Barbara Jagiellonka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Barbara Jagiellonka
Ilustracja
ilustracja herbu
księżna Saksonii
Okres

od 12 września 1500
do 15 lutego 1534

Jako żona

Jerzego

Poprzedniczka

Sydonia z Podiebradów

Następczyni

Katarzyna Meklemburg

Dane biograficzne
Dynastia

Jagiellonowie

Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1478
Sandomierz

Data i miejsce śmierci

15 lutego 1534
Drezno

Data pogrzebu

23 lutego 1534

Ojciec

Kazimierz IV Jagiellończyk

Matka

Elżbieta Rakuszanka

Rodzeństwo

Władysław II Jagiellończyk
Jadwiga
Kazimierz
Jan I Olbracht
Aleksander Jagiellończyk
Zofia Jagiellonka
Elżbieta
Zygmunt I Stary
Fryderyk
Elżbieta
Anna Jagiellonka
Elżbieta

Mąż

Jerzy Brodaty

Dzieci

Krzysztof,
Jan,
Wolfgang,
Anna,
Krzysztof,
Agnieszka,
Fryderyk,
Krystyna,
Magdalena,
Małgorzata

Barbara Jagiellonka (ur. 15 lipca 1478 w Sandomierzu, zm. 15 lutego 1534 w Dreźnie)[1]królewna polska, księżniczka litewska, księżna Saksonii od 1500 r. jako żona Jerzego Brodatego, córka Kazimierza Jagiellończyka i Elżbiety Rakuszanki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Barbara urodziła się 15 lipca 1478 r. jako szósta córka Kazimierza IV Jagiellończyka, króla Polski i wielkiego księcia Litwy oraz Elżbiety Rakuszanki, królewny czesko-węgierskiej. Ze strony ojca jej dziadkami byli Władysław Jagiełło i Zofia Holszańska, natomiast ze strony matki była wnuczką Albrechta Habsburga i Elżbiety Luksemburskiej[1]. Barbara miała dwanaścioro rodzeństwa, z czego dwie siostry zmarły w dzieciństwie[1]. Królewna została ochrzczona 26 lipca 1478 r. przez biskupa krakowskiego Jana Rzeszowskiego w kościele Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Sandomierzu[1].

11 sierpnia 1496 r. w Krakowie Barbara została zaręczona z synem i następcą księcia Saksonii Albrechta Odważnego, Jerzym[1]. Jan Olbracht określił posag siostry na 32 tysiące florenów węgierskich[1]. W październiku lub 21 listopada 1496 r. w kościele Świętego Tomasza w Lipsku doszło do zawarcia związku małżeńskiego pomiędzy królewną a Jerzym[1]. W 1500 r. jej mąż po śmierci swego ojca został księciem Saksonii.

Barbara zmarła 15 lutego 1534 r. w Dreźnie i została pochowana 8 dni później w podziemiach kaplicy Świętego Jerzego w katedrze w Miśni[1]. W testamencie z 2 września 1531 r. zapisała majątek swojemu mężowi, zaś kolegiacie w Miśni przekazała złoty krzyż[1]. Wdowiec po Barbarze nie ożenił się ponownie i zmarł 5 lat później[1]. Następnym księciem Saksonii został szwagier Barbary, gdyż każdy z jej synów zmarł przed ojcem.

Potomstwo[edytuj | edytuj kod]

Z małżeństwa Barbary i Jerzego Brodatego pochodziło dziesięcioro dzieci:

  • Krzysztof (ur. 8 września 1497, zm. 5 grudnia 1497),
  • Jan (ur. 24 sierpnia 1498, zm. 11 stycznia 1537),
  • Wolfgang (ur. 1499, zm. 12 stycznia 1500),
  • Anna (ur. 21 stycznia 1500, zm. 23 stycznia 1500),
  • Krzysztof (ur. i zm. 27 maja 1501),
  • Agnieszka (ur. 7 stycznia 1503, zm. 16 kwietnia 1503),
  • Fryderyk (ur. 15 marca 1504, zm. 26 lutego 1539),
  • Krystyna saska (ur. 25 grudnia 1505, zm. 15 kwietnia 1549) – od 1523 żona Filipa Wielkodusznego, landgrafa Hesji,
  • Magdalena (ur. 7 marca 1507, zm. 28 stycznia 1534) – od 1524 żona Joachima II, elektora brandenburskiego,
  • Małgorzata (ur. 7 września 1508, zm. 1510).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j Zygmunt Wdowiszewski, Genealogia Jagiellonów i Domu Wazów w Polsce, 2005, s. 130-131, ISBN 83-918497-2-4.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Literatura uzupełniająca[edytuj | edytuj kod]