d-moll

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Znaki chromatyczne w gamie d-moll
Diagram akordu d-moll dla gitary

d-mollmolowa gama muzyczna, której toniką jest d. Jej dźwięki w odmianie naturalnej to: d, e, f, g, a, b, c.


\relative d' {
\key d \minor
\override Staff.TimeSignature #'stencil = ##f
\cadenzaOn d1 e f g a bes c d \cadenzaOff
}
\addlyrics { \small {
d e f g a b c d
} }

Gama d-moll w odmianie harmonicznej (z VII stopniem podwyższonym o półton):


\relative d' {
\key d \minor
\override Staff.TimeSignature #'stencil = ##f
\cadenzaOn d1 e f g a bes cis d \cadenzaOff
}
\addlyrics { \small {
d e f g a b cis d
} }

Gama d-moll w odmianie doryckiej (z VI i VII stopniem podwyższonym o półton w stosunku do gamy d-moll naturalnej):


\relative d'{
\key d \minor
\override Staff.TimeSignature #'stencil = ##f
\cadenzaOn d1 e f g a b cis d \cadenzaOff
}
\addlyrics { \small {
d e f g a h cis d
} }

Równoległą gamą durową jest F-dur[1], jednoimienną durową – D-dur.

D-moll to także akord, zbudowany z pierwszego (d), trzeciego (f) i piątego (a) stopnia gamy d-moll.

Akord d-moll


\relative c'{
\override Staff.TimeSignature #'stencil = ##f
\cadenzaOn s1 <d f a> s1 \cadenzaOff
}

CDEFGAHCDEFGAH

Znane dzieła w tonacji d-moll:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Franciszek Wesołowski, Zasady muzyki, wyd. 7, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1986, s. 127, ISBN 83-224-0250-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • D minor scale. [w:] WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2018-07-07]. (ang.).
  • D minor chord. [w:] WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2018-07-07]. (ang.).