Major Indoor Lacrosse League sezon 1991

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sezon rozpoczął się 29 grudnia 1990 roku, a zakończył 6 kwietnia 1991 roku. Od tego sezonu władze MILL postanowiły podzielić zespoły do dwóch dywizji: Narodowej i Amerykańskiej. W tym sezonie również po raz pierwszy rozegrano All-Star Game, w której dywizja Narodowa pokonała dywizje Amerykańską 25-20. Był to piąty sezon zawodowej ligi lacrosse (licząc sezony EPBLL). Mistrzem sezonu została drużyna Detroit Turbos.

Wyniki Sezonu[edytuj | edytuj kod]

W – Wygrane, P – Przegrane, PRC – Liczba wygranych meczów w procentach, GZ – Gole zdobyte, GS – Gole stracone

Kwalifikacja do playoffs
Dywizja Narodowa
Drużyna W P PRC GZ GS
Detroit Turbos 8 2 0.800 184 136
Pittsburgh Bulls 3 7 0.300 125 158
New England Blazers 3 7 0.300 109 136
Dywizja Amerykańska
Drużyna W P PRC GZ GS
Baltimore Thunder 6 4 0.600 156 157
New York Saints 5 5 0.500 146 131
Philadelphia Wings 5 5 0.500 129 131


Finał[edytuj | edytuj kod]

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Nagroda Zwycięzca Drużyna
Najlepszy debiutant sezonu Gary Gait Detroit Turbos
MVP meczu finałowego Gary Gait Detroit Turbos

Najlepszy strzelec[edytuj | edytuj kod]