Kościół św. Mikołaja w Królewcu (staromiejski): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Świątynia chrześcijańska infobox}}
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne
Linia 70: Linia 70:
[[Plik:Altstadtkirche 1829.jpg|thumb|right|150px|Fara przed 1828 r.]]
[[Plik:Altstadtkirche 1829.jpg|thumb|right|150px|Fara przed 1828 r.]]


'''Kościół św. Mikołaja w [[Kaliningrad|Królewcu]]''' – dawny [[kościół (budynek)|kościół]] [[kościół farny|farny]] pod wezwaniem [[Mikołaj z Miry|św. Mikołaja]] na [[Stare Miasto (Królewiec)|Starym Mieście]] w [[Królewiec|Królewcu]], założony w [[1264]] r. i wielokrotnie przebudowywany. Znajdował się u stóp [[Zamek krzyżacki w Królewcu|Zamku Królewieckiego]] na późniejszym placu [[Wilhelm I Hohenzollern|Cesarza Wilhelma]]. Został rozebrany w latach [[1826]] - [[1828]] z powodu złego stanu technicznego. Był budowlą gotycka, halową, wzniesioną około 1360 r., sklepienia dopiero 1504-1537.Posiadał masywną wieżę zach., zwieńczona strzelistym hełmem. W [[1523]] były głoszone w nim pierwsze ewangelickie kazania przez mnicha Joh. Amandusa. W [[1575]] r. przed ołtarzem został tu pochowany [[Johannes Luther]] (1526-1575), pierworodny syn [[Marcin Luter|reformatora]]. Do bardziej znanych miejscowych duchownych należał [[Valentin Thilo (Starszy)]].
'''Kościół św. Mikołaja w [[Kaliningrad|Królewcu]]''' – dawny [[kościół (budynek)|kościół]] [[kościół farny|farny]] pod wezwaniem [[Mikołaj z Miry|św. Mikołaja]] na [[Stare Miasto (Królewiec)|Starym Mieście]] w [[Królewiec|Królewcu]], założony w [[1264]] r. i wielokrotnie przebudowywany. Znajdował się u stóp [[Zamek krzyżacki w Królewcu|Zamku Królewieckiego]] na późniejszym placu [[Wilhelm I Hohenzollern|Cesarza Wilhelma]]. Został rozebrany w latach [[1826]] - [[1828]] z powodu złego stanu technicznego. Był budowlą gotycka, halową, wzniesioną około 1360 r., sklepienia dopiero 1504-1537. Posiadał masywną wieżę zach., zwieńczoną strzelistym hełmem. W [[1523]] były głoszone w nim pierwsze ewangelickie kazania przez mnicha Joh. Amandusa. W [[1575]] r. przed ołtarzem został tu pochowany [[Johannes Luther]] (1526-1575), pierworodny syn [[Marcin Luter|reformatora]]. Do bardziej znanych miejscowych duchownych należał [[Valentin Thilo (Starszy)]].


=== Nowy kościół św. Mikołaja (Staromiejski) ===
Wezwanie św. Mikołaja nosił również filialny i cmentarny kościół na przedmieściu [[Steindamm (Królewiec)|Steindamm]], założony jako najstarsza świątynia miasta ok. 1255, w XVI-XIX w. służący Polakom-[[luteranizm|luteranom]]. Także w farze w XVI-XVIII w. odbywały się - obok niemieckich - także polskie nabożeństwa ewangelickie, odprawiane od [[1529]] przez ks. [[Jan Wnorowski|Jana Wnorowskiego]], a następnie przez duchownych ze Steindamm.
W dniu [[15 października]] [[1845]] r. odbyła się [[Konsekracja kościoła|konsekracja]] nowego kościoła staromiejskiego (niem. Altstädtische Kirche) przy ulicy Pocztowej (Poststrasse). Zostało on wzniesiony według projektu [[Karl Friedrich Schinkel|Karla Friedricha Schinkla]] w stylu [[neogotyk|neogotyckim]] na rzucie [[krzyż grecki|krzyża greckiego]], z wysoką [[wieża|wieżą]] od wschodu. Przeniesiono do niego większość wyposażenia ze starego kościoła (m. in. ołtarz z 1606 i wiszący świecznik maryjny z rogów jelenich).
Kościół miał 3 dzwony z lat [[1469]], [[1622]] i [[1711]].


Został zniszczony [[28 sierpnia]] [[1944]] przez [[Royal Air Force|angielskie lotnictwo]]. Dalsze zniszczenia spowodowała [[Armia Czerwona]] w czasie ataku na miasto. Po wojnie kościół został rozebrany w połowie lat 50.


