 78}}</ref>. Pięciokrotnie lepsza od niej w finale okazywała się [[Lottie Dod]] (najmłodsza mistrzyni Wimbledonu w 1887). Od 1888 występowała pod nazwiskiem małżeńskim Hillyard (mąż George Hillyard pełnił w latach 1907–1924 funkcję sekretarza ''All England Lawn Tennis & Crocquet Club'', organizatora turnieju wimbledońskiego).


Ostatni finał w grze pojedynczej osiągnęła w wieku 38 lat, w 1901. Starty kontynuowała w kolejnych latach, jeszcze w 1906 wygrywając (po raz drugi w karierze po 1899) grę podwójną. Ostatni raz uczestniczyła w Wimbledonie w 1912. Z powodzeniem startowała także w turniejach poza Anglią, wygrywając trzykrotnie międzynarodowe mistrzostwa Irlandii (1888, 1894, 1897) i dwukrotnie międzynarodowe mistrzostwa Niemiec (1897, 1900).
Ostatni finał w grze pojedynczej osiągnęła w wieku 38 lat, w 1901. Starty kontynuowała w kolejnych latach, jeszcze w 1906 wygrywając (po raz drugi w karierze po 1899) grę podwójną. Ostatni raz uczestniczyła w Wimbledonie w 1912. Z powodzeniem startowała także w turniejach poza Anglią, wygrywając trzykrotnie międzynarodowe mistrzostwa Irlandii (1888, 1894, 1897) i dwukrotnie międzynarodowe mistrzostwa Niemiec (1897, 1900).
Linia 58: Linia 59:
* '''1900''' 4:6, 6:4, 6:4 z Charlotte Cooper
* '''1900''' 4:6, 6:4, 6:4 z Charlotte Cooper
* 1901 2:6, 2:6 z Charlotte Cooper-Sterry
* 1901 2:6, 2:6 z Charlotte Cooper-Sterry

== Przypisy ==
{{Przypisy}}


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* {{Profile tenisowe|k|data=20 lipca 2015}}
* {{Profile tenisowe|k|data=20 lipca 2015}}
* {{Cytuj stronę | url = https://www.tennisfame.com/hall-of-famers/inductees/blanche-bingley-hillyard/ | tytuł = Sylwetka na stronie Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy | opublikowany = tennisfame.com | język = en | data dostępu = 2015-07-20}}
* {{Cytuj stronę |url = https://www.tennisfame.com/hall-of-famers/inductees/blanche-bingley-hillyard/ |tytuł = Sylwetka na stronie Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy |opublikowany = tennisfame.com |język = en |data dostępu = 2015-07-20}}


{{Triumfatorki Wimbledonu w grze pojedynczej (XIX wiek)}}
{{Triumfatorki Wimbledonu w grze pojedynczej (XIX wiek)}}

Wersja z 00:23, 25 wrz 2018

{{{imię i nazwisko}}}
Ilustracja
Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

3 listopada 1863
Londyn

Data śmierci

6 sierpnia 1946

Gra

praworęczna

Gra pojedyncza
Wimbledon

W (1886, 1889, 1894, 1897, 1899, 1900)

Gra podwójna
Wimbledon

W (1899, 1906)

Blanche Bingley, zamężna Hillyard (ur. 3 listopada 1863 w Londynie, zm. 6 sierpnia 1946) – brytyjska tenisistka, sześciokrotna zwyciężczyni Wimbledonu w grze pojedynczej.

Kariera tenisowa

Grała w tenisa w klubie sportowym z londyńskiej dzielnicy Ealing – Ealing Lawn Tennis & Archery Club. W 1884 uczestniczyła w inauguracyjnym turnieju wimbledońskim kobiet, dochodząc do półfinału. Rok później wygrała rywalizację pretendentek (tzw. All Comers) i stanęła do walki z broniącą tytułu Maud Watson, jednak właściwy finał (challenge round) przegrała 1:6, 5:7. Pierwsze zwycięstwo wimbledońskie w grze pojedynczej odniosła w 1886, rewanżując się Watson 6:3, 6:3. W kolejnych latach wielokrotnie występowała w meczach finałowych, przystępując do nich albo jako obrończyni tytułu, albo zwyciężczyni turnieju pretendentek. Zwycięstw w grze pojedynczej odniosła łącznie sześć, siedmiokrotnie kończyła mecz finałowy jako pokonana[1]. Pięciokrotnie lepsza od niej w finale okazywała się Lottie Dod (najmłodsza mistrzyni Wimbledonu w 1887). Od 1888 występowała pod nazwiskiem małżeńskim Hillyard (mąż George Hillyard pełnił w latach 1907–1924 funkcję sekretarza All England Lawn Tennis & Crocquet Club, organizatora turnieju wimbledońskiego).

Ostatni finał w grze pojedynczej osiągnęła w wieku 38 lat, w 1901. Starty kontynuowała w kolejnych latach, jeszcze w 1906 wygrywając (po raz drugi w karierze po 1899) grę podwójną. Ostatni raz uczestniczyła w Wimbledonie w 1912. Z powodzeniem startowała także w turniejach poza Anglią, wygrywając trzykrotnie międzynarodowe mistrzostwa Irlandii (1888, 1894, 1897) i dwukrotnie międzynarodowe mistrzostwa Niemiec (1897, 1900).

W 2013 roku została przyjęta do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.

Osiągnięcia w turnieju wimbledońskim

  • gra pojedyncza
    • zwycięstwa 1886, 1889, 1894, 1897, 1899, 1900
    • finały 1885, 1887, 1888, 1891, 1892, 1893, 1901
  • gra podwójna
    • zwycięstwa 1899, 1906
Finały Wimbledonu w grze pojedynczej
  • 1885 1:6, 5:7 z Maud Wilson
  • 1886 6:3, 6:3 z Maud Wilson
  • 1887 2:6, 0:6 z Charlotte Dod
  • 1888 3:6, 3:6 z Charlotte Dod
  • 1889 4:6, 8:6, 6:4 z Leną Rice
  • 1891 2:6, 1:6 z Charlotte Dod
  • 1892 1:6, 1:6 z Charlotte Dod
  • 1893 8:6, 1:6, 4:6 z Charlotte Dod
  • 1894 6:1, 6:1 z Edith Austin
  • 1897 5:7, 7:5, 6:2 z Charlotte Cooper (później zamężna Sterry)
  • 1899 6:2, 6:3 z Charlotte Cooper
  • 1900 4:6, 6:4, 6:4 z Charlotte Cooper
  • 1901 2:6, 2:6 z Charlotte Cooper-Sterry

Przypisy

  1. Zbigniew Dutkowski, Boska Zuzanna, [w:] Jan Lis (red.), T – jak tenis, wyd. I, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1979, s. 78.

Bibliografia