Aleksander Koriatowic: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: poprawki kursywy w linkach oraz przeniesienie {{lang}} poza linki |
drobne merytoryczne |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Aleksander Koriatowic posiadał [[wołost]] [[Trembowla|trembowelsku]], którą otrzymał od wielkiego księcia [[Lubart]]a po 1340. Po zajęciu ziem ruskich przez króla Kazimierza Wielkiego (1340) został jego [[wasal]]em<ref>[[Łeontij Wojtowycz]]: ''[http://web.archive.org/web/20170929231225/http://shron.chtyvo.org.ua/Voitovych_Leontii/Podilske_kniazivstvo_XIV-pochatok_XV_st.pdf Podilske kniaziwstvo (XIV - poczatok XV st)]'' W: ''Udilni kniaziwstwa Riurykowycziw i Gedyminowycziw u XII-XVI st. Istoryko-heneałohiczne doslidżennia.'' Lwów, 1996, s. 109. {{ISBN|966-02-0006-4 }}. {{lang|uk}}</ref>. Najprawdopodobniej około 1366 przyjął wyznanie [[katolicyzm|katolickie]]<ref>Henryk Paszkiewicz dawniej twierdził że prawdopodobnie w 1349-1350 → zob. Henryk Paszkiewicz: ''Aleksander Korjatowicz, wnuk w. ks. Litwy, Giedymina'', s. 63.</ref>. W 1366 otrzymał od [[Władcy Polski|króla polskiego]] [[Kazimierz III Wielki|Kazimierza Wielkiego]] jako lenno ziemie włodzimierską i łucką. W 1371, po przejęciu władzy w księstwie przez [[Lubart|Lubarta Giedyminowica]], wraz z bratem [[Jerzy Koriatowic|Jerzym]] objął władzę na Podolu. Po śmierci Jerzego Aleksander przejął całkowitą kontrolę nad ziemią podolską. Zgodnie z przekazem latopisów litewsko-ruskich, Aleksander Koriatowic zginął w bitwie z [[Tatarzy|Tatarami]]<ref>[[Łeontij Wojtowycz]] twierdzi że ok. 1380</ref>. Nie wiadomo, czy był żonaty i czy pozostawił potomstwo. |
Aleksander Koriatowic posiadał [[wołost]] [[Trembowla|trembowelsku]], którą otrzymał od wielkiego księcia [[Lubart]]a po 1340. Po zajęciu ziem ruskich przez króla Kazimierza Wielkiego (1340) został jego [[wasal]]em<ref>[[Łeontij Wojtowycz]]: ''[http://web.archive.org/web/20170929231225/http://shron.chtyvo.org.ua/Voitovych_Leontii/Podilske_kniazivstvo_XIV-pochatok_XV_st.pdf Podilske kniaziwstvo (XIV - poczatok XV st)]'' W: ''Udilni kniaziwstwa Riurykowycziw i Gedyminowycziw u XII-XVI st. Istoryko-heneałohiczne doslidżennia.'' Lwów, 1996, s. 109. {{ISBN|966-02-0006-4 }}. {{lang|uk}}</ref>. Najprawdopodobniej około 1366 przyjął wyznanie [[katolicyzm|katolickie]]<ref>Henryk Paszkiewicz dawniej twierdził że prawdopodobnie w 1349-1350 → zob. Henryk Paszkiewicz: ''Aleksander Korjatowicz, wnuk w. ks. Litwy, Giedymina'', s. 63.