Andrzej Kazimierz Zawisza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Kazimierz Zawisza
Ilustracja
Herb
Łabędź
Data śmierci

23 czerwca 1678

Żona

Aleksandra Ogińska

Andrzej Kazimierz Zawisza Kieżgajło herbu Łabędź (zm. 23 czerwca 1678 roku) – pisarz wielki litewski w 1650 roku, starosta miński w 1638 i starosta czeczerski.

Poseł na sejm 1643 roku, sejm 1645 roku, sejm 1646 roku[1]. Jako poseł na sejm konwokacyjny 1648 roku z województwa mińskiego był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 31 lipca 1648 roku[2]. Poseł na sejm 1649/1650 roku, poseł sejmiku słonimskiego na sejm zwyczajny 1652 roku, poseł sejmiku brasławskiego na sejm 1661 roku[3]. Członek konfederacji tyszowieckiej 1655 roku. Na sejmie 1661 roku wyznaczony z Koła Poselskiego komisarzem do zapłaty wojsku Wielkiego Księstwa Litewskiego[4]. W 1674 roku był elektorem Jana III Sobieskiego z województwa mińskiego[5]. Poseł na sejm koronacyjny 1676 roku[6].

Aleksandra Ogińska żona Andrzeja Kazimierza

Syn pisarza wielkiego litewskiego, kasztelana wileńskiego Krzysztofa Kieżgajło Zawiszy i Katarzyny Konstancji z Tyszkiewiczów, córki wojewody brzeskiego Jana Eustachego Tyszkiewicza i Zofii z ks. Wiśniowieckich. Wnuk podskarbiego wielkiego litewskiego Andrzeja Zawiszy i podstolanki mścisławskiej Zoffi z Wołłowiczów.

Miał siostry: Teklę (zmarłą w mińskim klasztorze bernardynek) i Annę Konstancję, żonę Feliksa Paca, podkomorzego wielkiego litewskiego; oraz brata Jana Jerzego, rotmistrza królewskiego, starostę brasławskiego, ożenionego z Apolonią Kryszpin-Kirszensztein (córką podskarbiego wielkiego litewskiego Hieronima Kryszpina-Kirszenszteina i Anny z Młockich) - rodziców Anny Zawiszy Kieżgajło I v. za Czerniewskim IIv. za Piotrem Stanisławem hr. Tarnowskim IIIv. za Krzysztofem Benedyktem Niemirowiczem-Szczyttem, kasztelanem smoleńskim.

Poślubił Helenę Aleksandrę ks. Ogińską, córkę kasztelana trockiego Aleksandra i wojewodzianki parnawskiej Katarzyny ks. Połubińskiej. Miał z nią córkę Annę, żonę kasztelana trockiego Marcina Michała Kryszpina-Kirszenszteina (syna podskarbiego wielkiego litewskiego Hieronima Kryszpina-Kirszenszteina i Anny z Młockich) oraz synów:

1) Jana Michała (1658–1685), starostę mińskiego, ożenionego z pędsędkówną mińską Różą Wołodkowicz (córką Stefana i Róży z d. Slizień; siostrą stryjeczną kasztelanowej Petroneli z Wołodkowiczów Iv. za Józefem Niemirowiczem-Szczyttem, kasztelanem mścisławskim, IIv. za Szymonem Syruciem, kasztelanem witebskim)[7];

2) Kazimierza (1659–1684), zmarłego bezżennie

3) Krzysztofa Stanisława, wojewodę mińskiego, słynnego pamiętnikarza, ożenionego z krajczanką w. litewską Teresą Różą Tyszkiewicz[8].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Kersten, Z badań nad konfederacją tyszowiecką, w: Rocznik Lubelski, t. I, Lublin 1958, s. 116.
  • Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba. Kórnik 1994, s. 252.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jan Dzięgielewski, Izba poselska w systemie władzy Rzeczypospolitej w czasach Władysława IV, Warszawa 1992, s. 182.
  2. Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 87.
  3. Stefania Ochmann-Staniszewska, Zdzisław Staniszewski, Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana Kazimierza Wazy. Prawo - doktryna - praktyka, tom II, Wrocław 2000, s. 398.
  4. Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 369.
  5. Suffragia Woiewodztw, y Ziem Koronnych, y Wielkiego Xięstwá Litewskiego, zgodnie na Naiaśnieyszego Jana Trzeciego Obránego Krola Polskiego, Wielkiego Xiążęćiá Litewskiego, Ruskiego, Pruskiego, Mázowieckiego, Zmudzkiego, Inflantskiego, Smolenskiego, Kijowskiego, Wołhynskiego, Podolskiego, Podláskiego, y Czerniechowskiego Dáne między Wárszawą á Wolą / Dnia Dwudziestego pierwszego Máiá / Roku 1674, [b.n.s.]
  6. Krystyn Matwijowski, Pierwsze sejmy z czasów Jana III Sobieskiego, Wrocław 1976, s. 248.
  7. T.Żychliński, Złota Księga Szlachty Polskiej, Rocznik V, Poznań 1883, s. 423-424
  8. T.Żychliński, Złota Księga Szlachty Polskiej, Rocznik XII, Poznań 1890, s. 300-302, 321-322