Iwo Byczewski

Iwo Byczewski
	; Iwo Byczewski (2009)
Data i miejsce urodzenia	29 lutego 1948 ; Poznań
	Ambasador RP w Tunezji
Okres	od 2012; do 2016
Poprzednik	Krzysztof Olendzki
Następca	Lidia Milka-Wieczorkiewicz
	Ambasador RP w Belgii
Okres	od 2002; do 2007
Poprzednik	Jan Wojciech Piekarski
Następca	Sławomir Czarlewski
	Stały przedstawiciel RP przy Unii Europejskiej
Okres	od 2001; do 2002
Poprzednik	Jan Truszczyński
Następca	Marek Grela
	Podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych
Okres	od lipca 1991; do stycznia 1995
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Iwo Byczewski (ur. 29 lutego 1948 w Poznaniu) – polski prawnik, polityk i dyplomata, wiceminister spraw zagranicznych (1991–1995), ambasador przy Unii Europejskiej (2001–2002) oraz w Belgii (2002–2007) i Tunezji (2012–2016).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent studiów prawniczych na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Studiował także w paryskim Instytucie Nauk Politycznych (1966–1967) oraz w Kolegium Europejskim w Brugii (1971–1972). Doktoryzował się z zakresu prawa międzynarodowego publicznego w Instytucie Państwa i Prawa Polskiej Akademii Nauk w 1988^[1].

W swojej karierze zawodowej był dziennikarzem, urzędnikiem Ministerstwa Sprawiedliwości (1977–1982), a następnie pracownikiem Instytutu Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk (1982–1989).

Od września 1980 w „Solidarności”, członek komitetu założycielskiego. W 1980–1981 członek Komitetu Zakładowego w Ministerstwie Sprawiedliwości, przewodniczący związku w Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich. Po wprowadzeniu stanu wojennego kolporter wydawnictw podziemnych i organizator transportu. W okresie przemian politycznych był współpracownikiem Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie. W 1989 uczestnik obrad Okrągłego Stołu w podzespole do spraw stowarzyszeń i samorządu terytorialnego^[2].

Od 1989 podejmował pracę w administracji państwowej, m.in. w Kancelarii Senatu RP i następnie w Urzędzie Rady Ministrów jako wicedyrektor biura^[2]. Od stycznia 1990 dyrektor Departamentu Personalnego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Od lipca 1991 do stycznia 1995 sprawował urząd podsekretarza stanu w tym resorcie.

Od połowy lat 90. działał w biznesie, m.in. jako przewodniczący rady nadzorczej Alcatela. Od 1997 do 2001 był prezesem Centrum Stosunków Międzynarodowych. W 2001 został stałym przedstawicielem RP przy Unii Europejskiej. Następnie od 2002 do 2007 pełnił funkcję ambasadora Polski w Belgii.

Został członkiem komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przedterminowymi wyborami prezydenckimi w 2010^[3].

W listopadzie 2012 złożył list akredytacyjny na ręce prezydenta Republiki Tunezyjskiej, obejmując urząd ambasadora RP w tym kraju^[1]. Odwołany z dniem 31 lipca 2016^[4].

Został wykładowcą i członkiem rady programowej Akademii Służby Zagranicznej i Dyplomacji w Collegium Civitas.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest mężem aktorki Anny Nehrebeckiej. Wnuk Bohdana Winiarskiego.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1995)^[5]
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2009)^[6]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Ambasador. msz.gov.pl. [dostęp 2015-12-16].
↑ ^a ^b Iwo Byczewski. encysol.pl. [dostęp 2019-02-04].
↑ Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego. onet.pl, 16 maja 2010. [dostęp 2014-04-26].
↑ Postanowienie nr 110.10.2016 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 czerwca 2016 r. w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2016 r. poz. 739).
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 lutego 1995 r. o nadaniu orderu (M.P. z 1995 r. nr 19, poz. 228).
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 września 2009 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2010 r. nr 27, poz. 277).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Iwo Byczewski. encysol.pl. [dostęp 2019-02-04].
Tadeusz Kosobudzki: MSZ od A do Z. Ludzie i sprawy Ministerstwa Spraw zagranicznych w latach 1990–1995. Warszawa: Wydawnictwo'69, 1997, s. 81–84. ISBN 83-86244-09-7.

[tunezja-1] Ambasador. msz.gov.pl. [dostęp 2015-12-16].

[es-2] Iwo Byczewski. encysol.pl. [dostęp 2019-02-04].

[3] Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego. onet.pl, 16 maja 2010. [dostęp 2014-04-26].

[4] Postanowienie nr 110.10.2016 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 czerwca 2016 r. w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2016 r. poz. 739).

[5] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 lutego 1995 r. o nadaniu orderu (M.P. z 1995 r. nr 19, poz. 228).

[6] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 września 2009 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2010 r. nr 27, poz. 277).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]