Imperium (utwór)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Imperium – książka autorstwa Antonio Negri i Michaela Hardta.

Zdaniem autorów mamy do czynienia z narodzinami Imperium. Skończyły się czasy imperializmu, Stany Zjednoczone Ameryki ani żadne inne państwo narodowe nie jest już w stanie stworzyć projektu imperialistycznego. Jednocześnie powoli gaśnie władza państw narodowych – mają one coraz mniejszą zdolność kontrolowania ekonomicznej i kulturalnej wymiany, a to jest, zdaniem A. Negri i M. Hardta, zwiastunem ery Imperium. Imperium nabiera kształtu wtedy, gdy język i komunikacja - czyli niematerialna praca i kooperacja stają się dominującą siłą produkcyjną.

Cechy Imperium[edytuj | edytuj kod]

  • nie ustanawia geograficznego centrum władzy
  • nie wymaga trwałych granic i barier
  • jest zdecentralizowanym, aterytorialnym aparatem władzy

Etapy przejścia, ewolucji od imperializmu do Imperium[edytuj | edytuj kod]

  1. proces dekolonizacji, który stopniowo modyfikował światowy rynek
  2. stopniowa decentralizacja produkcji
  3. budowanie struktury międzynarodowych stosunków

Umiejscowienie władzy w Imperium[edytuj | edytuj kod]

Mamy do czynienia z piramidalną strukturą globalnej władzy. Możemy wyróżnić trzy segmenty, kondygnacje tej piramidy. Każdy z nich obejmuje kilka podmiotów:

  1. Pierwsza kondygnacja piramidy władzy
    1. Wąski szczyt zajmują USA (supermocarstwo, które może działać samodzielnie, ale woli współpracować z innymi w ramach ONZ)
    2. Piramida nieco się poszerza, obejmując grupę państw, które kontrolują globalne instrumenty monetarne (mogą kontrolować wymianę międzynarodową). Państwa te wchodzą w skład m.in. G7, Klubu Paryskiego, Klubu Londyńskiego, Davos, etc.
    3. Trzeci poziom tego segmentu zajmuje szereg stowarzyszeń, które rozlokowują na szczeblu globalnym władzę biopolityczną i kulturową.
  2. Druga kondygnacja
    1. Korporacje transnarodowe- sieci przepływu kapitału, technologii, ludności
    2. Suwerenne państwa narodowe (często podporządkowane władzy ponadnarodowych korporacji)
  3. Trzecia kondygnacja: Najszersza, mieści grupy reprezentujące interesy ogółu w globalnym układzie sił. Globalne społeczeństwo reprezentowane jest przez organizacje względnie niezależne od państw narodowych i kapitału.

Rola państw narodowych w dobie Imperium[edytuj | edytuj kod]

Funkcja państw narodowych ogranicza się do:

  • politycznej mediacji w odniesieniu do globalnych, hegemonicznych mocarstw
  • negocjacji w odniesieniu do korporacji transnarodowych
  • redystrybucji dochodów według biopolitycznych potrzeb na własnym terytorium

Możliwości i wyzwania[edytuj | edytuj kod]

Przejście do fazy Imperium i procesy globalizacji, które mu towarzyszą, to otwarcie nowych możliwości siłom wolnościowym.

Zdaniem autorów Imperium, nasze polityczne zadanie nie polega na przeciwstawianiu się tym procesom, lecz na ich rozpoznaniu i skierowaniu ku innym celom: ludzie będą musieli stworzyć nowe formy demokracji i władzy przedstawicielskiej.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • "Imperium", Michael Hardt, Antonio Negri, Wydawnictwo WAB, Warszawa 2005

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]