Ishi-no-Hōden

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienne Sanktuarium
石の宝殿
Ishi-no-Hōden
Ilustracja
Ishi-no-Hōden
Państwo

 Japonia

Miejscowość

Takasago

Adres

171 Ōshiko, Amida-chō, Takasago City, 676-0823

Typ budynku

megalit

Rozpoczęcie budowy

nieznane

Ukończenie budowy

nieznane

Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „'''Kamienne Sanktuarium'''”
Ziemia34°46′57,3″N 134°47′42,3″E/34,782583 134,795083

Ishi-no-Hōden (jap. 石の宝殿 „Kamienne Sanktuarium”)[1]megalit, który znajduje się w japońskim mieście portowym Takasago, w prefekturze Hyōgo, nad Morzem Wewnętrznym (Seto-naikai).

Opis[edytuj | edytuj kod]

Jest to kamienny blok o dziwnym kształcie, który mu nadano poprzez wykucie w zboczu góry i usunięcie skały wokół niego. Ma on rozmiary: 7,4 x 6,5 x 5,5 m, a masa jest szacowana na ok. 500 ton. Jest on zatem znacznie większy, niż jakikolwiek blok użyty do budowy Wielkiej Piramidy w Gizie (największy 80 ton). Ocenia się, że ten kamienny blok został wykuty w okresie Jōmon (od 12 000 p.n.e. do 300 p.n.e.). Kamień jest opasany świętym sznurem shimenawa, który wskazuje na obecność bogów (kami), zaznaczając świętość czczonego miejsca[2].

Nazywany jest także Uki-ishi („Płynący Kamień”)[3], gdyż zdaje się unosić ponad wodą niewielkiego stawu, który został utworzony pod kamieniem. Jego podstawa zwęża się tak, że wydaje się, iż jest on zawieszony nad wodą w powietrzu. Staw, choć wydaje się płytki, nie wysycha, nawet w okresach dotkliwej suszy. Jest to zapewne spowodowane obecnością wód podziemnych, ponieważ kamień jest wycięty znacznie poniżej szczytu góry. Z tego powodu wodzie pod kamieniem przypisano właściwości lecznicze[2].

Hipotezy[edytuj | edytuj kod]

Na temat stworzenia tego kamienia istnieje kilkadziesiąt legend, hipotez i teorii.

Według mitologii shintō, dwaj bogowie: Ōkuninushi (znany również jako Ōnamuchi, Yachihoko, Ōkunitama – Posiadacz Wielkiej Krainy, bóg magii, pokonał złe duchy, rozwinął kraj, tworzył naród, rolnictwo i medycynę)[4] i Sukunabikona (Sukunahikona, Sukuna-Bikona-no-kami, bóg uzdrawiania i sake, kojarzony z gorącymi źródłami), próbowali zbudować w ciągu jednej nocy kamienny zamek, aby rządzić narodem. Jednak budowa została przerwana, gdyż bóstwa regionu zbuntowały się przeciwko nim. Od tego czasu do dziś struktura ta pozostała nienaruszona[2].

Według niektórych, kamień został wykuty w VI wieku na polecenie Mononobe no Moriya, przywódcy rodu Mononobe, starożytnego klanu w okresie Yamato (250–710). Był on zaciętym przeciwnikiem buddyzmu, który w tym czasie został wprowadzony do Japonii z kontynentu[5].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z historią miasta Takasago, Ishi-no-Hōden był już dobrze znany w okresie Nara (710–794). Istnienie kamienia zostało udokumentowane w Harima no kuni no fudoki (starożytne kroniki, które opisują prowincję Harima) 1300 lat temu. W okresie późniejszym, wraz z rozwojem cywilizacyjnym rejonu Kansai, obok tego kamienia powstał chram shintō, o nazwie Ōshiko, właśnie ku czci boga Ōkuninushi (Ōkuni-nushi-no-kami)[4].

Philipp Franz Balthasar von Siebold, niemiecki lekarz i botanik, który wprowadził zachodnią medycynę do Japonii, zatrzymał się podczas swojej podróży z Nagasaki do Edo (ob. Tokio) w 1826 roku i sporządził szczegółowe szkice tego tajemniczego kamienia[2][6].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 467, 555. ISBN 4-7674-2015-6.
  2. a b c d Ishi-no-Hoden 石の宝殿. Kobe Shimbun. [dostęp 2018-12-16]. (ang.).
  3. Oshiko Shrine. Takasago City, 2008. [dostęp 2018-12-14]. (ang.).
  4. a b Basic Terms of Shinto. Tokyo: Kokugakuin University, 1985, s. 44.
  5. Jolanta Tubielewicz: Historia Japonii. Wrocław: Wydawnictwo Ossolińskich, 1984, s. 50. ISBN 83-04-01486-6.
  6. 石の宝殿の碑. 福岡県立図書館 (Biblioteka Prefektury Fukuoka), 2009. [dostęp 2018-12-17]. (jap.).