=== Kościół św. Mikołaja w Steindamm ===
[[15 października]] [[1845]] r. odbyła się [[Konsekracja kościoła|konsekracja]] nowego kościoła staromiejskiego (niem. Altstädtische Kirche) przy ulicy Pocztowej (Poststr.). Zostało on wzniesiony według projektu [[Karl Friedrich Schinkel|Karla Friedricha Schinkla]] w stylu [[neogotyk|neogotyckim]] na rzucie [[krzyż grecki|krzyża greckiego]], z wysoką [[wieża|wieżą]] od wschodu. Przeniesiono do niego większość wyposażenia ze starego kościoła (m. in. ołtarz z 1606 i wiszący świecznik maryjny z rogów jelenich).
Wezwanie św. Mikołaja nosił również filialny i cmentarny kościół na przedmieściu [[Steindamm (Królewiec)|Steindamm]], założony jako najstarsza świątynia miasta ok. 1255, w XVI-XIX w. służący Polakom-[[luteranizm|luteranom]]. Także w farze w XVI-XVIII w. odbywały się - obok niemieckich - także polskie nabożeństwa ewangelickie, odprawiane od [[1529]] przez ks. [[Jan Wnorowski|Jana Wnorowskiego]], a następnie przez duchownych ze Steindamm.
Kościół miał 3 dzwony z lat [[1469]], [[1622]] i [[1711]].

Został zniszczony [[28 sierpnia]] [[1944]] przez [[Royal Air Force|angielskie lotnictwo]]. Dalsze zniszczenia spowodowała [[Armia Czerwona]] w czasie ataku na miasto. Po wojnie kościół został rozebrany w połowie lat 50.





Wersja z 16:51, 3 lip 2019

Staromiejski kościół św. Mikołaja w Królewcu
Altstädtische Kirche in Königsberg
Ilustracja
Nowy kościół staromiejski w Królewcu w 1845 r.
Państwo

 Prusy

Miejscowość

Królewiec

Wyznanie

luterańskie

Kościół

ewangelicki

Położenie na mapie obwodu królewieckiego
Mapa konturowa obwodu królewieckiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Dawna lokalizacja kościoła”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Dawna lokalizacja kościoła”
Ziemia54°42′46,65″N 20°30′33,79″E/54,712958 20,509386
Dawny kościół Staromiejski na fragmencie panoramy Królewca z 1613 r. (w głębi wieża Zamku Królewieckiego).
Fara przed 1828 r.

Kościół św. Mikołaja w Królewcu – dawny kościół farny pod wezwaniem św. Mikołaja na Starym Mieście w Królewcu, założony w 1264 r. i wielokrotnie przebudowywany. Znajdował się u stóp Zamku Królewieckiego na późniejszym placu Cesarza Wilhelma. Został rozebrany w latach 1826 - 1828 z powodu złego stanu technicznego. Był budowlą gotycka, halową, wzniesioną około 1360 r., sklepienia dopiero 1504-1537. Posiadał masywną wieżę zach., zwieńczoną strzelistym hełmem. W 1523 były głoszone w nim pierwsze ewangelickie kazania przez mnicha Joh. Amandusa. W 1575 r. przed ołtarzem został tu pochowany Johannes Luther (1526-1575), pierworodny syn reformatora. Do bardziej znanych miejscowych duchownych należał Valentin Thilo (Starszy).

Nowy kościół św. Mikołaja (Staromiejski)

W dniu 15 października 1845 r. odbyła się konsekracja nowego kościoła staromiejskiego (niem. Altstädtische Kirche) przy ulicy Pocztowej (Poststrasse). Zostało on wzniesiony według projektu Karla Friedricha Schinkla w stylu neogotyckim na rzucie krzyża greckiego, z wysoką wieżą od wschodu. Przeniesiono do niego większość wyposażenia ze starego kościoła (m. in. ołtarz z 1606 i wiszący świecznik maryjny z rogów jelenich). Kościół miał 3 dzwony z lat 1469, 1622 i 1711.

Został zniszczony 28 sierpnia 1944 przez angielskie lotnictwo. Dalsze zniszczenia spowodowała Armia Czerwona w czasie ataku na miasto. Po wojnie kościół został rozebrany w połowie lat 50.

Kościół św. Mikołaja w Steindamm

Wezwanie św. Mikołaja nosił również filialny i cmentarny kościół na przedmieściu Steindamm, założony jako najstarsza świątynia miasta ok. 1255, w XVI-XIX w. służący Polakom-luteranom. Także w farze w XVI-XVIII w. odbywały się - obok niemieckich - także polskie nabożeństwa ewangelickie, odprawiane od 1529 przez ks. Jana Wnorowskiego, a następnie przez duchownych ze Steindamm.


Linki zewnętrzne

Bibliografia

  • Caspar Stein, Das Alte Königsberg. Eine ausführliche Beschreibung der drei Städte Königsberg... anno 1644, Hamburg, Verein für Familienforschung in Ost- und Westpreussen, 1998, ISBN 3-931577-14-7 (reprint wyd. Königsberg 1911)
  • Carl von Lorck, Dome, Kirchen und Klöster in Ost- und Westpreussen. Nach alten Vorlagen, 2. unver. Aufl., Frankfurt am Main, Weidlich, 1982, ISBN 3-8035-1163-1
  • Prusy Wschodnie - dokumentacja historycznej prowincji. Zbiory fotograficzne dawnego Urzędu Konserwatora Zabytków w Królewcu = Ostpreussen - Dokumentation einer historischen Provinz. Die photographische Sammlung des Provinzialdenkmalamtes in Königsberg, oprac. i red. bazy danych Jan Przypkowski, Warszawa, Instytut Sztuki PAN, [2006], ISBN 83-89101-44-0