Dzielenie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dwadzieścia jabłek można wyobrazić sobie jako cztery rzędy po pięć jabłek. Jeśli więc pytamy, ile jabłek znajdzie się po podziale 20 na 4 rzędy, wykonujemy działanie którego wynikiem jest 5.

Dzielenie – operacja matematyczna zdefiniowana w dowolnym ciele jako:

  dla

gdzie jest elementem odwrotnym do

Ponieważ dzielenie definiujemy jako mnożenie przez odwrotność, nie można dzielić przez 0, gdyż nie istnieje liczba odwrotna do 0, tzn. nie istnieje liczba, która pomnożona przez 0, da element neutralny mnożenia, czyli 1.

W działaniu tym występują dwa operandy nazywające się dzielną i dzielnikiem. Wynik dzielenia nazywany jest ilorazem[1].

Podstawowe algorytmy dzielenia[edytuj | edytuj kod]

W ciele liczb rzeczywistych[edytuj | edytuj kod]

Gdy mianownik jest równy podstawie systemu pozycyjnego podniesionej do potęgi to wynik dzielenia równy jest licznikowi, w którym przecinek jest przesunięty w lewo o (dla dowolnego systemu pozycyjnego).

W ciele (całkowitych reszt modulo liczba pierwsza )[edytuj | edytuj kod]

Znajdujemy najmniejszą liczbę naturalną taką że:

Wtedy:

Dzielenie ułamków[edytuj | edytuj kod]

Dzielenie ułamków możemy zamienić mnożeniem przez odwrotność drugiej liczby, czyli:

Dzielenie pisemne[edytuj | edytuj kod]

Poniżej podany jest przykład dla dwóch liczb naturalnych: i

Zaczynamy od wypisania dzielnej i dzielnika, narysowania nad nimi oddzielającej kreski.

5 jest większe od 4, więc patrzymy na kolejną cyfrę dzielnej. 5 mieści się w 48 9 razy, i Dopisujemy więc odpowiednio: 9 nad kreską, bo 9 to maksymalna liczbą 5 „mieszcząca” się w 48, -45 pod 48, bo Istotne jest, żeby utrzymać ostatnie cyfry w swoich „kolumnach”. Tzn. jeśli w danym momencie patrzymy na 48, to piszemy te liczby tak, żeby ostatnie cyfry były w tej samej kolumnie, a reszta była równo oddzielona (w tym wypadku 4 pod 4).

Dalej, odejmujemy 45 od 48 pisemnie. Cyfra z kolejnej kolumny „spada” na miejsce za ostatnią cyfrą po odejmowaniu.

Teraz dzielimy liczbę powstałą po odejmowaniu przez 5 – w taki sposób, jak uprzednio 48: piszemy 7 nad ostatnią cyfrą, czyli nad 7 (na niebiesko). Kontynuujemy...

Nie ma już więcej cyfr, które mogłyby „spaść”. Teraz, można od razu powiedzieć, że wynik dzielenia czyli 975 z resztą 4. Ewentualnie

Można kontynuować dzielenie dopisując do dzielnej zera. Dopisanie pierwszego zera do dzielnej oznacza jednak dopisanie przecinka za ostatnią cyfrą, czyli w tym wypadku za 5.

Otrzymujemy wynik równy który jest zgodny z poprzednim uzyskanym wynikiem.

Po wyczerpaniu wszystkich cyfr dzielnej, 0 kończy dzielenie; w przypadku, gdy nie wszystkie cyfry dzielnej zostały „wyczerpane” (nie „spadły”), a „na dole” znajdują się same zera, dopisuje się zera do końca wyniku, tak, aby ostatnia kolumna wyniku zrównała się z ostatnią kolumną dzielnej.

W przypadku, gdy do czynienia mamy z liczbami z rozszerzeniem dziesiętnym (cyfry po przecinku), możemy rozszerzyć ułamek tak, aby po dzielna i dzielnik były liczbami naturalnymi i kontynuować jak wyżej.

W przypadku, gdy jedna liczba jest ujemna, można wyciągnąć minus przed nawias i kontynuować jak wyżej.

Typografia[edytuj | edytuj kod]

Do zapisu operacji dzielenia używa się alternatywnie symboli Unikod: U+2236 ∶ RATIO, U+002F / SOLIDUS, U+2044 ⁄ FRACTION SLASH (HTML ⁄), U+2215 ∕ DIVISION SLASH, U+00F7 ÷ DIVISION SIGN (HTML ÷).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dzielenie, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-07-21].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Polskojęzyczne
Anglojęzyczne
  • Eric W. Weisstein, Division, [w:] MathWorld, Wolfram Research (ang.). [dostęp 2024-02-02].
  • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Division (ang.), Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org [dostęp 2024-02-02].