Gustav Anton von Wietersheim: Różnice pomiędzy wersjami

Gustav Anton von Wietersheim
	Generał piechoty
Data i miejsce urodzenia	11 lutego 1884 ; Breslau
Data i miejsce śmierci	25 kwietnia 1974 ; Bonn
	Przebieg służby
Lata służby	1902 - 1942
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego; Reichswehra; Wehrmacht
Jednostki	29 Dywizja Piechoty (w latach 1936-1938) ; 14 Korpus Pancerny (w latach 1942-1943)
Stanowiska	dowódca 14 Korpusu Zmechanizowanego
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa, kampania wrześniowa, bitwa pod Kockiem, kampania francuska, Operacja Barbarossa, Operacja Fall Blau, bitwa stalingradzka,
	Odznaczenia

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 11:11, 2 paź 2019

Gustav Anton von Wietersheim (ur. 11 lutego 1884 roku we Wrocławiu, zm. 25 kwietnia 1974 roku w Bonn) - niemiecki generał, dowódca 14 Korpusu Zmotoryzowanego^[1].

W 1903 r. został porucznikiem. Na początku I wojny światowej został awansowany na kapitana. W 1925 roku został awansowany na majora. Następnie pracował w Ministerstwie Obrony Rzeszy. W lutym 1929 r. objął batalion 17 Pułku Piechoty w Goslarze, a w 1930 roku został awansowany do stopnia podpułkownika. W 1932 r. został szefem sztabu 3. Dywizji Kawalerii, a w 1933 roku mianowany pułkownikiem i dowódcą 3. Dywizji Piechoty. W 1934 roku został przeniesiony do Ministerstwa Obrony Rzeszy. Awansowany na generała porucznika w kwietniu 1936 r i objął dowództwo nad 29. Dywizją Piechoty Zmotoryzowanej.

W 1938 r. Wietersheim został awansowany na generała piechoty i objął jako dowódca nowo utworzony XIV Korpus Armijny w Magdeburgu, w skład którego weszła jego 29. Dywizja Piechoty Zmot.

Podczas kampanii polskiej w 1939 roku dowodził wojskami niemieckimi w bitwie pod Kockiem między 2 a 6 października, która była ostatnią bitwą kampanii.

W 1940 r. brał udział w kampanii francuskiej, a w 1941 r. w kampanii bałkańskiej. Na początku wojny przeciwko Związkowi Radzieckiemu jego korpus podporządkowano 1 Armii Pancernej, wchodzącej w skład Grupy Armii Południe. Von Wietersheim wziął udział m.in. w bitwie pod Humaniem i w bitwie o Kijów. Zimą 1941/42 jego korpus bronił pozycji na rzece Mius na wschodniej Ukrainie. 21 czerwca 1942 r. Korpus został przemianowany na XIV Korpus Pancerny i podporządkowany niemieckiej 6 Armii w sierpniu 1942 r. podczas bitwy pod Stalingradem. W połowie września 1942 r. von Wietersheim został zdymisjonowany przez Hitlera, ponieważ ponownie zaproponował rezygnację z ataku na Stalingrad, w związku z czym musiał opuścić XIV Korpus Pancerny w ciągu dwudziestu czterech godzin. Jego następcą został generał Hans-Valentin Hube. Wietersheim został przeniesiony do rezerwy. Wiosną 1945 roku dobrowolnie zaciągnął się do Volkssturmu.

Po wojnie zeznawał jako świadek w procesach norymberskich.

Przypisy

↑ Samuel W. Mitcham, The Panzer Legions: A Guide to the German Army Tank Divisions of World War II and Their Commanders (Westport: Greenwood Publishing Group, 2000), 263.

[1] Samuel W. Mitcham, The Panzer Legions: A Guide to the German Army Tank Divisions of World War II and Their Commanders (Westport: Greenwood Publishing Group, 2000), 263.

[1]

@@ Linia 23: / Linia 23: @@
 }}
 '''Gustav Anton von Wietersheim''' (ur. [[11 lutego]] [[1884]] roku we [[Wrocław]]iu, zm. [[25 kwietnia]] [[1974]] roku w [[Bonn]]) - [[niemiecki]] [[generał]], dowódca 14 Korpusu Zmotoryzowanego<ref>Samuel W. Mitcham, ''The Panzer Legions: A Guide to the German Army Tank Divisions of World War II and Their Commanders (Westport'': Greenwood Publishing Group, 2000), 263.</ref>.
+W 1903 r. został porucznikiem. Na początku [[I wojna światowa|I wojny światowej]] został awansowany na kapitana. W 1925 roku został awansowany na majora. Następnie pracował w Ministerstwie Obrony Rzeszy. W lutym 1929 r. objął batalion 17 Pułku Piechoty w [[Goslar|Goslarze]], a w 1930 roku został awansowany do stopnia podpułkownika. W 1932 r. został szefem sztabu 3. Dywizji Kawalerii, a w 1933 roku mianowany pułkownikiem i dowódcą 3. Dywizji Piechoty. W 1934 roku został przeniesiony do Ministerstwa Obrony Rzeszy. Awansowany na generała porucznika w kwietniu 1936 r i objął dowództwo nad [[29 Dywizja Piechoty (III Rzesza)|29. Dywizją Piechoty Zmotoryzowanej]].
+W 1938 r. Wietersheim został awansowany na generała piechoty i objął jako dowódca nowo utworzony [[XIV Korpus Armijny (III Rzesza)|XIV Korpus Armijny]] w Magdeburgu, w skład którego weszła jego 29. Dywizja Piechoty Zmot.
+Podczas kampanii polskiej w 1939 roku dowodził wojskami niemieckimi w [[Bitwa pod Kockiem (1939)|bitwie pod Kockiem]] między 2 a 6 października, która była ostatnią bitwą kampanii.
+W 1940 r. brał udział w [[Kampania francuska 1940|kampanii francuskiej]], a w 1941 r. w [[Kampania bałkańska|kampanii bałkańskiej]]. Na początku wojny przeciwko Związkowi Radzieckiemu jego korpus podporządkowano [[1 Armia Pancerna (III Rzesza)|1 Armii Pancernej]], wchodzącej w skład [[Grupa Armii Południe|Grupy Armii Południe]]. Von Wietersheim wziął udział m.in. w [[Bitwa pod Humaniem|bitwie pod Humaniem]] i w [[Bitwa o Kijów (1941)|bitwie o Kijów]]. Zimą 1941/42 jego korpus bronił pozycji na rzece [[Mius]] na wschodniej Ukrainie. 21 czerwca 1942 r. Korpus został przemianowany na XIV Korpus Pancerny i podporządkowany niemieckiej [[6 Armia (III Rzesza)|6 Armii]] w sierpniu 1942 r. podczas [[Bitwa pod Stalingradem|bitwy pod Stalingradem]]. W połowie września 1942 r. von Wietersheim został zdymisjonowany przez Hitlera, ponieważ ponownie zaproponował rezygnację z ataku na Stalingrad, w związku z czym musiał opuścić XIV Korpus Pancerny w ciągu dwudziestu czterech godzin. Jego następcą został generał [[Hans Hube|Hans-Valentin Hube]]. Wietersheim został przeniesiony do rezerwy. Wiosną 1945 roku dobrowolnie zaciągnął się do [[Volkssturm|Volkssturmu]].
+Po wojnie zeznawał jako świadek w [[Procesy norymberskie|procesach norymberskich]].
 == Przypisy ==