Jordi Cruijff

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jordi Cruijff
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Johan Jordi Cruijff

Data i miejsce urodzenia

9 lutego 1974
Amsterdam

Wzrost

175 cm

Pozycja

pomocnik/napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1981–1988 AFC Ajax
1988–1992 FC Barcelona
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1992–1995 FC Barcelona B 51 (16)
1994–1996 FC Barcelona 41 (11)
1996–2000 Manchester United 34 (8)
1999 Celta Vigo 8 (1)
2000–2003 Deportivo Alavés 94 (7)
2003–2004 RCD Espanyol 30 (3)
2004–2006 FC Barcelona B 31 (9)
2006–2008 Metałurh Donieck 28 (0)
2009–2010 Valletta FC 17 (10)
W sumie: 334 (65)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1995–2004  Katalonia 9 (2)
1996  Holandia 9 (1)
W sumie: 18 (3)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2009–2010 Valletta FC (asystent)
2017–2018 Maccabi Tel Awiw
2018–2019 Chongqing Lifan
2020 Ekwador
2020–2021 Shenzhen Ruby
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Jordi Cruijff (ur. 9 lutego 1974 w Amsterdamie) – holenderski trener i piłkarz, grający na pozycji pomocnika, a wcześniej napastnika. Jordi Cruijff jest synem Johana Cruijffa.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Jest wychowankiem szkółki piłkarskiej Ajaxu Amsterdam. Następnie trafił do zespołu FC Barcelona, ponieważ ojciec był wówczas trenerem drużyny. Po dobrych występach w zespole „B”, 4 września 1994 Jordi zadebiutował w Primera División w pierwszej drużynie, w przegranym 1-2 meczu ze Sportingiem Gijon. W barwach Barcelony zdobył superpuchar Hiszpanii w 1996 roku.

Johan odszedł ze stanowiska trenera katalońskiego klubu, a Jordi wyjechał do Premiership, aby zasilić szeregi Manchesteru United. Młody Cruijff chciał wyjść z cienia ojca i udowodnić, że umie grać w piłkę nie tylko dzięki nazwisku. W Manchesterze prześladowały go kontuzje i nie grał zbyt wiele, ale zdołał w sezonie 1998/1999 uzyskać potrójną koronę, przyczyniając się w mniejszym stopniu do zdobycia mistrzostwa Anglii, pucharu Anglii oraz zwycięstwa w Lidze Mistrzów.

W styczniu 1999 roku Cruijff został wypożyczony do hiszpańskiej Celty Vigo, gdzie rozegrał zaledwie osiem spotkań, strzelając jedną bramkę. Po sezonie wrócił do Manchesteru i pomógł klubowi w sezonie 1999/2000 wygrać kolejny krajowy tytuł mistrzowski.

W lecie 2000 roku kupiło go Deportivo Alavés. Z zespołem zaszedł aż do finału Pucharu UEFA, co było wówczas wielką sensacją. Alavés przegrało z Liverpoolem 4-5, w którym Cruyff zdobył jedną z bramek, a następnie spadło z ligi. Po trzyletnim pobycie w drużynie z Vitorii, holender przyjął ofertę RCD Espanyol. Jako gracz pericos nie sprawdził się, stąd też szybko został bez klubu.

Od 2004 roku znów występował w FC Barcelonie, tyle że w zespole „B”. Przez dwa lata zagrał w 31 meczach, trafiając do siatki rywala 9 razy.

W 2006 roku podpisał kontrakt z ukraińskim Metałurhiem Donieck, jednak nie osiągnął z klubem nic znaczącego.

Po dwóch latach spędzonych na Ukrainie przeniósł się do maltańskiego zespołu Valletta FC, gdzie został również asystentem trenera Paula Zammita.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Hiszpania FC Barcelona

Anglia Manchester United

Hiszpania Deportivo Alaves

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]