</ref><ref>{{Cytuj |autor = Adam Szweda |tytuł = Okoliczności wizyty króla Kazimierza Wielkiego w Malborku w 1365 r. /Circumstances of the visit of Casimir the Great in Marienburg in 1365 (Roczniki Historyczne 77, 2011) |data dostępu = 2019-10-07 |url = https://www.academia.edu/9175093/Okoliczno%C5%9Bci_wizyty_kr%C3%B3la_Kazimierza_Wielkiego_w_Malborku_w_1365_r._Circumstances_of_the_visit_of_Casimir_the_Great_in_Marienburg_in_1365_Roczniki_Historyczne_77_2011_ |język = en}}</ref>. W 1366 otrzymał od [[Władcy Polski|króla polskiego]] [[Kazimierz III Wielki|Kazimierza Wielkiego]] jako lenno ziemie włodzimierską i łucką. W 1371, po przejęciu władzy w księstwie przez [[Lubart|Lubarta Giedyminowica]], wraz z bratem [[Jerzy Koriatowic|Jerzym]] objął władzę na Podolu. Po śmierci Jerzego Aleksander przejął całkowitą kontrolę nad ziemią podolską. Zgodnie z przekazem latopisów litewsko-ruskich, Aleksander Koriatowic zginął w bitwie z [[Tatarzy|Tatarami]]<ref>[[Łeontij Wojtowycz]] twierdzi że ok. 1380</ref>. Nie wiadomo, czy był żonaty i czy pozostawił potomstwo. |
||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
Wersja z 13:14, 7 paź 2019
Aleksander (zm. między 30 stycznia 1378 a 1382) – syn księcia Nowogródka Koriata Giedyminowicza, książę włodzimierski, łucki i podolski.
Życiorys
Aleksander Koriatowic posiadał wołost trembowelsku, którą otrzymał od wielkiego księcia Lubarta po 1340. Po zajęciu ziem ruskich przez króla Kazimierza Wielkiego (1340) został jego wasalem[1]. Najprawdopodobniej około 1366 przyjął wyznanie katolickie[2][3]. W 1366 otrzymał od króla polskiego Kazimierza Wielkiego jako lenno ziemie włodzimierską i łucką. W 1371, po przejęciu władzy w księstwie przez Lubarta Giedyminowica, wraz z bratem Jerzym objął władzę na Podolu. Po śmierci Jerzego Aleksander przejął całkowitą kontrolę nad ziemią podolską. Zgodnie z przekazem latopisów litewsko-ruskich, Aleksander Koriatowic zginął w bitwie z Tatarami[4]. Nie wiadomo, czy był żonaty i czy pozostawił potomstwo.
Przypisy
- ↑ Łeontij Wojtowycz: Podilske kniaziwstvo (XIV - poczatok XV st) W: Udilni kniaziwstwa Riurykowycziw i Gedyminowycziw u XII-XVI st. Istoryko-heneałohiczne doslidżennia. Lwów, 1996, s. 109. ISBN 966-02-0006-4. (ukr.)
- ↑ Henryk Paszkiewicz dawniej twierdził że prawdopodobnie w 1349-1350 → zob. Henryk Paszkiewicz: Aleksander Korjatowicz, wnuk w. ks. Litwy, Giedymina, s. 63.
- ↑ Adam Szweda, Okoliczności wizyty króla Kazimierza Wielkiego w Malborku w 1365 r. /Circumstances of the visit of Casimir the Great in Marienburg in 1365 (Roczniki Historyczne 77, 2011) [online] [dostęp 2019-10-07] (ang.).
- ↑ Łeontij Wojtowycz twierdzi że ok. 1380
Bibliografia
- Henryk Paszkiewicz: Aleksander Korjatowicz, wnuk w. ks. Litwy, Giedymina. W Polski Słownik Biograficzny. T. 1, zeszyt 1. Warszawa — Kraków — Łódź — Poznań — Wilno — Zakopane : Nakładem Polskiej Akademji Umiejętności, Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 63-64.
- Jan Tęgowski: Pierwsze pokolenia Giedyminowiczów. Poznań – Wrocław: Wydawnictwo Historyczne, 1999, ss. 171–175. ISBN 83-913563-1-0.
- Łeontij Wojtowycz: Гедиміновичі. Корятовичі // Князівські династії Східної Європи (кінець IX — початок XVI ст.): склад, суспільна і політична роль: Історико-генеалогічне дослідження. Lwów, 2000. (ukr.)