Oriol Servià

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oriol Servià
Ilustracja
Oriol Servià w sezonie 2008
Imię i nazwisko

Oriol Servià i Imbers

Państwo

 Hiszpania

Data i miejsce urodzenia

13 lipca 1974
Pals

Sukcesy

1999: Indy Lights (mistrz)
2005: Champ Car (wicemistrz)

Strona internetowa

Oriol Servià i Imbers (ur. 13 lipca 1974 roku w Pals) – hiszpański kierowca wyścigowy, wicemistrz serii Champ Car w 2005 roku. Obecnie startuje w serii IRL IndyCar Series. Syn Salvadora Servii, kierowcy rajdowego startującego w przeszłości w mistrzostwach świata oraz Rajdach Dakaru.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Oriol Servià podczas treningów przed Indianapolis 500 (2008)

Początki kariery[edytuj | edytuj kod]

Rozpoczął ściganie od gokartów na lokalnym torze kartingowym. W wieku 19 lat zaczął startować w Formule 3. W 1998 roku, przeniósł się do Stanów Zjednoczonych aby startować w serii Indy Lights, a w 1999 roku wygrał tę serię wyścigową.

CART/Champ Car[edytuj | edytuj kod]

W 2000 roku zadebiutował w serii CART w zespole PPI Motorsports (w którym jeździł razem z Cristiano da Mattą). W swoim pierwszym sezonie startów udało mu się raz zająć trzecie miejsce (wyścig w Detroit), a cały sezon zakończyć na 15. miejscu (na drugim wśród nowicjuszy). W kolejnym sezonie wystartował w barwach debiutującego zespołu Sigma Autosport. Najlepsze wyniki to dwa piąte miejsca i 19. miejsce na koniec sezonu.

Sezon 2002 rozpoczął w barwach zespołu PacWest Racing, jednak po trzech wyścigach zespół wycofał się z rywalizacji z braku funduszów. Dla Oriola okazja do ponownego ścigania się pojawiła się w połowie sezonu w zespole Patrick Racing, który właśnie zwolnił Townsenda Bella. Sezon ten Hiszpan zakończył na 16. pozycji. W 2003 roku kontynuował starty w tym samym zespole z coraz lepszymi efektami, trzykrotnie meldował się na podium (dwa razy drugi, raz trzeci) i na koniec sezonu zajął siódme miejsce w klasyfikacji generalnej.

W sezonie 2004 znalazł zatrudnienie w słabszym zespole Dale Coyne Racing, dla którego wywalczył kilka bardzo dobrych wyników (w tym trzecie miejsce w wyścigu na torze Laguna Seca), a cały sezon zakończył na 10. miejscu. W następnym roku kontynuował starty w zespole Dale’a Coyne’a, ale przed trzecim wyścigiem sezonu zgłosił się do niego zespół Newman/Haas Racing, który szukał zastępcy dla kontuzjowanego Bruno Junqueiry. Hiszpan momentalnie stał się czołowym kierowcą praktycznie w każdym starcie stającym na podium (w sumie 7 razy), po raz pierwszy wygrał wyścig Champ Car i zdobył tytuł wicemistrza ustępując jedynie Sébastienowi Bourdais.

Sezon 2006 spędził w zespole PKV Racing zajmując 11. miejsce na koniec sezonu. W 2007 roku zatrudnił go zespół Forsythe Racing, początkowo jako zastępcę kontuzjowanego Paula Tracy, a później jako następcę słabo spisującego się Mario Domíngueza. Dobre wyniki, w tym trzykrotne podium, pozwoliły mu zająć 6. miejsce w klasyfikacji kierowców.

IRL IndyCar Series[edytuj | edytuj kod]

Rok 2008 zaczął się od połączenia serii Champ Car i IRL. Servià podpisał już wcześniej kontrakt z zespołem KV Racing Technology i w barwach tego zespołu wystartował do nowego sezonu IRL IndyCar Series będącej wynikiem połączenia serii. Pomimo trudnego sezonu dla wszystkich zespołów i kierowców ścigających się dotychczas w Champ Car, Hiszpan zanotował kilka dobrych występów (m.in. 6 razy był w najlepszej piątce) i okazał się najlepszym kierowcą przechodzącym z Champ Car zajmując w klasyfikacji generalnej 9. miejsce.

W sezonie 2009 nie znalazł dla siebie miejsca z początkiem sezonu, jednak skorzystał z okazji jednorazowego startu w zespole Rahal Letterman Racing na Indianapolis 500. Na kolejne okazje startów musiał poczekać do drugiej części sezonu. Wtedy to zatrudnił go zespół Newman/Haas/Lanigan Racing na miejsce Roberta Doornbosa, który w tym samym czasie przeszedł do HVM Racing.

W sezonie 2010 pozostawał bez zatrudnienia, a w 2011 ponownie wystartował w zespole Newman/Haas Racing (który wrócił do swojej dawnej nazwy).

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Indianapolis 500[edytuj | edytuj kod]

Rok Nadwozie Silnik Start Wynik Uwagi
2002 Dallara Infiniti Nie zakwalifikował się
2008 Dallara Honda 25 11
2009 Dallara Honda 25 26 Ciśnienie paliwa
2011 Dallara Honda 3 6
2012 Dallara Chevrolet 27 4

Podsumowanie[edytuj | edytuj kod]

Sezon Seria Zespół Starty PP Zwyc. Punkty Pozycja
1998 Indy Lights Dorricott Racing 14 0 0 73 7.
1999 Indy Lights Dorricott Racing 12 3 0 130 1.
2000 CART PPI Motorsports 20 0 0 60 15.
2001 CART Sigma Autosport 20 0 0 42 19.
2002 CART PacWest Racing 3 0 0 44 16.
Patrick Racing 10 0 0
2003 CART Patrick Racing 18 0 0 108 7.
2004 Champ Car Dale Coyne Racing 14 0 0 199 10.
2005 Champ Car Dale Coyne Racing 2 0 0 288 2.
Newman/Haas Racing 11 1 1
2006 Champ Car PKV Racing 14 0 0 196 11.
2007 Champ Car Forsythe Racing 11 0 0 237 6.
PKV Racing 2 0 0
2008 IRL IndyCar Series KV Racing Technology 18 0 0 358 9.
2009 IRL IndyCar Series Rahal Letterman Racing 1 0 0 115 21.
Newman/Haas/Lanigan Racing 4 0 0
2011 IZOD IndyCar Series Newman/Haas Racing 17 0 0 425 4.
2012 IZOD IndyCar Series Dreyer & Reinbold Racing 15 0 0 287 13.
2013 IZOD IndyCar Series Dreyer & Reinbold Racing 12 0 0 233 22.
2014 Verizon IndyCar Series Rahal Letterman Lanigan Racing 4 0 0 8 24.
2014/2015 Formuła E Dragon Racing 4 1 0 16 19.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]